Multikino Ursynów

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Multikino Ursynów
Ilustracja
Widok budynku od północnego zachodu
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

al. Komisji Edukacji Narodowej 60
02-77 Warszawa

Architekt

APA Markowski & Wojciechowski

Kondygnacje

2

Powierzchnia użytkowa

8053 m²

Rozpoczęcie budowy

1998

Ukończenie budowy

1999

Pierwszy właściciel

Multikino Sp. z o.o.[1]

Obecny właściciel

GH Development

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „Multikino Ursynów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Multikino Ursynów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Multikino Ursynów”
Ziemia52°08′59″N 21°02′49″E/52,149722 21,046944
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Multikino Ursynów – multipleks kinowy i budynek usługowy w Warszawie znajdujący się przy al. Komisji Edukacji Narodowej 60, należący do sieci działającej pod marką Multikino.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek Multikina Ursynów jest położony przy alei Komisji Edukacji Narodowej 60 w warszawskiej dzielnicy Ursynów, na terenie obszaru Miejskiego Systemu Informacji Ursynów-Centrum[2]. Znajduje się przy skrzyżowaniu z ulicą Indiry Gandhi, w pobliżu stacji metra Imielin, naprzeciwko ratusza dzielnicy[3][4]. Został wybudowany w latach 1998–1999 według projektu zespołu pracowni APA Markowski & Wojciechowski przy współpracy Epstein Development w składzie: Szymon Wojciechowski, Andrzej Markowski, Sergiusz Frąckiewicz, Witold Dudek, Leszek Tomaszewski, Beata Książek, Janusz Filimon i Maciej Nowosielski[5][6]. Inwestorami przedsięwzięcia były grupa ITI i UCI[3].

Poza kinem w budynku otwarto m.in. bar Starlight Café[7], restaurację sieci Sphinx oraz lokal Pizza Marzano[8]. Wśród innych usług działa tu także Egurrola Fitness Club[9].

Kino zostało otwarte we wrześniu 1999 roku[5]. Podczas pierwszego seansu wyświetlono film w reżyserii George’a Lucasa Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo[5].

Multikino Ursynów było pierwszym multipleksem kinowym w Warszawie, a drugim w Polsce (po Multikinie Poznań)[3][1]. W momencie jego otwarcia było też kinem o największej liczbie sal w mieście[1].

Budynek powstał na terenie przeznaczonym na handel, usługi, kulturę, urzędy i biura w ramach pasma Ursynów-Natolin projektowanego od 1971 roku pod kierownictwem Marka Budzyńskiego[10]. W 2021 roku uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru w rejonie ulicy Indiry Gandhi, zgodnie z którym w miejscu Multikina dozwolona jest zabudowa usługowa lub mieszkaniowa wielorodzinna z usługami na parterze o wysokości minimalnej 14 m, maksymalnej 23 m, z dominantą od strony południowej do wysokości 33 m[11].

W marcu 2023 roku działkę wraz z budynkiem kina kupiło przedsiębiorstwo działające w branży deweloperskiej – GH Development[12].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Dwukondygnacyjny budynek ma powierzchnię całkowitą wynoszącą 9670 m², użytkową 8053 m² i kubaturę 83 300 m³[6]. Mieści 12 sal kinowych należących do sieci Multikina[3]. Przewidziano je na łącznie ponad 2700 widzów[3]. W największej z nich znajdują się 504 fotele[3]. Każda sala wyposażona została w strefy VIP, co było ówcześnie innowacją marketingową[3]. Kinową funkcję obiektu uzupełniają położone na parterze lokale gastronomiczne[3].

Elewację budynku stanowią m.in. bordowe płytki marblitu, którą uzupełniają niebiesko-zielone szklane ściany kurtynowe[5][13]. Wynikało to z faktu, iż władze gminy chciały, by budynek był częścią lokalnego centrum, a budynki kin z założenia nie posiadają zbyt wielu okien[14]. Nad wejściem do obiektu umieszczono proporcjonalnie duże logo kina wsparte na stalowych słupach[5]. Obiektowi towarzyszy naziemny żelbetowy parking wielopoziomowy na 486 samochodów[6][3]. Był on częściowo wykorzystywany w latach 2012–2020 jako parking Parkuj i Jedź[15][16].

Krytyk architektury Dariusz Bartoszewicz nazwał budynek „sarkofagiem”, natomiast Jerzy Majewski uznał jego architekturę za „oszczędnościową”, która pozbawiona jest finezji[1]. W jego opinii jedynym ciekawym elementem urozmaicającym bryłę budynku są stalowe słupy przy wejściu[1].

Budynek został ujęty w książce Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej „Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90.”, nominowanej do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy 2022, wśród 94 wyselekcjonowanych i opisanych obiektów w Warszawie, które najpełniej ukazują styl architektoniczny, trendy i różnorodność architektoniczną tego okresu w stolicy[5][17]. Został także wybrany przez Martę Leśniakowską do katalogu 230 budynków (z ogólnej liczby 450) w Warszawie z okresu 1989–2001, które najlepiej oddają jego styl architektoniczny lub są cenne z punktu widzenia artystycznego i architektonicznego[6].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Wejście główne do kina z logiem wspartym na stalowych słupach
    Wejście główne do kina z logiem wspartym na stalowych słupach
  • Parking wielopoziomowy na tyłach budynku
    Parking wielopoziomowy na tyłach budynku
  • Lobby Multikina
    Lobby Multikina

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Jerzy S. Majewski, Stal, popcorn i srebrne ekrany, „Architektura Murator” (9 (72)), Warszawa, wrzesień 2000, s. 52–56, ISSN 1232-6372.
  2. ↑ Rada Gminy Warszawa-Ursynów, Uchwałą Nr 563 Rady Gminy Warszawa-Ursynów z dnia 18 czerwca 1998 r. z późniejszymi zmianami z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie wprowadzenia Miejskiego Systemu Informacji w Gminie Warszawa-Ursynów [online].
  3. ↑ a b c d e f g h i Jerzy S. Majewski, Historia warszawskich kin, Dorota Boruszkowska (red.), wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Agora, 2019, s. 329, ISBN 978-83-268-2722-8.
  4. ↑ „Plany na przyszłość”, 1999 (2. edycja), Warszawa: Centrum Łowicka, 1999, s. 25, ISSN 1643-7861.
  5. ↑ a b c d e f Aleksandra Stępień-Dąbrowska, Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90., Warszawa: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2021, s. 8–9, 224–225, ISBN 978-83-960286-8-6.
  6. ↑ a b c d Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1989–2001. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2002, s. 3, 20. ISBN 83-908950-5-6.
  7. ↑ Maciej Mazur, Impreza 2001 [online], ursynow.org.pl, 7 maja 2020 [dostęp 2022-12-12].
  8. ↑ Knajpy na Ursynowie [online], 3 czerwca 2005 [dostęp 2022-12-12].
  9. ↑ Katarzyna Nowińska, Jak zadbać o formę na Ursynowie [online], passa.waw.pl, 28 lipca 2021 [dostęp 2022-12-12].
  10. ↑ Jacek Nowicki. Pasmo Ursynów-Natolin. „Kronika Warszawy”. 4 (24), s. 14–15, 17, 1975. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0137-3099. 
  11. ↑ Rada m. st. Warszawy, Uchwała nr XLIX/1523/2021 z 10-06-2021, Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego, 23 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-13].
  12. ↑ p, Multikino sprzedało deweloperowi prawo do działki ze swoim najstarszym kinem w Warszawie [online], tvn24.pl, 9 marca 2023 [dostęp 2023-03-09].
  13. ↑ Detal 2 – Multikino Ursynów, „Architektura Murator” (9 (72)), Warszawa, wrzesień 2000, s. 114–115, ISSN 1232-6372.
  14. ↑ Magdalena Wojtuch, Sezon na multikina, „Architektura Murator” (8 (59)), Warszawa, sierpień 1999, s. 82, ISSN 1232-6372.
  15. ↑ Zaparkuj w Multikinie, „iZTM. Miesięcznik Zarządu Transportu Miejskiego” (2 (49)), luty 2012, s. 6 [zarchiwizowane z adresu 2012-10-18].
  16. ↑ Pożegnanie z P&R; przy metrze Imielin. Miasto: Małe wykorzystanie parkingu [online], web.archive.org, 12 grudnia 2022 [dostęp 2023-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-12].
  17. ↑ VIII edycja Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy. Katalog pokonkursowy, Warszawa: Urząd m.st. Warszawy, 2022, s. 42–43, ISBN 978-83-950916-3-6.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Multikino_Ursynów&oldid=71859317”