Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie
Ilustracja
Zabytkowy agregat prądotwórczy jako jeden z eksponatów muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szklarska Poręba

Adres

ul. Jeleniogórska 2

Data założenia

15 maja 1975

Zakres zbiorów

elektrotechnika, energetyka

Wielkość zbiorów

600

Powierzchnia ekspozycji

250 m²

Położenie na mapie Szklarskiej Poręby
Mapa konturowa Szklarskiej Poręby, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie”
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego
Mapa konturowa powiatu karkonoskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie”
Ziemia50°49′43″N 15°32′27″E/50,828611 15,540833

Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie – muzeum prowadzone przez oddział Stowarzyszenia Elektryków Polskich w Jeleniej Górze, znajdujące się w budynku starej siłowni wodnej w Szklarskiej Porębie (niem. Schreiberhau). Budynek muzeum jest położony w dolinie Kamiennej, w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej nr 3.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Siłownia w Schreiberhau została wybudowana w 1900 roku, na potrzeby założonej w 1872 roku przez Otto Opitza fabryki papy i tektury. Prywatny zakład został w 1935 roku włączony do ogólnokrajowej sieci energetycznej Niemiec.

Po II wojnie światowej miejscowość znalazła się w granicach Polski. Starą siłownię wodną przekształcono w muzeum z inicjatywy inż. Ludwika Szczepaniaka. Muzeum otwarto 15 maja 1975 roku, a inicjator utworzenia placówki został jej wieloletnim kustoszem.

Eksponaty[edytuj | edytuj kod]

Wśród około 600 eksponatów znajdują się urządzenia używane od początku XX wieku przez elektryków i elektroenergetyków. Są wśród nich m.in. liczniki energii elektrycznej, przekładniki prądowe oraz napięciowe, transformatory, izolatory energetyczne, prądnice, przyrządy pomiarowe, a także agregat prądotwórczy z 1912 roku. Wśród eksponatów znajdują się również: umundurowanie energetyków, adresarka z 1925 roku oraz książki i czasopisma.
Od 1995 roku istnieje możliwość obejrzenia – ze specjalnego balkonu – funkcjonującej elektrowni wodnej, w której pracują dwie turbiny Francisa o mocy 0,057 MW i 0,099 MW. Maszyny zostały wyprodukowane przez firmę Briegleb, Hansen Gotha & Co w roku 1922.

Godziny otwarcia[edytuj | edytuj kod]

Dla turystów indywidualnych muzeum jest czynne w każdą sobotę wakacji, od godz. 10.00, natomiast dla grup zorganizowanych – po wcześniejszym uzgodnieniu z oddziałem Stowarzyszenia lub firmą Tauron Dystrybucja. Wstęp do muzeum jest bezpłatny.

Dodatkowe atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

W otoczeniu Muzeum znajdują się liczne obiekty wpisane na listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa. W rejonie Szklarskiej Poręby znajdują się liczne szlaki turystyczne (piesze i rowerowe) oraz obiekty sportów zimowych (narciarskie trasy biegowe i wyciągi).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]