
Morszyn
Dom zdrojowy w Morszynie | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Powierzchnia |
20 km² | ||||
Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
Kod pocztowy |
82482, 82483 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Morszyn (ukr. Моршин) – miasto na Ukrainie w obwodzie lwowskim.
Znajduje tu się stacja kolejowa Morszyn, położona na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1924 r. Morszyn został uznany za uzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej[3]. Morszyn jest kurortem. Znajdują się tam liczne sanatoria, m.in. sanatorium zdrowia matki i dziecka. W miasteczku są dwa jeziora (jedno leśne, które utworzyło się w sposób naturalny, drugie stworzone sztucznie).
Morszyn posiada złoża wód mineralnych[2], wydobywana w nim woda „Morszanka” była popularna w całej II Rzeczypospolitej[4].
Za II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Morszyn w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[5], której była siedzibą. Po wojnie wieś w wyniku zmiany granic została przyłączona do Ukraińskiej SRR.
W 1989 liczyło 9158 mieszkańców[6].
W 2013 liczyło 6037 mieszkańców[7].
Związani z Morszynem[edytuj | edytuj kod]
- Roman Aftanazy – ur. w Morszynie polski historyk sztuki, autor monumentalnego dzieła Dzieje rezydencji na dawnych kresach RP
- Aleksander Goldschmied – dr, w 1939 lekarz w uzdrowisku
- Hilary Kossak – płk dypl. dr, przed 1939 r. dyrektor zarządu zdrojowego w Morszynie[8][9]
- Jan Poratyński – dr, inwestował w morszyńskie uzdrowisko[10]
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність населення на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики у Львівській області
- ↑ a b Моршин // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 17. М., «Советская энциклопедия», 1974.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1923 r. w przedmiocie uznania niektórych uzdrowisk za posiadające charakter użyteczności publicznej (Dz.U. z 1924 r. nr 14, poz. 131).
- ↑ Witold Chrzanowski , Morszyn rozsławiła „Morszanka”, „turystyka.wp.pl”, 13 maja 2017 [dostęp 2017-05-17] (pol.).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населёння України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.78
- ↑ Bilans majątku Towarzystwa Lekarzy Polskich we Lwowie za rok 1938. W: Sprawozdanie Rady Zawiadowczej Towarzystwa Lekarzy Polskich we Lwowie za rok 1938. Lwów: 1939, s. 6.
- ↑ Książka telefoniczna. Morszyn. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Jurij Smirnow / Józef Wittlin: Tajna apteka. kuriergalicyjski.com, 2014. [dostęp 2016-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
- ↑ Uzdrowiskowi partnerzy. Uzdrowisko Horyniec Zdrój, 2011-05-09. [dostęp 2011-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-18)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Morszyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 685 .
- Archiwalne widoki i publikacje o miejscowości w bibliotece Polona