Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
Ilustracja
Fabryka Adolfa Fiedlera, siedziba muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Opatówek

Adres

ul. Kościelna 1
62-860 Opatówek

Data założenia

2 stycznia 1981

Powierzchnia ekspozycji

1 862,71 m²

Dyrektor

Piotr Pasik

Położenie na mapie Opatówka
Mapa konturowa Opatówka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku”
Położenie na mapie powiatu kaliskiego
Mapa konturowa powiatu kaliskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku”
Położenie na mapie gminy Opatówek
Mapa konturowa gminy Opatówek, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku”
Ziemia51°44′18,34″N 18°12′50,27″E/51,738428 18,213964
Strona internetowa

Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku (MHPO) – muzeum historii techniki w Opatówku, założone 1 stycznia 1981, otwarte w 1991, wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów (nr 45) w 1998; dokumentuje historię kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego.

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Muzeum mieści się w zabytkowej fabryce Adolfa Fiedlera wzniesionej w latach 1824–1826, jedynym zachowanym w Europie budowlanym kompleksie przemysłowym z I poł. XIX wieku, w którym można prześledzić wszystkie fazy produkcji – od surowca do produktu finalnego, jak też rozwiązania stosowane ówcześnie w architekturze przemysłowej. W gmachu zachowała się pięciokondygnacyjna drewniana konstrukcja hal fabrycznych, żeliwna klatka schodowa, klasycystyczny wystrój murów zewnętrznych i budynki pomocnicze[1].

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

W muzeum znajduje się 12 tysięcy eksponatów dotyczących rozwoju europejskiego przemysłu: maszyny parowe, krosna, maszyny drukarskie, przędzalnicze, szwalnicze, hafciarskie, koronkarskie, formy do odlewania wyrobów ceramicznych, przyrządy laboratoryjne czy maszyny biurowe i urządzenia gospodarstwa domowego.

Muzeum gromadzi eksponaty związane głównie z Kalisko-Ostrowskim Okręgiem Przemysłowym i przemysłem włókienniczym (sukna, jedwabie, dzianiny), koronkarskim, białoskórniczym, metalowym, budowy maszyn, chemicznym i spożywczym. Wśród eksponatów są katalogi, dokumenty dotyczące techniki, technologii i ikonografii, książki techniczne, plany i opisy maszyn, charakteryzujące krajowy przemysł w XIX i XX w.

Osobnym rodzajem eksponatów jest kolekcja żakardowych projektów z przełomu XIX i XX wieku, kolekcja koronek i haftów, zabytkowych i współczesnych tkanin oraz kolekcja zabytkowych paramentów, w tym ornat i stuła papieża Jana Pawła II z 1997.

Mimo technicznego charakteru zbiorów najliczniejszą kolekcję stanowi największa kolekcja polskich fortepianów i pianin (ponad 60) wyprodukowanych w latach 1820–1939 w fabrykach instrumentów muzycznych w Kaliszu, Warszawie, Radomiu, Łodzi, Krakowie i Królewcu. Muzeum dysponuje również bogatą biblioteką, zawierającą literaturę związaną z tematyką muzeum.

W latach 1992–2003 przewodniczącym Rady Muzeum był prof. Janusz Szosland. Placówka zdobyła nagrodę zespołową I stopnia za rok 1992 w ogólnopolskim konkursie Ministerstwa Kultury i Sztuki "Na najciekawsze wydarzenie muzealne" za wystawy: "XIX-wieczne napędy, wynalazcy i maszyny" oraz "Zabytkowe maszyny, bonaterie, projekty mody"[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przemysłowa Historia Bydgoszczy. Eltra w muzeum w Opatówku. 2018-12-03. [dostęp 2018-12-04].
  2. Wiadomości z miast i gmin, w: Kronika Wielkopolski, nr 3/1993, s. 188, ISSN 0137-3102

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]