Przejdź do zawartości

Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku
Ilustracja
Muzeum Ziemi Kłodzkiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kłodzko

Adres

ul. Łukasiewicza 4
57-300 Kłodzko

Data założenia

1 maja 1963

Dyrektor

Krzysztof Miszkiewicz

Położenie na mapie Kłodzka
Mapa konturowa Kłodzka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku”
Ziemia50°26′17″N 16°39′04″E/50,438056 16,651111
Strona internetowa
Budynek dawnego konwiktu

Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku – powstała w 1963 placówka muzealna i naukowa obejmująca swoim zainteresowaniem teren ziemi kłodzkiej i jej wielonarodową spuściznę kulturową, a w szczególności geologię, geografię, historię, historię kultury materialnej i sztuki regionu. Siedzibą muzeum jest dawny konwikt jezuicki w Kłodzku. Jest administracyjnie podporządkowane miastu. W 2001 zostało wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów.

Powstanie muzeum

[edytuj | edytuj kod]

Muzeum zostało utworzone formalnie 11 marca 1963 uchwałą Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kłodzku. Oficjalne otwarcie uświetniło obchody Święta Pracy – 1 maja 1963. Pierwszą siedzibą muzeum był budynek dawnej komendantury twierdzy kłodzkiej, tzw. Pałac Komendanta na kłodzkim rynku (pl. Bolesława Chrobrego). Z powodu grożącej katastrofy budowlanej, spowodowanej osuwaniem się podziemi kłodzkiej starówki, muzeum musiało poszukać nowej siedziby. W latach 1969–1985, w czasie przygotowywania nowej siedziby, zbiory muzeum były zdeponowane w zabytkowym dworze w Jaszkowej Górnej[1].

Budynek dawnego konwiktu

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 na cele muzealne przeznaczono zabytkowy budynek dawnego konwiktu. Historia tego miejsca rozpoczyna się wraz z przybyciem do Kłodzka zakonu jezuitów w 1624. Zakon rozpoczął budową kolegium, dla którego potrzebny był internat. W 1649 powołano fundację, z której funduszy powstał i funkcjonował konwikt. Rozbudowano go poprzez dokupienie kolejno pięciu sąsiednich kamienic położonych na skrzyżowaniu ulicy Zielonej i Żydowskiej (obecnie Łukasiewicza i Wojska Polskiego). Elewację kurtynową wykonano według projektu architekta Carla Lurago, który budował wcześniej kolegium.

Remont i adaptacja na potrzeby muzeum były prowadzone w latach 1976–1986. Zachowano wszystkie elementy zabytkowego obiektu wraz z pierwotnym układem i wystrojem. Do starego budynku dobudowano część przeznaczoną na magazyny, pracownie i mieszkania pracownicze wraz z podwórzem gospodarczym oddzielonym od dziedzińca ażurową ścianą arkadową. Tak rozbudowany kompleks budynków zajmuje połowę jednego kwartału miasta. Jego powierzchnia użytkowa wynosi ok. 4000 m², a kubatura ok. 20 000 m³. Na wewnętrznym dziedzińcu urządzony jest miniogród i lapidarium kamiennych rzeźb i detali pochodzących ze zniszczonych kamienic kłodzkich.

Warte uwagi są również zabytkowe wnętrza:

  • biblioteka, dawny refektarz,
  • dwukondygnacyjna sala koncertowa, dawniej kaplica św. Alojzego,
  • Salon Złoty,
  • sala konferencyjna,
  • barokowa klatka schodowa,
  • średniowieczne labirynty piwnic.

Zbiory muzealne i działalność

[edytuj | edytuj kod]
Płaskorzeźba z 1525 przedstawiająca Veraicon, upamiętniająca wielki pożar w Kłodzku

Największe kolekcje muzealne stanowią: zbiór konwisarski, numizmatyczny, zegarów śląskich, współczesnego unikatowego szkła artystycznego i dzieł sztuk plastycznych. Działająca w muzeum biblioteka naukowa posiada zbiór literatury regionalnej liczący ponad 9500 woluminów: książki, czasopisma regionalne, dokumentacje konserwatorskie i studia historyczno-architektoniczne zabytków regionu i teki wycinków prasowych.

Praca naukowa koncentruje się wokół badań nad problematyką regionalną, opracowaniem zbiorów, współpracą z instytucjami naukowymi, opracowywaniem scenariuszy i katalogów wystaw oraz organizacją konferencji naukowych. W latach 1985–2017 muzeum wydawało „Zeszyty Muzeum Ziemi Kłodzkiej”, czasopismo o charakterze naukowym. Wieloletnia działalność wydawnicza zaowocowała wieloma publikacjami, z których najważniejsze to:

Muzeum bierze udział w działalności kulturalno-oświatowej miasta i regionu. W jego wnętrzach odbywają się koncerty kameralne, odczyty, konkursy dla młodzieży, prelekcje oraz spotkania muzealne. W 1996 powołano Radę Muzeum jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach zarządzania, finansowania i polityki kulturalnej w zakresie muzealnictwa. W 1997 muzeum zostało wyróżnione Dolnośląskim Kluczem Sukcesu w kategorii najlepszych instytucji kultury. 14 grudnia 2001 kłodzkie muzeum zostało wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów. Od 2008 muzeum organizuje Noc Muzeów, w ramach której od 2010 odbywa się nocne zwiedzanie miasta. Odwiedzane jest rokrocznie przez blisko 20 tysięcy osób[potrzebny przypis].

Co roku muzeum organizuje:

  • w ostatnią sobotę maja Giełdę Skał i Minerałów,
  • w ostatnią sobotę i niedzielę maja Targi Staroci
  • Noc Muzeów

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Muzeum Ziemi Kłodzkiej złożone jest z następujących działów:

  • Dział ewidencji – zajmuje się ewidencjonowaniem zbiorów, terminową i przepisową rejestracją muzealiów gromadzonych przez muzeum (zbiory własne) i pozostających pod tymczasową opieką placówki (wypożyczenia czasowe i depozyty). Starszym kustoszem jest Lucyna Świst;
  • Dział historyczny – zajmuje się gromadzeniem i naukowym opracowaniem, a następnie udostępnianiem w formie ekspozycji oraz publikacji, obiektów związanych z historią ziemi kłodzkiej. Starszym kustoszem jest Krystyna Oniszczuk-Awiżeń;
  • Dział naukowo-oświatowy – zajmuje się organizacją wykładów, prelekcji, warsztatów, prezentacji filmów, przeprowadzeniem lekcji muzealnych i bibliotecznych. W dziale pracują trzy osoby: kustosz – Joanna Jakubowicz, adiunkt – Malwina Karp, asystent – Anna Franczukowska;
  • Dział sztuki – opracowuje oraz udostępnia zabytki sztuki, które w szerokim pojęciu dotyczą ziemi kłodzkiej; Kustoszem jest Joanna Stoklasek-Michalak;
  • Biblioteka naukowa – gromadzi i udostępnia wszystkim chętnym największy na Ziemi kłodzkiej księgozbiór regionalny[2]. Kustoszem jest Irena Klimaszewska.

Najważniejsze wystawy

[edytuj | edytuj kod]
Katalog wystawy „Z dziejów Kłodzka”
Monografia Kłodzko. Dzieje miasta wydana przez muzeum
Ekspozycja współczesnego szkła artystycznego
Targi Staroci organizowane przez muzeum

Od początków działalności blisko 150 wystaw stałych i czasowych (nie licząc wystaw objazdowych). Do najciekawszych należały:

  • 1966: X wieków Kłodzka
  • 1970: Drewniana rzeźba gotycka w powiecie kłodzkim
  • 1973: Kłodzka starówka – problemy odnowy
  • 1974: Cyna w zbiorach Muzeum Ziemi Kłodzkiej
  • 1981: Panoramy Miasta Kłodzka
  • 1986: Oblicze Miasta
  • 1988: Skarby naszych domów
  • 1990: Oczy czasu (nagroda MKiS)
  • 1992: Michał Klahr Starszy i jego theatrum sacrum (nagroda MKiS)
  • 1993: 600 lat aptekarstwa kłodzkiego
  • 1994: Park Narodowy Gór Stołowych (nagroda MKiS)
  • 1996: Współczesne kłodzkie szkło artystyczne na tle tradycji szklarstwa Ziemi Kłodzkiej (nagroda MKiS)
  • 1991-2013: cykl wystaw My Kłodczanie
  • 2001: Dom w zwierciadle minionego czasu. Przestrzeń kulturowo-społeczna na przełomie XIX i XX wieku
  • 2003: Konserwator – twórca – dzieło
  • 2003: Otto Müller-Hartau i inni pejzażyści Ziemi Kłodzkiej
  • 2004: Obchody Jubileuszu 640 rocznicy śmierci Arnošta z Pardubic (1297–1364)
  • 2005: Zaczęło się w Bad Reinerz. Tradycje muzyczne Dusznik Zdroju
  • 2006: U źródeł ruchu turystycznego na Ziemi Kłodzkiej – Kłodzkie Towarzystwo Górskie
  • 2006: Zapomniana Arkadia. Parki i pałace dawnego Hrabstwa Kłodzkiego
  • 2009: Kłodzko w średniowieczu
  • 2010: Marianna Orańska a ziemia kłodzka
  • 2010: Chrystus narodził się w drodze do Lądka. Znaki pobożności ziemi kłodzkiej
  • 2012: Z dziejów Kłodzka

Wystawy stałe

[edytuj | edytuj kod]
  • Współczesne kłodzkie szkło artystyczne na tle tradycji szklarstwa ziemi kłodzkiej
  • Zegary mechaniczne popularne na Śląsku w XIX i XX w. w zbiorach Muzeum Ziemi Kłodzkiej

Ludzie związani z muzeum

[edytuj | edytuj kod]

Funkcję dyrektora MZK sprawowali kolejno:

Z muzeum związani są również:

  • Tadeusz Jażdżewski – fotografik, pracownik muzeum, honorowy obywatel Kłodzka,
  • Tomasz Gmerek – kłodzki fotografik-pejzażysta prowadzący muzealną pracownię fotograficzną.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krystyna Oniszczuk-Awiżeń, O powstaniu MZK w „Gazecie Prowincjonalnej Ziemi Kłodzkiej”. archiwum.mojabrama.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)].
  2. O księgozbiorze Biblioteki Naukowej Muzeum Ziemi Kłodzkiej.
  3. Z Kłodzka nad morze, „Gazeta Kłodzka”, nr 241, s. 10.
  4. Zarządzenie Burmistrza M. Kłodzka nr 265 z 19.12.2014. muz.bip.um.klodzko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]