
Muzeum Brytyjskie
| ||
Główne wejście do Muzeum Brytyjskiego | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Londyn | |
Adres | Great Russell Street, London, WC1B 3DG | |
Data założenia | 7 czerwca 1753 | |
Zakres zbiorów | historia i archeologia starożytna | |
Wielkość zbiorów | ponad 7 milionów eksponatów | |
Dyrektor | Hartwig Fischer | |
![]() | ||
Strona internetowa |
Muzeum Brytyjskie (ang. British Museum) – jedno z największych na świecie muzeów historii starożytnej, mieszczące się w Londynie.
Spis treści
Historia i teraźniejszość[edytuj | edytuj kod]
Muzeum powstało z inicjatywy sir Hansa Sloane’a, lekarza, przyrodnika i kolekcjonera. Chciał on zabezpieczyć swoją kolekcję literatury i dzieł sztuki, liczącą ponad 71 tysięcy obiektów. Zaoferował więc jej sprzedaż za 20 tysięcy funtów królowi Jerzemu II. Mimo że monarcha nie wykazywał większego zainteresowania zbiorami Sloane’a, to jednak Parlament, głównie za sprawą Arthura Onslowa, zdecydował się na zakup. Uchwała o utworzeniu Muzeum Brytyjskiego została przyjęta 7 czerwca 1753 r. Pierwszą jego siedzibą była siedemnastowieczna posiadłość Montague House w Bloomsbury, nieopodal obecnego budynku. Otwarcie dla zwiedzających nastąpiło 15 stycznia 1759 r. Z wyjątkiem okresu obu wojen światowych placówka pozostawała nieprzerwanie otwarta, a liczba zwiedzających systematycznie wzrastała: na początku od 5 tys. rocznie do 5 mln współcześnie.
W latach 50. XIX w. zbudowana została obecna siedziba Muzeum Brytyjskiego. Począwszy od 1880 r. nastąpiło przenoszenie zbiorów dotyczących historii naturalnej do nowego budynku w South Kensington, gdzie powstało Muzeum Historii Naturalnej. Dzięki temu podziałowi, a także budowie Białego Skrzydła (ang. White Wing), przynajmniej na jakiś czas został zażegnany problem braku miejsca na eksponaty, z którym Muzeum wciąż się boryka. Z tego powodu wiele eksponatów jest przechowywanych w jego podziemiach.
W 1973 r. nastąpiło przejęcie czytelni i biblioteki przy Muzeum Brytyjskim przez nowo powstałą Bibliotekę Brytyjską, a książki opuściły budynek w Bloomsbury w 1997 r.
W 2000 r. otwarto przykryty szklanym dachem Wielki Dziedziniec Królowej Elżbiety II (ang. The Queen Elizabeth II Great Court), który powstał w miejscu zajmowanym wcześniej przez bibliotekę (szklany dach został zaprojektowany przez angielskiego architekta Normana Fostera). Ponownie otwarto tam czytelnię, a wokół niej i pod nią znajdują się nowe galerie. Na posadzce dziedzińca jest wygrawerowany fragment wiersza A. Tennysona: “... and let thy feet, millenniums hence, be set in midst of knowledge”.
Muzeum Brytyjskie w 2003 r. uświetniło 250. rocznicę swojego powstania renowacją najstarszego pomieszczenia, zwanego Biblioteką Króla (ang. King’s Library), w którym otwarta została nowa, stała wystawa o epoce Oświecenia. Od 2002 do 2016 dyrektorem muzeum był Neil MacGregor. Obecnie dyrektorem jest urodzony w Hamburgu dr Hartwig Fischer.
Budynek i opłaty[edytuj | edytuj kod]
Wielki Dziedziniec im. Królowej Elżbiety II (The Queen Elizabeth II Great Court) jest zadaszonym placem w centrum muzeum zaprojektowanym przez biuro architektoniczne Foster and Partners oraz Buro Happold w branży konstrukcyjnej[1]. Wielki Dziedziniec otwarto w grudniu 2000 r. i jest największym zadaszonym placem w Europie. Dach jest stalowo-szklaną konstrukcją składającą się z 1 656 par unikatowych szklanych tafli. Na środku Wielkiego Dziedzińca znajduje się Czytelnia opuszczona przez Bibliotekę Brytyjską (The British Library). Czytelnia jest otwarta dla publiczności.
Zbiory Muzeum Brytyjskiego, zgodnie z życzeniem sir Hansa Sloane’a, traktowane były jako własność całego narodu, zatem za wstęp nie była pobierana żadna opłata, z wyjątkiem kilkumiesięcznego okresu w roku 1972. Jednak za obejrzenie niektórych czasowych ekspozycji specjalnych znajdujących się w muzeum, ale nie będących integralną jego częścią – opłaty są pobierane.
Czytelnia Muzeum Brytyjskiego była częścią Biblioteki Brytyjskiej. Jej funkcje zostały przeniesione do nowego budynku biblioteki.
Znane eksponaty[edytuj | edytuj kod]
- marmury elgińskie
- rzeźby z ateńskiego Partenonu
- Waza portlandzka
- Kamień z Rosetty
- Kolekcja Steina z Azji Środkowej
- Clock Room
- „Antyczny wojownik”, szkic Leonarda da Vinci
- prace Albrechta Dürera: 1 tom szkiców i 4 tomy manuskryptów
- egipskie mumie
- benińskie brązy
- skarb z Sutton Hoo
- listy z Amarny
Informacje[edytuj | edytuj kod]
Wstęp do Muzeum Brytyjskiego jest darmowy, wyłączając ekspozycje specjalne.
Obecnie etnograficzna część muzeum jest zamknięta z powodu przeprowadzki do głównego budynku muzeum.
Godziny otwarcia:
galerie otwarte codziennie od 10.00 do 17.30 (w piątki do 20.30)
Zamknięte: 24, 25 i 26 grudnia, 1 stycznia i w Wielki Piątek
Najbliższe stacje londyńskiego metra:
- Tottenham Court Road (linie Central Line oraz Northern Line)
- Holborn (linie Central Line i Piccadily Line)
- Russell Square (Piccadilly Line)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Queen Elizabeth II Great Court (ang.). Buro Happold. [dostęp 2010-08-28].