Most Müngsten

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Most Müngsten
Müngstener Brücke
Fotografia barwna, stalowy most łukowy ponad doliną rzeki widziany z boku, na obu brzegach bujne, zielone drzewa liściaste, po lewej stronie kilka zabudowań
Most w październiku 2018 r.
Poprzednie nazwy

Kaiser-Wilhelm-Brücke

Długość całkowita

465 m

Państwo

 Niemcy

Podstawowe dane
Przeszkoda

Rzeka Wupper

Wysokość

107 m

Liczba torów

2

Data budowy

1894–1897

Projektant

Anton von Rieppel

Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii
Mapa konturowa Nadrenii Północnej-Westfalii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Most Müngsten”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej znajduje się punkt z opisem „Most Müngsten”
Ziemia51°09′37″N 7°08′01″E/51,160278 7,133611
Pocztówka z 1912 r.

Most Müngsten (niem. Müngstener Brücke, pierwotnie Kaiser-Wilhelm-Brücke – Most Cesarza Wilhelma) – najwyższy most kolejowy w Niemczech. Rozciąga się nad doliną rzeki Wupper na wysokości 107 m i łączy miasta Remscheid i Solingen. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie stacji kolejowej Solingen-Schaberg. Do końca monarchii w 1918 roku most nosił nazwę Kaiser-Wilhelm-Brücke, na cześć cesarza Wilhelma I. Następnie most został nazwany „Müngsten” od nazwy pobliskiej osady, która obecnie jest niezamieszkana.

Stalowy most łukowy jest częścią linii kolejowej Wuppertal-Oberbarmen – Solingen. Most jest ważnym połączeniem komunikacyjnym. Kursują nim lokalne pociągi (S-Bahn). W latach 2013–2018 został gruntownie odnowiony[1]. Przejrzano most pod względem technicznym, wymieniono torowiska, wyeliminowano zagrożenia bezpieczeństwa, usunięto rdzę i pokryto elementy nową powłoką ochronną. Prace wykonano pod nadzorem konserwatora zabytków. Całość prac ma zostać zakończona w 2018 roku[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze projekty mostu sięgają 1889 roku. W 1893 roku rozpoczęto wstępne prace na budowie. Pierwszą łopatę wbito 26 lutego 1894 roku. Budowa mostu została ukończona w 1897 roku. Stalowa konstrukcja mostu jest dziełem fabryki M.A.N. Gustavsburg[3]. Sześć filarów mostu osiąga wysokość do 69 m. Główny łuk konstrukcji obejmujący dno doliny, ma rozpiętość 170 m, odległości pomiędzy filarami wynoszą 30 i 45 m. Całkowita długość konstrukcji stalowej wynosi 465 m. Do budowy wykorzystano 5000 ton profili stalowych i zużyto 950 000 nitów[4].

Odpowiedzialnym za projekt mostu był architekt i inżynier Anton von Rieppel (1852–1926). Pierwotnie most miał być jednotorowy, jednak prognozy dotyczące dużego wzrostu ruchu w przyszłości doprowadziły do przeprojektowania go jako mostu dwutorowego. Przed otwarciem odległość, którą trzeba było przebyć pociągiem pomiędzy miastami Remscheid i Solingen wynosiła 42 km. Dzięki bezpośredniemu połączeniu przez most odległość ta zmniejszyła się do 8 km.

Uroczyste otwarcie mostu odbyło się 15 lipca 1897 roku. Cesarz Wilhelm II nie uczestniczył osobiście w uroczystości. Podczas otwarcia obecny był przedstawiciel cesarza, książę Fryderyk Leopold Pruski (niem. Friedrich Leopold von Preußen). Cesarz Wilhelm II odwiedził most dopiero dwa lata później, w dniu 12 sierpnia 1899 roku[5][6].

Mity, legendy i anegdoty[edytuj | edytuj kod]

Most był w momencie swego powstania bardzo wyrafinowaną budowlą. Zaskoczyło to miejscową ludność, która w większości miała niewielki kontakt z tak zaawansowaną technicznie pracą inżynieryjną. W związku z tym bardzo szybko zaczęły powstawać o moście bezpodstawne legendy, niektóre powtarzane do dziś:

  • podobno ostatni nit mocujący most został wykonany ze szczerego złota;
  • podobno z powodu błędów obliczeniowych popełnionych przez architekta Antona von Rieppela, połowa mostu musiała zostać rozebrana, ponieważ dwie jednocześnie zbudowane połówki nie pasowały do siebie i z tego powodu Anton von Rieppel miał popełnić samobójstwo, skacząc z mostu.

Żadna z tych opowieści nie jest prawdziwa. Most został zbudowany zgodnie z planem. Kompleksowe obliczenia Antona von Rieppela (wszystkie przeprowadzone bez pomocy komputerów i pomocy arytmetycznych) były poprawne, a on zmarł około 30 lat później na skutek choroby[7].

Co może być prawdą, to plotki o bojkocie ceremonii inauguracyjnej przez cesarza Wilhelma II. Legenda głosi, że cesarz był zirytowany faktem, że taka nowoczesna budowla została nazwana na cześć jego dziadka Wilhelma I, a nie na jego cześć. Dlatego postanowił nie uczestniczyć osobiście w uroczystościach otwarcia mostu[5].

Prawdą jest, że most w ciągu swojej ponad stuletniej historii przyciągnął znaczną liczbę samobójców. Dokładna liczba nie jest znana, ale średnio takie zdarzenie ma miejsce raz na 5 tygodni[8].

Światowe dziedzictwo kulturowe[edytuj | edytuj kod]

Od kilku lat podejmowane są starania, aby most został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[9][10]. Władze lokalne w Solingen współpracują z przedstawicielami władz lokalnych z Włoch, Francji i Portugalii, by złożyć ponadnarodowy wniosek z propozycją nominacji pięciu mostów: Müngsten, „Ponte San Michele” (Włochy), „Viaduc de Garabit” (Francja) oraz „Ponte Maria Pia” i „Ponte Dom Luis I” (Portugalia) do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nazwą: „Wielkie Mosty Łukowe XIX wieku”[11][12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bauprojekt Müngstener Brücke | BauInfoPortal der Deutschen Bahn [online], bauprojekte.deutschebahn.com [dostęp 2018-10-27] (niem.).
  2. Klingenstadt Solingen – Müngstener Brücke [online], www.solingen.de [dostęp 2018-10-27] (niem.).
  3. MAN Museum [online], museum.man-es.com [dostęp 2018-10-27].
  4. Müngstener Brücke (Remscheid/Solingen, 1897) | Structurae [online], Structurae [dostęp 2018-10-27] (niem.).
  5. a b Bernd Nebel, BRÜCKEN – Architektur, Technik, Geschichte [online], www.bernd-nebel.de [dostęp 2018-10-27].
  6. Markus Schweiß, Anton Rieppel [online], www.bahnhof-lette.de, 21 kwietnia 2018 [dostęp 2018-10-27] (niem.).
  7. Die Müngstener Brücke | Über die höchste Eisenbahnbrücke Deutschlands! [online], www.die-muengstener-bruecke.de [dostęp 2018-10-27] (niem.).
  8. Müngstener Brücke [online], www.tabusuizid.de [dostęp 2018-10-28].
  9. Deutsche Welle, Niemiecki most kolejowy na liście UNESCO | DW | 09.08.2011 [online], DW.COM [dostęp 2018-10-27] (pol.).
  10. The Müngsten Bridge – World Heritage?, „ITB Berlin News”, 20 marca 2018 [dostęp 2018-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-28] (ang.).
  11. Klingenstadt Solingen – Welterbe-Bewerbung: Die Brücken [online], www.solingen.de [dostęp 2018-10-27] (niem.).
  12. Andreas Tews: Bergisches Welterbe Unesco-Bewerbung der Müngstener Brücke läuft über Portugal. [w:] Der Remscheider General-Anzeiger [on-line]. 2018-01-12. [dostęp 2018-10-28]. (niem.).
  13. Bastian Glumm: Müngstener Brücke: Weiterer Schritt zum Weltkulturerbe. [w:] solingenmagazin.de [on-line]. 2018-06-07. [dostęp 2018-10-28]. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]