Muzeum Brytyjskie

Muzeum Brytyjskie British Museum
Główne wejście do Muzeum Brytyjskiego
Państwo	Wielka Brytania
Miejscowość	Londyn
Adres	Great Russell Street, London, WC1B 3DG
Data założenia	7 czerwca 1753
Zakres zbiorów	historia i archeologia starożytna
Wielkość zbiorów	ponad 7 milionów eksponatów
Dyrektor	Hartwig Fischer
Położenie na mapie gminy Camden Muzeum Brytyjskie
Położenie na mapie Wielkiego Londynu Muzeum Brytyjskie
Położenie na mapie Anglii Muzeum Brytyjskie
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Muzeum Brytyjskie
51°31′10″N 0°07′36″W
Strona internetowa muzeum

Muzeum Brytyjskie (ang. British Museum) – jedno z największych na świecie muzeów historii starożytnej.

Historia i teraźniejszość

Powstało z inicjatywy sir Hansa Sloane’a, lekarza, przyrodnika i kolekcjonera. Chciał on zabezpieczyć swoją kolekcję literatury i dzieł sztuki liczącą ponad 71 tys. obiektów. Zaoferował więc jej sprzedaż za 20 tys. funtów królowi Jerzemu II. Mimo że monarcha nie wykazywał większego zainteresowania zbiorami Sloane’a, to jednak Parlament, głównie za sprawą Arthura Onslowa, zdecydował się na zakup. Uchwała o utworzeniu Muzeum Brytyjskiego została przyjęta 7 czerwca 1753 r. Pierwszą jego siedzibą była siedemnastowieczna posiadłość Montague House w Bloomsbury, nieopodal dzisiejszego budynku. Otwarcie dla zwiedzających nastąpiło 15 stycznia 1759 r. Z wyjątkiem okresu obu wojen światowych Muzeum pozostawało nieprzerwanie otwarte, a liczba zwiedzających systematycznie wzrastała: na początku od 5 tys. rocznie do 5 mln obecnie.

W latach 50. XIX w. zbudowana została obecna siedziba Muzeum Brytyjskiego. Począwszy od 1880 r. nastąpiło przenoszenie zbiorów dotyczących historii naturalnej do nowego budynku w South Kensington, gdzie powstało Muzeum Historii Naturalnej. Dzięki temu podziałowi, a także budowie Białego Skrzydła (ang. White Wing), przynajmniej na jakiś czas został zażegnany problem braku miejsca na eksponaty, z którym Muzeum boryka się do dziś. Z tego powodu wiele eksponatów jest przechowywanych w podziemiach Muzeum.

W 1973 r. nastąpiło przejęcie czytelni i biblioteki przy Brytyjskim Muzeum przez nowo powstałą Bibliotekę Brytyjską, a książki opuściły budynek w Bloomsbury w 1997 r.

W 2000 r. otwarto przykryty szklanym dachem Wielki Dziedziniec Królowej Elżbiety II (ang. The Queen Elizabeth II Great Court), który powstał w miejscu zajmowanym wcześniej przez bibliotekę (szklany dach został zaprojektowany przez angielskiego architekta Normana Fostera). Ponownie otwarto tam czytelnię, a wokół niej i pod nią znajdują się nowe galerie.

Muzeum Brytyjskie w 2003 r. uświetniło 250. rocznicę swojego powstania, renowacją najstarszego pomieszczenia, zwanego Biblioteką Króla (ang. King’s Library), w którym otwarta została nowa, stała wystawa o epoce Oświecenia. Od 2002 do 2016 dyrektorem muzeum był Neil MacGregor. Obecnie dyrektorem jest urodzony w Hamburgu Dr Hartwig Fischer.

Budynek i opłaty

Centrum Muzeum Brytyjskiego

Wielki Dziedziniec im. Królowej Elżbiety II (The Queen Elizabeth II Great Court) jest zadaszonym placem w centrum muzeum zaprojektowanym przez biuro architektoniczne Foster and Partners oraz Buro Happold w branży konstrukcyjnej. Wielki Dziedziniec otwarto w grudniu 2000 r. i jest największym zadaszonym placem w Europie. Dach jest stalowo-szklaną konstrukcją składającą się z 1 656 par unikatowych szklanych tafli. Na środku Wielkiego Dziedzińca znajduje się Czytelnia opuszczona przez Bibliotekę Brytyjską (The British Library). Czytelnia jest otwarta dla publiczności.

Zbiory Muzeum Brytyjskiego, zgodnie z życzeniem sir Hansa Sloane’a, traktowane były jako własność całego narodu, zatem za wstęp nie była pobierana żadna opłata, z wyjątkiem kilkumiesięcznego okresu w roku 1972. Jednak za obejrzenie niektórych czasowych ekspozycji specjalnych znajdujących się w muzeum, ale nie będących integralną jego częścią – opłaty są pobierane. W roku 2002 muzeum przeżywało kłopoty finansowe i zostało nawet zamknięte na jeden dzień wskutek protestów pracowników przeciw proponowanym zwolnieniom. Parę tygodni później za kradzież małej greckiej statuetki obwiniano właśnie brak wystarczającej liczby pracowników ochrony^{[potrzebny przypis]}.

Czytelnia Muzeum Brytyjskiego była częścią Biblioteki Brytyjskiej. Jej funkcje zostały przeniesione do nowego budynku biblioteki.

Znane eksponaty

• marmury elgińskie
• rzeźby z ateńskiego Partenonu
• Waza portlandzka
• Kamień z Rosetty
• Kolekcja Steina z Azji Środkowej
• Clock Room
• „Antyczny wojownik”, szkic Leonarda da Vinci
• prace Albrechta Dürera: 1 tom szkiców i 4 tomy manuskryptów
• egipskie mumie
• benińskie brązy
• skarb z Sutton Hoo
• listy z Amarna

Wnętrze Muzeum – elementy kolekcji egipskiej

Informacje

Wstęp do Muzeum Brytyjskiego jest darmowy, wyłączając ekspozycje specjalne.

Obecnie etnograficzna część muzeum jest zamknięta z powodu przeprowadzki do głównego budynku muzeum.

Godziny otwarcia:

galerie otwarte codziennie od 10.00 do 17.30 ( w piątki do 20.30)

Zamknięte: 24, 25 i 26 grudnia, 1 stycznia i w Wielki Piątek

Najbliższe stacje londyńskiego metra:

• Tottenham Court Road (linie Central Line oraz Northern Line)
• Holborn (linie Central Line i Piccadily Line)
• Russell Square (Piccadilly Line)

Panorama czytelni Muzeum Brytyjskiego (luty 2006)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Muzeum Brytyjskiego (ang.)