
Most gen. Stefana Grota-Roweckiego
|
||
![]() Most gen. Stefana Grota-Roweckiego w Warszawie przed remontem (2007) |
||
Poprzednie nazwy | most Toruński | |
Długość całkowita | 645 m | |
Państwo | ![]() |
|
Województwo | ![]() |
|
Miejscowość | Warszawa | |
Podstawowe dane | ||
Przeszkoda | Wisła | |
Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników • dróg rowerowych |
46,19 m 2x(2x3,50+3x3,00) m 2,00 m 2,50 m |
|
Liczba przęseł | 7 | |
Rozpiętość przęseł | 75+3x90+2x120+60 m | |
Zbudowano | 1977–1981 | |
Remontowano | 2013–2015 | |
Projektant | Witold Witkowski | |
![]() |
Most gen. Stefana Grota-Roweckiego (pierwotnie most Toruński[1], zwyczajowo most Grota-Roweckiego lub most Grota) – most na Wiśle w Warszawie. Został zbudowany w latach 1977–1981 jako część Trasy Toruńskiej. Przeprawa jest częścią ekspresowej obwodnicy Warszawy.
Według danych stołecznego Zarządu Dróg Miejskich w 2016 przez most Grota-Roweckiego przejeżdżało średnio 180 057 pojazdów na dobę. Była to największa liczba pojazdów wśród ośmiu mostów drogowych w Warszawie[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze projekty mostu powstały w latach 60. XX wieku. Według tych projektów miał być mostem podwieszonym na dwóch pylonach. Projekt został zmieniony ze względu na wysokie koszty budowy takiego mostu. Ostateczny projekt został wykonany przez zespół inżynierów biura projektowego „Stolica” pod kierunkiem Witolda Witkowskiego. Most został zbudowany przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych nr 15 (przyczółki i podpory) i Mostostal (konstrukcja nośna i montaż).
Otwarcie mostu 27 listopada 1981 i poświęcenie go 28 listopada 1981 przez bp. Jerzego Modzelewskiego[1] wiązało się z okresem aktywności „Solidarności”. W drodze ustępstw ze strony państwa, most otrzymał imię komendanta głównego Armii Krajowej Stefana Roweckiego „Grota”. Uroczystości poświęcenia mostu stały się masową manifestacją środowisk kombatanckich AK i opozycji demokratycznej.
Most Stefana Grota-Roweckiego jest obok mostu Siekierkowskiego jednym z największych mostów Warszawy. Most ma 645 m długości. Składa się z dwóch niezależnych konstrukcyjnie części, z których każda ma po pięć pasów ruchu (przed przebudową cztery).
Przebudowa dla potrzeb S8[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 2009 roku GDDKiA rozpoczęła przebudowę Trasy Toruńskiej[3], wraz z mostem, do parametrów drogi ekspresowej, przy jednoczesnym poszerzeniu mostu do dziesięciu pasów ruchu (po pięć w każdą stronę). Inwestycję przebudowy trasy S8 na odcinku między ulicami Powązkowską i Modlińską realizowała czeska spółka Metrostav, natomiast kompleksową przebudowę obiektu podwykonawca – spółka B7[4]. Wzmocnienia i poszerzenia ustroju dokonano według projektu, sporządzonego przez biuro projektowe Mosty Gdańsk i projektanta Adama Nadolnego[4]. W ramach przebudowy most został wzmocniony za pomocą sprężenia zewnętrznego i poszerzony poprzez obcięcie starych i dodanie nowych, wydłużonych wsporników do istniejącej konstrukcji[5]. Po zakończeniu przebudowy oraz wybudowaniu łącznika pomiędzy Konotopą a ulicą Powązkowską, całość trasy weszła w skład drogi S8.
Inwestycja planowana była na lata 2008–2010, jednak problemy miasta z wybudowaniem nowego mostu Północnego spowodowały opóźnienie tej inwestycji z powodu braku dróg alternatywnych w trakcie przebudowy mostu. Ostatecznie została wykonana w latach 2013–2015.
Łożysko zdemontowane podczas remontu mostu w 2015 zostało umieszczone w Pontiseum na terenie Instytutu Badawczego Dróg i Mostów[6]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 76. ISBN 978-83-62189-21-2.
- ↑ Tysiące pojazdów na mostach. Gdzie najwięcej?. W: Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl, 28 grudnia 2016. [dostęp 2017-01-26].
- ↑ Most Grota dopiero po Północnym. TVN Warszawa. [dostęp 2009-09-23].
- ↑ a b Andrzej Kasprzak , Andrzej Berger , Adam Nadolny , Sprężenie zewnętrzne mostów stalowych, „Inżynier Budownictwa”, 9 (2015), s. 94-100 [dostęp 2017-02-04] .
- ↑ Andrzej Kasprzak , Przebudowa mostu gen. Grota-Roweckiego w Warszawie, „MATERIAŁY BUDOWLANE”, 1 (7), s. 76–78, DOI: 10.15199/33.2015.07.20 [dostęp 2017-01-13] .
- ↑ Warszawiacy polubili Pontiseum. W: Instytut Badawczy Dróg i Mostów [on-line]. ibdim.edu.pl, 22 maja 2017. [dostęp 2017-06-10].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|