Morze Wschodniochińskie
30°N 125°E/30,000000 125,000000 Morze Wschodniochińskie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwa | |
| Powierzchnia |
836 tys.[1] km² |
| Średnia głębokość |
309[1] m |
| Największa głębia |
Rów Riukiu: 2999[1] m |
| Temperatura |
lato: 25–30 °C |
| Typ morza |
przybrzeżne |
Położenie na mapie Chin  | |
| 30°N 125°E/30,000000 125,000000
| |
| |
Morze Wschodniochińskie (chiń. 东海 Dōng Hǎi, jap. 東シナ海 (東支那海) Higashi-Shina-kai, kor. 동중국해 Dong Jungguk Hae) – morze w zachodniej części Oceanu Spokojnego, na południe od Morza Żółtego.
Granice
[edytuj | edytuj kod]Morze oblewa od strony zachodniej wschodnie wybrzeża Chin, a od wschodu i południa odgranicza wyspy Riukiu, należące do Japonii. W jego południowej części leży wyspa Tajwan, a z Morzem Południowochińskim łączy je Cieśnina Tajwańska.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Cechy przyrodnicze
[edytuj | edytuj kod]Około 3/4 powierzchni morza ma mniej niż 200 m głębokości. Średnia głębokość wynosi 309 m. Maksymalna głębokość morza, w niecce Okinawy przy wybrzeżach Riukiu, wynosi 2716 metrów.[2]
Region znajduje się w strefie klimatu monsunowego. Temperatura wód powierzchniowych: zimą od 5 °C na pn-zach do 20 °C na pd-wsch, w lecie odpowiednio od 23 °C do 30 °C. Pływy morskie na wybrzeżach Riukiu wynoszą ok. 1,5 m, przy Kiusiu wynoszą ok. 2,5 m, przy wybrzeżu Chin i Tajwanu wynoszą ponad 5,5 m, do 11 m w zatoce Hangzhou. Największą rzeką wpadającą do Morza Wschodniochińskiego jest Jangcy. Inne ważne rzeki to Qiantang Jiang, Min Jiang[3].
Porty leżące na wybrzeżach
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wschodniochińskie, Morze, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-08-02].
- ↑ East China Sea, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- ↑ Wschodniochińskie, Morze, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-13].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wschodniochińskie, Morze, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-08-03].