Mychajło Dianow
.jpg)
| |
 starszy sierżant
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1980 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Mychajło Ołeksandrowycz Dianow (ukr. Михайло Олександрович Діанов, ps. Мішаня, Miszanja, ur. 1 maja 1980 na Ukrainie) – ukraiński żołnierz, starszy sierżant, od 13 kwietnia 2022 r. p.o. dowódcy 36 Oddzielnej Brygady Morskiej Piechoty. Uczestnik wojny rosyjsko-ukraińskiej, uczestnik obrony Mariupola. Honorowy obywatel miasta Tarnopol (2022).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Mychajło Dianow urodził się 1 maja 1980 roku w Tarnopolu.
Absolwent Szkoły Muzycznej nr 1 im. Wasyla Barwińskiego w Tarnopolu (klasa fortepianu), Szkoły Zawodowo-Technicznej nr 11 w Tarnopolu.
Razem z przyjaciółmi zorganizowali swój zespół „Personal Signature”.
Wojna rosyjsko-ukraińska[edytuj | edytuj kod]
Od 2015 roku uczestnik wojny rosyjsko-ukraińskiej. Podpisał pierwszy kontrakt z 79. Oddzielną Brygadą Desantowo-Szturmową, w której przebywał przez rok i wrócił na wakacje do Tarnopola.
Następnie został żołnierzem batalionu piechoty morskiej 36. oddzielnej brygady piechoty morskiej. W maju 2022 roku specjalna jednostka Gwardii Narodowej Ukrainy „Azow” opublikowała na swoim kanale Telegram zdjęcie rannych bojowników z „Azowstali”[1], wśród których jest także Mychajło Dianow[2]. W oddziale miał znak wywoławczy „Mishanya”[3].
21 września 2022 został zwolniony z niewoli. Wrócił z niewoli bardzo wychudzony z powodu niedożywienia i ran. Kość ramienia jest złamana i nie zrosła się. Brakuje 4 cm kości. Z taką raną walczył dalej[4].
Ukraińcy przekazali 23 mln. 430 tys. hrywien na leczenie Mychajła Dianowa. Jednak wydatki na leczenie Mychajła, papierkową robotę i znalezienie lekarzy poniósł klub piłkarski Szachtar Donieck. Dlatego postanowił skierować wszystkie zebrane fundusze do swoich rannych braci[5].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Order „Za odwagę” III stopnia (19 kwietnia 2022) – „za osobistą odwagę i bezinteresowne działania okazywane w obronie suwerenności państwa i integralności terytorialnej Ukrainy, lojalność wobec przysięga wojskowa”[6].
- Honorowy obywatel miasta Tarnopola (2022)[7].
- Odznaka „Uczestnik ATO”.
- Odznaka „Za wzorową służbę wojskową III stopnia”.
- Odznaka „Za wzorową obsługę”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Обличчя Азовсталі: «Азов» опублікував фото поранених бійців [online], novynarnia.com, 10 maja 2022 [dostęp 2022-10-14].
- ↑ Положинський присвятив вірш захисникам „Азовсталі” і показав переписку з тернопільським бійцем [online], 0352.ua, 13 maja 2022 [dostęp 2022-10-14].
- ↑ Отважные бойцы: как изменились лица защитников «Азовстали»(Фото) [online], nashemisto.dp.ua, 17 maja 2022 [dostęp 2022-10-14].
- ↑ Виснажений від недоїдання та поранень: сестра звільненого з полону Михайла Діанова розповіла про його стан [online], hromadske.ua, 24 września 2022 [dostęp 2022-10-14].
- ↑ Виснажений від недоїдання та поранень: сестра звільненого з полону Михайла Діанова розповіла про його стан [online], zahid.espreso.tv, 14 października 2022 [dostęp 2022-10-14].
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №263/2022 Про відзначення державними нагородами України [online], president.gov.ua, 19 kwietnia 2022 [dostęp 2022-10-14].
- ↑ Про нагородження відзнаками Тернопільської міської ради [online], ternopilcity.gov.ua/, 23 sierpnia 2022 [dostęp 2022-10-14].