Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
1,4-oksazynan
Inne nazwy i oznaczenia
tetrahydro-1,4-oksazyna, perhydro-1,4-oksazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C4 H9 NO
Masa molowa
87,12 g/mol
Wygląd
bezbarwna, higroskopijna, łatwopalna ciecz[1]
Identyfikacja
Numer CAS
110-91-8
PubChem
8083[2]
Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki : dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2014-10-02]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Zwroty H
H226 , H302 , H312 , H314 , H332
Zwroty P
P281 , P305+P351+P338 , P310
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Żrący
(C)
Szkodliwy
(Xn)
Zwroty R
R10 , R20/21/22 , R34
Zwroty S
S23 , S36 , S45 [4]
NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[6]
Temperatura zapłonu
31 °C[4]
Numer RTECS
QD6475000
Dawka śmiertelna
1,45 g/kg (szczur, doustnie)[5]
Podobne związki
Podobne związki
piperazyna , dioksan , oksazolidyna
Pochodne
związki zawierające szkielet morfoliny
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Morfolina (tetrahydro-1,4-oksazyna ) – organiczny , heterocykliczny związek chemiczny , zawierający w pierścieniu heteroatomy azotu i tlenu . Jest to związek, który ma cechy aminy drugorzędowej i eteru cyklicznego. Z wodą i z etanolem miesza się w dowolnym stosunku.
Można ją otrzymać w wyniku dehydratacji dietanoloaminy (np. za pomocą kwasu siarkowego ) lub w reakcji eteru di(2-chloroetylowego) z amoniakiem [7] :
Morfolina stosowana jest jako półprodukt w syntezie organicznej, inhibitor korozji , oraz rozpuszczalnik .
Jest często używanym dodatkiem alkalizującym do wody (w stężeniu rzędu mg/kg wody) w systemach grzewczych i w instalacjach parowych, na przykład w elektrowniach, ponieważ ma lotność podobną do lotności wody i dlatego rozkłada się w systemie względnie równomiernie. Morfolina wykazuje wystarczająca stabilność temperaturową w tych temperaturach (często około 300 °C) i podwyższonym ciśnieniu w odtlenionej wodzie. Często używana jest razem z hydrazyną i amoniakiem . Pochodne morfoliny są wykorzystywane w lecznictwie, np. trymetozyna czy reboksetyna .
↑ a b c Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska X . Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276. ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ Morfolina (CID: 8083) (ang. ) w bazie PubChem , United States National Library of Medicine .
↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics . Wyd. 88. Boca Raton: CRC Press, 2008, s. 8 -44.
↑ a b c d e f Morfolina (nr 394467) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck KGaA ). [dostęp 2014-10-02].
↑ Morfolina (nr 394467) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA ) na obszar Polski. [dostęp 2014-10-02].
↑ Morfolina (nr 394467) (ang. ) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA ) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2014-10-02].
↑ Karsten Eller, Erhard Henkes, Roland Rossbacher, Hartmut Hōke: Amines, Aliphatic. W: Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry . Weinheim: Wiley, 2005, s. 21. DOI : 10.1002/14356007.a02_001 .