Myra Hess

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myra Hess
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1890
Londyn

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

25 listopada 1965
Londyn

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka

Odznaczenia
Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Dame Myra Hess (ur. 25 lutego 1890 w Londynie, zm. 25 listopada 1965 tamże[1][2]) – brytyjska pianistka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Guildhall School of Music w Londynie u Juliana Pascala i Orlanda Morgana[1][2]. W 1902 roku otrzymała stypendium Royal Academy of Music, gdzie pobierała naukę u Tobiasa Matthaya[1][2]. Zadebiutowała jako pianistka w 1907 roku w londyńskiej Queen’s Hall, wykonując IV koncert fortepianowy G-dur Ludwiga van Beethovena pod batutą Thomasa Beechama[1][2]. Koncertowała w Europie, a od 1922 roku także w Stanach Zjednoczonych[1][2]. W czasie II wojny światowej dawała koncerty w National Gallery w bombardowanym Londynie, otrzymując za swoją postawę w 1941 roku z rąk króla Jerzego VI tytuł Damy Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego[2].

Zdobyła sobie sławę jako interpretatorka utworów fortepianowych Mozarta, Beethovena i Schumanna[2]. Występowała też jako kameralistka, m.in. w duecie fortepianowym z Irene Scharrer[1][2]. W 1926 roku dokonała cieszącej się dużą popularnością transkrypcji na fortepian chorału Jesu bleibet meine Freude z Kantaty nr 147 J.S. Bacha[1][2]. Dokonała nagrań płytowych dla wytwórni Deutsche Grammophon i Columbia Records[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 203–204. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1552. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]