Muzeum Archeologiczne w Heraklionie

Muzeum Archeologiczne w Heraklionie
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
	; Minojski ryton w kształcie głowy byka, eksponat muzeum w Heraklionie
Państwo	Grecja
Miejscowość	Heraklion
Adres	2 Xanthoudidou Str., Herakleion
Data założenia	1900
Zakres zbiorów	archeologia starożytna od neolitu do okresu rzymskiego
Dyrektor	Rethemiotaki - Dimopoulou Panagiota
	Położenie na mapie Krety Muzeum Archeologiczne w Heraklionie
	Położenie na mapie Grecji Muzeum Archeologiczne w Heraklionie
	35°20′20,87″N 25°08′14,06″E/35,339130 25,137240
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Muzeum Archeologiczne w Heraklionie – muzeum starożytności znajdujące się w Heraklionie na Krecie. Jest największym muzeum gromadzącym eksponaty z wykopalisk na wyspie i drugim pod względem wielkości greckim zbiorem antycznych pamiątek i wykopalisk (po Narodowym Muzeum Archeologicznym w Atenach).

Historia placówki

Muzeum powstało w 1900 na bazie kolekcji lokalnego Towarzystwa Przyjaciół Edukacji (Philekpaideutikos Syllogos), której początek sięgał 1883. Obecnie zbiory znajdują się w nowoczesnym, antysejsmicznym budynku wybudowanym w latach 1937–1940 według projektu architekta Patroklosa Karantinosa w miejscu, gdzie wcześniej stał wenecki, rzymskokatolicki klasztor pw. św. Franciszka, zniszczony przez trzęsienie ziemi w 1856. Po II wojnie światowej muzeum otworzyło swoje zbiory dla publiczności w 1952.

Rozmieszczenie i zakres zbiorów

Ekspozycja muzeum obejmuje 20 sal, w których prezentowane są eksponaty pochodzące od czasów neolitycznych do okresu rzymskiego.

Sala I – neolit (7000-3500 p.n.e.) i okres przedpałacowy.
Sala II – okres starszych pałaców (1900-1800 p.n.e.).
Sala III – okres starszych pałaców i pałac w Fajstos (1900-1700 p.n.e.).
Sala IV – okres młodszych pałaców (1700-1450 p.n.e.) oraz pałace w Knossos, Fajstos i Malii.
Sala V – pałac w Knossos (1500-1450 p.n.e.).
Sala VI – nekropolie w Knossos, Fajstos i Malii (1450-1300 p.n.e.).
Sala VII – wille i domy w Vathypetro, Nirou, Tylissos i Amnissos, Arkalochori, Psychro i Patsos oraz nekropolie w Malii, Molchos, Gourni i Episkopi (1700-1450 p.n.e.).
Sala VIII – pałac w Kato Zakros (1700-1450 p.n.e.).
Sala IX – okres nowych pałaców we wschodniej Krecie; Palaiokastro, Psira, Gournia, Piskokephalo, Mochlos i Myrtos.
Sala X – okres popałacowy (1450-1100 p.n.e.).
Sala XI – okresy: subminojski, protogeometryczny i wczesnogeometryczny (1100-800 p.n.e.).
Sala XII – okresy: wysokogeometryczny i orientalistyczny (800-650 p.n.e.).
Sala XIII – sarkofagi minojskie.
Sala XIV – freski minojskie.
Sala XV – freski minojskie.
Sala XVI – freski minojskie.
Sala XVII – zbiory Giamalakis (Jiamalaki).
Sala XVIII – drobne wyroby z okresów: archaicznego, klasycznego i rzymskiego (VII-IV w. p.n.e.).
Sala XIX – rzeźba (650-550 p.n.e.).
Sala XX – gliptyka z okresów: klasycznego, hellenistycznego i rzymskiego (V-IV w. p.n.e.).

Galeria

Bogini z wężami (1700-1450 p.n.e.) – sala IV muzeum
Dysk z Fajstos (1650-1600 p.n.e.) – sala III
Polichromowany sarkofag z Hagia Triada (1600-1450 p.n.e.) – sala XIV
Tauromachia, fresk z Knossos (1600-1450 p.n.e.)
Paryżanka, fresk z pałacu w Knossos (połowa XV w. p.n.e.) – sala XV
Tzw. Pierścień króla Minosa (1500-1400 p.n.e.)
Dzban z pierwszego pałacu w Fajstos, ceramika Kamares, ok. 1800 p.n.e.
Waza Żeńców, ruiny willi Hagia Triada (ok. 1550–1500 p.n.e.) – sala VII

Bibliografia

Antonis Vasilakis, Das Archäologische Museum Iraklion. Führer durch die Sammlungen. Athen: Verlag Adam (o. J.).
Encyklopedia sztuki starożytnej, praca zbiorowa, WAiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 414, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WAiF).
Stylianos Alexiou, Minoische Kultur (Sternstunden der Archäologie). Göttingen, Frankfurt, Zürich; Musterschmidt 1976. ISBN 3-7881-1508-4.
Thomas Balistier, Der Diskos von Phaistos. Zur Geschichte eines Rätsels & den Versuchen seiner Auflösung (Sedones; 1). Mähringen: Balistier 1998. ISBN 3-9806168-1-9.
O muzeum na stronie greckiego Ministerstwa Kultury (ang.) [dostęp 2010-01-11].

Linki zewnętrzne