52°17′14″N 20°59′43″E/52,287222 20,995278Most gen. Stefana Grota-Roweckiego
| ||
 Most przed remontem (2007) | ||
| Poprzednie nazwy | most Toruński | |
| Długość całkowita | 645 m | |
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  mazowieckie
| |
| Miejscowość | Warszawa | |
| Podstawowe dane | ||
| Przeszkoda | Wisła | |
| Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników • dróg rowerowych |
46,19 m 2x(2x3,50+3x3,00) m 2,00 m 2,50 m | |
| Liczba przęseł | 7 | |
| Rozpiętość przęseł | 75+3x90+2x120+60 m | |
| Data budowy | 1977–1981 | |
| Data remontu | 2013–2015 | |
| Projektant | Witold Witkowski | |
Położenie na mapie Warszawy  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | ||
| 52°17′14″N 20°59′43″E/52,287222 20,995278
| ||
Most gen. Stefana Grota-Roweckiego[1] (pierwotnie most Toruński[2][3], zwyczajowo most Grota-Roweckiego lub most Grota) – most na Wiśle w Warszawie. Został zbudowany w latach 1977–1981 jako część Trasy Toruńskiej. Jest częścią ekspresowej obwodnicy Warszawy.
Według danych stołecznego Zarządu Dróg Miejskich w 2018 przez most Grota-Roweckiego przejeżdżało średnio 201 363 pojazdy na dobę[4]. Była to największa liczba pojazdów wśród ośmiu mostów drogowych w Warszawie[4].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze projekty mostu powstały w latach 60. XX wieku. Według tych projektów miał być mostem podwieszonym na dwóch pylonach. Projekt został zmieniony ze względu na wysokie koszty budowy takiego mostu. Ostateczny projekt został wykonany przez zespół inżynierów biura projektowego „Stolica” pod kierunkiem Witolda Witkowskiego. Most został zbudowany przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych nr 15 (przyczółki i podpory) i Mostostal (konstrukcja nośna i montaż). Wbijanie pali pod podporę mostu rozpoczęto we wrześniu 1976[2].
Otwarcie mostu 27 listopada 1981 i poświęcenie go 28 listopada 1981 przez bp. Jerzego Modzelewskiego[3] wiązało się z okresem aktywności „Solidarności”. W drodze ustępstw ze strony państwa, most otrzymał imię komendanta głównego Armii Krajowej Stefana Roweckiego „Grota”. Uroczystości poświęcenia mostu stały się masową manifestacją środowisk kombatanckich AK i opozycji demokratycznej.
W 2000 roku przeprawa była częścią ówczesnej drogi krajowej nr 18, łączącej Warszawę z Białymstokiem[5].
Most Stefana Grota-Roweckiego jest obok mostu Siekierkowskiego jednym z największych mostów Warszawy. Ma 645 m długości. Składa się z dwóch niezależnych konstrukcyjnie części, z których każda ma po pięć pasów ruchu po dwa tranzytowe i trzy lokalne (przed przebudową cztery bez rozdzielenia ruchu tranzytowego i lokalnego).
Przebudowa dla potrzeb S8[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 2009 roku GDDKiA rozpoczęła przebudowę Trasy Toruńskiej, wraz z mostem, do parametrów drogi ekspresowej, przy jednoczesnym poszerzeniu mostu do dziesięciu pasów ruchu (po pięć w każdą stronę). Inwestycję przebudowy trasy S8 na odcinku między ulicami Powązkowską i Modlińską realizowała czeska spółka Metrostav, natomiast kompleksową przebudowę obiektu podwykonawca – spółka B7[6]. Wzmocnienia i poszerzenia ustroju dokonano według projektu, sporządzonego przez biuro projektowe Mosty Gdańsk i projektanta Adama Nadolnego[6]. W ramach przebudowy most został wzmocniony za pomocą sprężenia zewnętrznego i poszerzony poprzez obcięcie starych i dodanie nowych, wydłużonych wsporników do istniejącej konstrukcji[7]. Po zakończeniu przebudowy oraz wybudowaniu łącznika pomiędzy Konotopą a ulicą Powązkowską, całość trasy weszła w skład drogi S8.
Inwestycja planowana była na lata 2008–2010, jednak problemy miasta z wybudowaniem nowego mostu Północnego spowodowały opóźnienie tej inwestycji z powodu braku dróg alternatywnych w trakcie przebudowy mostu. Ostatecznie została wykonana w latach 2013–2015.
Łożysko zdemontowane podczas remontu mostu w 2015 zostało umieszczone w Pontiseum na terenie Instytutu Badawczego Dróg i Mostów[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Katalog nazw obiektów miejskich. W: Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl. s. 20. [dostęp 2019-06-11].
- ↑ a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII–30 IX 1976. „Kronika Warszawy”. 1 (29), s. 141, 1976.
- ↑ a b Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy, [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 76. ISBN 978-83-62189-21-2.
- ↑ a b Analiza ruchu na drogach. Analiza o ruchu na drogach w 2018 r.. W: Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl. s. 5. [dostęp 2019-06-11].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2000 r. w sprawie ustalenia przebiegu dróg krajowych w Warszawie (Dz.U. z 2000 r. nr 56, poz. 675).
- ↑ a b Andrzej Kasprzak, Andrzej Berger, Adam Nadolny, Sprężenie zewnętrzne mostów stalowych, „Inżynier Budownictwa”, 9 (2015), s. 94–100 [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Andrzej Kasprzak, Przebudowa mostu gen. Grota-Roweckiego w Warszawie, „MATERIAŁY BUDOWLANE”, 1 (7), s. 76–78, DOI: 10.15199/33.2015.07.20 [dostęp 2017-01-13].
- ↑ Warszawiacy polubili Pontiseum. W: Instytut Badawczy Dróg i Mostów [on-line]. ibdim.edu.pl, 22 maja 2017. [dostęp 2017-06-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Most im. gen. Stefana Grota-Roweckiego z satelity w Mapach Google
- Zdjęcia z uroczystości otwarcia mostu na portalu fotopolska.eu (pol.):
- Zdjęcie przeprawy w 1982 roku na portalu fotopolska.eu (pol.)
| ||||||||||
