Muhammad Yamin
Muhammad Yamin (ur. 1903 w Sawahlunto, zm. 1962) – indonezyjski historyk, pisarz, poeta i polityk.
Urodził się w Sawahlunto na Sumatrze. Studiował w Rechts Hoogeschool. Był teoretykiem indonezyjskiego nacjonalizmu, sformułował tzw. przysięgę młodzieży, złożoną przez delegatów na drugi kongres młodzieży zainicjowany przez organizacje studenckie Holenderskich Indii Wschodnich (28 października 1928)[1]. Opracował także, wraz z Sukarno i Hattą, pancasila, narodowe zasady stojące u podstaw Republiki Indonezji[2][3]. Współtworzył indonezyjską konstytucję, wielokrotnie pełnił funkcję ministra, krótko piastował również urząd wicepremiera (1962).
Tłumaczył między innymi Szekspira[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Laskowska 2012 ↓, s. 62.
- ↑ Laskowska 2012 ↓, s. 67–68.
- ↑ Laskowska 2012 ↓, s. 160.
- ↑ Laskowska 2012 ↓, s. 186.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Natalia Laskowska: Indonezja. Warszawa: TRIO, 2012. ISBN 978-83-7436-290-0.