Muzeum ziemi ojczystej
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Hamburg |
| Język | |
| Data wydania |
1978 |
| Wydawca |
Hoffmann und Campe Verlag |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego |
1991 |
| Wydawca | |
| Przekład |
Eliza Borg i Maria Przybyłowska |
Muzeum ziemi ojczystej (wł. Heimatmuseum) − powieść Siegfrieda Lenza wydana w 1978 r. Utwór porusza problemy pogranicza polsko-niemieckiego, "małej ojczyzny" i tożsamości mieszkańców mazurskiej ziemi. W powieści Mazury lat dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych XX wieku to kraina z bogatą przyrodą i ciekawą gwarą pogranicza, gdzie Polak nazywa się Heidrich, a Niemiec Kottkowski.
Głównym bohaterem jest Zygmunt Rogalla - badacz historii i tkacz kilimów, który przez kilka dziesięcioleci opiekował się prywatnym mazurskim muzeum regionalnym. Rogalla, jako członek społeczności Łukowca, kreśli panoramę społeczną wschodniopruskiej prowincji od czasów sprzed I wojny światowej, aż do ucieczki mieszkańców przed Armią Czerwoną pod koniec II wojny światowej. Obszerna powieść jest jednym wielkim protestem, za który główny bohater płaci cierpieniem fizycznym i duchowym.
Polski przekład powieści, dokonany przez Elizę Borg i Marię Przybyłowską, ukazał się nakładem wydawnictwa Czytelnik, Warszawa 1991 r.[1] Drugie wydanie opublikowane zostało w wydawnictwie Borussia, Olsztyn 2010[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Siegfried Lenz, Muzeum ziemi ojczystej, Eliza Borg (tłum.), Maria Przybyłowska (tłum.), Warszawa: Czytelnik, 1991, ISBN 83-07-01803-X, OCLC 830064258.
- ↑ Borussia, ISBN 978-83-89233-66-0