Most gen. Stefana Grota-Roweckiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Most gen. Stefana Grota-Roweckiego
Ilustracja
Most po przebudowie (2021)
Poprzednie nazwy

most Toruński

Długość całkowita

645 m

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Podstawowe dane
Przeszkoda

Wisła

Szerokość:
• całkowita
• jezdni
• chodników
• dróg rowerowych


46,19 m
2x(2x3,50+3x3,00) m
2,00 m
2,50 m

Liczba przęseł

7

Rozpiętość przęseł

75+3x90+2x120+60 m

Data budowy

1977–1981

Data remontu

2013–2015

Projektant

Witold Witkowski

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Most gen. Stefana Grota-Roweckiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Most gen. Stefana Grota-Roweckiego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Most gen. Stefana Grota-Roweckiego”
Ziemia52°17′14″N 20°59′43″E/52,287222 20,995278
Multimedia w Wikimedia Commons
Tablica pamiątkowa

Most gen. Stefana Grota-Roweckiego[1] (pierwotnie most Toruński[2][3], zwyczajowo most Grota-Roweckiego lub most Grota) – most na Wiśle w Warszawie. Został zbudowany w latach 1977–1981 jako część Trasy Toruńskiej. Jest częścią ekspresowej obwodnicy Warszawy.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze projekty mostu powstały w latach 60. XX wieku. Według tych projektów miał być mostem podwieszonym na dwóch pylonach. Projekt został zmieniony ze względu na wysokie koszty budowy takiego mostu. Ostateczny projekt został wykonany przez zespół inżynierów biura projektowego „Stolica” pod kierunkiem Witolda Witkowskiego. Most został zbudowany przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych nr 15 (przyczółki i podpory) i Mostostal (konstrukcja nośna i montaż). Wbijanie pali pod podporę mostu rozpoczęto we wrześniu 1976[2] (na przyczółku lewobrzeżnym)[4].

Otwarcie mostu wraz z sąsiednimi węzłami drogowymi dla ruchu 27 listopada 1981[5] i poświęcenie go 28 listopada 1981 przez bp. Jerzego Modzelewskiego[3] wiązało się z okresem aktywności „Solidarności”. W drodze ustępstw ze strony państwa, most otrzymał imię komendanta głównego Armii Krajowej Stefana Roweckiego „Grota”. Uroczystości poświęcenia mostu stały się masową manifestacją środowisk kombatanckich AK i opozycji demokratycznej.

W 2000 roku przeprawa była częścią ówczesnej drogi krajowej nr 18, łączącej Warszawę z Białymstokiem[6].

Most Stefana Grota-Roweckiego jest obok mostu Siekierkowskiego jednym z największych mostów Warszawy. Ma 645 m długości. Składa się z dwóch niezależnych konstrukcyjnie części, z których każda ma po pięć pasów ruchu po dwa tranzytowe i trzy lokalne (przed przebudową cztery bez rozdzielenia ruchu tranzytowego i lokalnego).

Przebudowa dla potrzeb S8[edytuj | edytuj kod]

Łożysko zdemontowane z podpory mostu

We wrześniu 2009 roku GDDKiA rozpoczęła przebudowę Trasy Toruńskiej, wraz z mostem, do parametrów drogi ekspresowej, przy jednoczesnym poszerzeniu mostu do dziesięciu pasów ruchu (po pięć w każdą stronę). Inwestycję przebudowy trasy S8 na odcinku między ulicami Powązkowską i Modlińską realizowała czeska spółka Metrostav, natomiast kompleksową przebudowę obiektu podwykonawca – spółka B7[7]. Wzmocnienia i poszerzenia ustroju dokonano według projektu, sporządzonego przez biuro projektowe Mosty Gdańsk i projektanta Adama Nadolnego[7]. W ramach przebudowy most został wzmocniony za pomocą sprężenia zewnętrznego i poszerzony poprzez obcięcie starych i dodanie nowych, wydłużonych wsporników do istniejącej konstrukcji[8]. Po zakończeniu przebudowy oraz wybudowaniu łącznika pomiędzy Konotopą a ulicą Powązkowską, całość trasy weszła w skład drogi S8.

Inwestycja planowana była na lata 2008–2010, jednak problemy miasta z wybudowaniem nowego mostu Północnego spowodowały opóźnienie tej inwestycji z powodu braku dróg alternatywnych w trakcie przebudowy mostu. Ostatecznie została wykonana w latach 2013–2015.

Łożysko zdemontowane podczas remontu mostu w 2015 zostało umieszczone w Pontiseum na terenie Instytutu Badawczego Dróg i Mostów[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Katalog nazw obiektów miejskich. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl. s. 20. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-07)].
  2. ↑ a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII–30 IX 1976. „Kronika Warszawy”. 1 (29), s. 141, 1976. 
  3. ↑ a b Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy, [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 76. ISBN 978-83-62189-21-2.
  4. ↑ Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
  5. ↑ Krystyna Krzyżakowa: Życie codzienne Warszawy dzisiejszej [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 198. ISBN 83-03-01684-9.
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2000 r. w sprawie ustalenia przebiegu dróg krajowych w Warszawie (Dz.U. z 2000 r. nr 56, poz. 675).
  7. ↑ a b Andrzej Kasprzak, Andrzej Berger, Adam Nadolny, Sprężenie zewnętrzne mostów stalowych, „Inżynier Budownictwa”, 9 (2015), s. 94–100 [dostęp 2017-02-04].
  8. ↑ Andrzej Kasprzak, Przebudowa mostu gen. Grota-Roweckiego w Warszawie, „MATERIAŁY BUDOWLANE”, 1 (7), s. 76–78, DOI: 10.15199/33.2015.07.20 [dostęp 2017-01-13].
  9. ↑ Warszawiacy polubili Pontiseum. [w:] Instytut Badawczy Dróg i Mostów [on-line]. ibdim.edu.pl, 22 maja 2017. [dostęp 2017-06-10].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mosty w Warszawie
Istniejące
Historyczne
Projektowane

Herb Warszawy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Most_gen._Stefana_Grota-Roweckiego&oldid=67200997”