Muzeum Historii Armenii

Muzeum Historii Armenii
Հայաստանի պատմության թանգարան
	; Gmach Muzeum Historii Armenii i Narodowej Galerii Armenii
Państwo	Armenia
Miejscowość	Erywań
Adres	Plac Republiki 4,; 375010 Erywań
Data założenia	1921
Wielkość zbiorów	400 000
	Położenie na mapie Erywania Muzeum Historii Armenii
	Położenie na mapie Armenii Muzeum Historii Armenii
	40°10′43,09″N 44°30′49,43″E/40,178636 44,513731
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Muzeum Historii Armenii – muzeum w Erywaniu, najważniejsza tego typu placówka w Armenii. Muzeum znajduje się w gmachu, w którym mieści się także Narodowa Galeria Armenii. Budynek leży po wschodniej stronie Placu Republiki^[1].

Muzeum czynne jest od wtorku do soboty od godz. 11 do 18 (wejścia do godz. 17:15) i w niedzielę od godz. 11 do 17 (wejścia do godz. 16:15). Muzeum zamknięte jest w poniedziałki i w święta narodowe Armenii^[2].

Historia

9 września 1919 parlament Demokratycznej Republiki Armenii, zgodnie z ustawą nr 439, założył muzeum, które początkowo nosiło nazwę Etnograficzno-Antropologiczne Muzeum. Nazwę muzeum zmieniano kilkukrotnie – Państwowe Centralne Muzeum Armenii (1926), Historyczne Muzeum (1935), Muzeum Historii Państwa Armenii (1962), Muzeum Kulturalno-Historyczne (2000) i ostatecznie (od 2003) Muzeum Historii Armenii^[3]. Muzeum przyjęło pierwszych gości w dniu 20 sierpnia 1921^[4]. Jego pierwszym dyrektorem był Jerwand Lalajan.

Muzeum Historii Armenii powstało dzięki zbiorom Ormiańskiego Towarzystwa Etnograficznego Kaukazu, Muzeum Ormiańskich Antyków z Nowego Nachiczewanu, Muzeum Starożytności z Ani i Repozytorium Starożytnych Manuskryptów z Wagharszapat^[4]. Początkowa kolekcja liczyła 15 289 obiektów.

W 1935 Komitet Centralny Komunistycznej Partii Armenii podjął decyzję o utworzeniu odrębnych muzeów. Muzea te otrzymały obiekty, które pierwotnie były częścią Muzeum Historii Armenii^[3]:

Muzeum Sztuki Armeńskiej SRR zostało zorganizowane na bazie Departamentu Sztuki Muzeum Historii Armenii (dzisiejszej Narodowej Galerii Armenii); 1660 obiekty zostały przekazane do nowo powstałego Muzeum Sztuki.
Muzeum Literatury (dzisiejsze Muzeum Literatury i Sztuki im. Czarenca) było zorganizowane na bazie Departamentu Literatury Muzeum Historii Armenii; 301 obiekty i 1298 rękopisów zostały przekazane do nowo powstałego Muzeum Literatury.

Założone w 1978 Państwowe Muzeum Etnograficzne otrzymało 1428 obiektów i 584 zdjęć. Państwo finansuje muzeum i jest właścicielem zarówno kolekcji, jak i budynku^[3].

Kolekcja

Obecnie muzeum podzielone jest na pięć departamentów: archeologii (35 procent głównej kolekcji), etnografii (8 procent), numizmatyki (45 procent), dokumentów (12 procent) oraz nowej i współczesnej historii^[3].

W Muzeum Historii Armenii znajduje się kolekcja 400 000 przedmiotów^[4].

Muzeum ukazuje historię od czasów epoki kamienia (wykopaliska z grot w wąwozie rzeki Hrazdan), poprzez eksponaty z 3000 lat p.n.e. (znaleziska z Mecamor), epokę królestwa Urartu, do ukształtowania się narodu ormiańskiego w VI w. p.n.e. Dalsza część ekspozycji dotyczy okresu wpływów greckich, początków chrześcijaństwa, związków kulturowych starożytnej Armenii z Egiptem, Asyrią, Rzymem i Bizancjum, wojen z Persją i Arabami, długich lat okupacji tureckiej i perskiej. W muzeum zobaczyć można m.in. średniowieczne chaczkary, dawne stroje, biżuterię, makiety zniszczonych osiedli i kościołów^[5]. W kolekcji numizmatycznej można ujrzeć duży zbiór złotych, srebrnych i miedzianych monet pochodzenia greckiego, macedońskiego, partyjskiego, rzymskiego, arabskiego, bizantyńskiego i ormiańskiego^[6].

Bogini Arubaini
Bogini Tejszeba
Urartyjski hełm z brązu
Urartyjska tarcza Sarduriego II
Urartyjska biżuteria
Urartyjskie kolczyki

Przypisy

↑ Erywań. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 298, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.
↑ Visitor information. www.historymuseum.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d The History Museum of Armenia. www.historymuseum.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c State Museum of Armenian History. www.yerevan.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).
↑ Erywań. W: Leszek Waksmundzki: Armenia – przewodnik. Wyd. 2. Pruszków: Rewasz, 2013, s. 103-104. ISBN 978-83-62460-35-9.
↑ History Museum of Armenia, Yerevan. www.anothertravelguide.com, 2010-03. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).

Bibliografia

The History Museum of Armenia. www.historymuseum.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).

[1] Erywań. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 298, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.

[2] Visitor information. www.historymuseum.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).

[historymuseum-3] The History Museum of Armenia. www.historymuseum.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).

[yerevan-4] State Museum of Armenian History. www.yerevan.am. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).

[5] Erywań. W: Leszek Waksmundzki: Armenia – przewodnik. Wyd. 2. Pruszków: Rewasz, 2013, s. 103-104. ISBN 978-83-62460-35-9.

[6] History Museum of Armenia, Yerevan. www.anothertravelguide.com, 2010-03. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]