Musée Baccarat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Musée Baccarat
Ilustracja
Jeden z kryształów Baccart znajdujący się w muzeum
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Zakres zbiorów

wyroby z kryształu

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Musée Baccarat”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Musée Baccarat”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Musée Baccarat”
Ziemia48°52′04″N 2°17′37″E/48,867778 2,293611
Strona internetowa

Musée Baccarat jest to prywatne muzeum kryształów Baccarat położone w paryskiej 16 dzielnicy na ulicy place des Etats-Unis pod numerem 11. Muzeum jest otwarte codziennie z wyjątkiem: niedziel, wtorków oraz wakacji. Za wstęp do muzeum jest pobierana opłata pieniężna.

Muzeum zostało stworzone w byłej posiadłości Marie-Laure de Noaillesa, która została zaprojektowana przez Philippe Starcka. Muzeum posiada największe i najsłynniejsze wyroby firmy Baccarat które zostały przygotowane na wystawy światowe jakie odbywały się w XIX wieku oraz na różne przyjęcia w jakich brała udział firma.

Głównymi salami wystawowymi w muzeum są:

  • Pokój alchemika zaprojektowany przez Gérarda Garouste- jest to rotunda zawierającą liczne kryształowe wazy oraz szachownice.
  • Za przejrzystością- są to cztery odrębne komnaty tematyczne zawierające jedne z najpopularniejszych eksponatów muzealnych w tym m.in.: turecki zestaw do kawy oraz waza Słoń.

Musée Baccarat zawiera także prace stworzone przez znanych projektantów oraz projektantów kryształów, w tym m.in. Georges Chevaliera, Ettore Sottsassa, Roberto Samboneta, Van day Truex oraz Marcial Berro oprócz tego muzeum posiada kolekcję kryształów należących do znanych osobistości. Swoją ekspozycję w muzeum posiadają kryształy Cesarza Japonii, księcia Walii oraz Josephine Baker[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Musée Baccarat, archive.wikiwix.com [dostęp 2019-11-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]