Musa Siraży

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Musa Siraży
Муса Сиражи
Pełne imię i nazwisko

Musa Szarafutdinowicz Sirażetdinow

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1939
Tiupkildy, rejon tujmaziński

Data i miejsce śmierci

14 września 2019
Tujmazy

Zawód, zajęcie

poeta, dziennikarz, działacz społeczny

Narodowość

baszkirska

Alma Mater

Baszkirski Uniwersytet Państwowy

Musa Siraży (ros. i baszk. Муса Сиражи), właśc. Musa Szarafutdinowicz Sirażetdinow (ros. Муса Шарафутдинович Сиражетдинов, baszk. Муса Шәрәфетдин улы Сираҗетдинов; ur. 1 lutego 1939 we wsi Tiupkildy w rejonie tujmazińskim, zm. 14 września 2019 w Tujmazach) – baszkirski poeta, dziennikarz i działacz społeczny.

Po ukończeniu szkoły średniej przez dwa lata pracował jako nauczyciel[1]. Od 1962 roku pracował w gazecie Qızıl tañ[2]. W 1963 roku ukończył Baszkirski Uniwersytet Państwowy[2], a pisać zaczął jako student[1]. W 1966 roku opublikowany został jego pierwszy zbiór poezji, Osraşıw. Kolejne ukazywały się w 1970[1], 1973 (Şañdaw), 1980 (Beyyeklektär äyźäy), 1984 (Yer häm yır), i 1997 roku (Haldat möxäbbäte)[1][2]. Opierały się one na filozoficznych rozważaniach o życiu, liryce i ciepłym humorze[2]. W 2009 roku opublikował zbiór Beź — uldarı Başqortostandıñ, poświęcony zasłużonym Baszkirom[3].

W 1968 roku został redaktorem Baszknigoizdatu, a w 1971 roku – wykładowcą Baszkirskiego Uniwersytetu Państwowego[2], którym był przez dwa lata[3]. Pracował także jako redaktor gazety Berdämlek[3].

Był także autorem kilku książek dla dzieci: Kem köslöräk? (1977), Min źur inde (1986) i Aqbay niñä örmäy? (1993)[2]. Ponadto tłumaczył na język baszkirski twórczość Michaiła Lermontowa, Siergieja Michałkowa, Aleksandra Puszkina i Rabindranatha Tagore[2]. W 2003 roku został laureatem nagrody im. Fatiha Kerima[2]. Jego teksty były tłumaczone m.in. na rosyjski, ukraiński, kazachski, uzbecki, łotewski, niemiecki i czuwaski[3]. Był Zasłużonym Działaczem Kultury Federacji Rosyjskiej (2002)[4] i Republiki Baszkortostanu[3].

Był przewodniczącym zarządu Republikańskiego Tatarskiego Centrum Kulturowego, a także prezesem Towarzystwa Przyjaźni Narodu Baszkirskiego i Tatarskiego Republiki Baszkortostanu oraz członkiem rady społecznej przy prezydencie Republiki Baszkortostanu. Z jego inicjatywy w Belebeju zaczęto organizować regionalny festiwal poezji Rodniki wdochnowienija[3]. Zmarł 14 września 2019[1] w Tujmazach[5][6], tam też został pochowany[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Муса Сиражи (Сиражетдинов Муса Шарафутдинович). Межпоселенческая центральная библиотека муниципального района Туймазинский район. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
  2. a b c d e f g h I.Ł. Kinjabułatow: СИРАЖИ Муса Шарафутдинович. Башкирская энциклопедия, 2019-10-10. [dostęp 2022-05-09]. (ros. • baszk.).
  3. a b c d e f Муса Сиражи. Единый портал башкирской культуры и произведений искусства. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
  4. Указ Президента Российской Федерации от 15.04.2002 г. № 390. Prezydent Rosji. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
  5. Ушёл из жизни башкирский и татарский поэт и публицист Муса Сиражи. Baszinform, 2019-09-15. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).
  6. Marija Czebakowa: В Башкирии на 81 году жизни скончался поэт Муса Сиражи. Пруфы, 2019-09-14. [dostęp 2022-05-09]. (ros.).