Przejdź do zawartości

Myrmechixenus vaporariorum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myrmechixenus vaporariorum
Guérin-Ménéville, 1843
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

czarnuchy

Rodzina

czarnuchowate

Podrodzina

Diaperinae

Plemię

Myrmechixenini

Rodzaj

zagrzebek

Gatunek

Myrmechixenus vaporariorum

Synonimy
  • Myrmecoxenus lathridioides Crotch, 1873
  • Myrmecoxenus beturiensis Reitter, 1879
  • Myrmechixenus beturiensis (Reitter, 1879)

Myrmechixenus vaporariorumgatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Diaperinae.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisał po raz pierwszy w 1843 roku Félix Édouard Guérin-Méneville na łamach „Annales de la Société entomologique de France”[1][2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 1,7 do 2 mm[3][4][5], w zarysie podługowato-owalnym[3][4], słabo wysklepionym, o brunatnym ubarwieniu[3] i dłuższym niż u innych zagrzebków owłosieniu przedplecza i pokryw[5]. Pokrój ma bardziej krępy niż M. subterraneus[3]. Na całym wierzchu ciała występują małe i gęsto rozmieszczone punkty, wskutek czego jest on niemal matowy[5][4].

Głowa jest szersza niż dłuższa, o rozszerzonych policzkach oraz podłużnie owalnych, niewykrojonych na przedzie oczach[4]. Czułki mają buławkę dłuższą niż u M. subterraneus, a cztery ostatnie człony są zbliżonej szerokości[5].

Przedplecze jest szersze niż u M. subterraneus[4][3], najszersze w połowie długości lub tuż przed połową i stamtąd dość słabo ku tyłowi zwężone, po bokach zaokrąglone, o niewystających, mocno zaokrąglonych tylnych kątach[5][3][4] i tylnej krawędzi wyraźnie szerszej od głowy z oczami mierzonej[4]. Pokrywy są podługowato-owalne[4], wyraźnie i zupełnie bezładnie punktowane. Skrzydła tylnej pary są dobrze wykształcone. Odnóża mają cienkie golenie i czteroczłonowe stopy[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Owad ten bytuje wśród gnijących szczątków roślinnych. Znajdowany jest w odchodach roślinożerców (w tym bydła, bawołów, słoni i zebr), nawozie, pryzmach kompostowych, stertach siana, starej słomy i gnijącej trawy[4][5][6]. W chłodniejszym klimacie spotyka się go głównie w szklarniach i ogrodach[6].

Gatunek pierwotnie palearktyczny, ale współcześnie rozmieszczony szerzej wskutek zawlekania z sadzonkami roślin[6]. W Europie znany jest z Hiszpanii[5], Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Polski, Czech, Słowacji i Węgier[2][4]. W Afryce podawany z Algierii, Tunezji, Egiptu, Sudanu, Liberii, Senegalu, Ghany, Gwinei, Kenii, Tanzanii, Namibii i RPA. W Azji notowany z Syrii, Izraela, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Jemenu, Iranu, Pakistanu, Nepalu, Indii, Sri Lanki, Mjanmy, Tajlandii, Laosu, filipińskiego Luzonu[5] oraz indonezyjskich Jawy[6] i Celebesu. W krainie australijskiej stwierdzony z Papui-Nowej Gwinei i Australii. W Ameryce wykazany ze Stanów Zjednoczonych, Meksyku[5] i Indii Zachodnich[7].

W Polsce owad rzadko i pojedynczo spotykany, znany z nielicznych stanowisk[6][8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Félix Édouard Guérin-Méneville. Description d'une nouvelle espèce de coléoptère du genre Myrmechixenus, découverte dans les serres aux ananas de M. Panckouke à sa campagne de Fleury près Paris. „Annales de la Société Entomologique de France”. 1 (2), s. 69--71, 1843. 
  2. a b I. Löbl, A. Smetana: Catalogue of Palearctic Coleoptera. Vol. 5: Tenebrionoidea. Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2008, s. 315. ISBN 87-88757-84-6.
  3. a b c d e f g Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 91 Czarnuchowate – Tenebrionidae, Boridae. Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1991, s. 64-65.
  4. a b c d e f g h i j Vladimir Novák: Beetles of the family Tenebrionidae of Central Europe. Praga: Academia, 2014, s. 375-377, seria: Zoological Keys.
  5. a b c d e f g h i Wolfgang Schawaller. Taxonomy and distribution of the species of the genus Myrmechixenus Chevrolat, 1835 (Tenebrionidae: Diaperinae). „Integrative Systematics: Stuttgart Contributions to Natural History”. 1 (1), s. 1-6, 2018. 
  6. a b c d e B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3. „Katalog Fauny Polski”. 23 (14), 1987. 
  7. Michael A. Ivie, Lazaro W. Viñola-Lopez. First Record of the Invasive Myrmechixenus vaporariorum Guérin-Méneville, 1843 (Coleoptera: Tenebrionidae) in the West Indies. „The Coleopterists Bulletin”. 74 (3), s. 590-591, 2020. DOI: 10.1649/0010-065X-74.3.590. 
  8. Paweł Jałoszyński, Szymon Konwerski, Rafał Ruta. Nowe stanowiska chrząszczy z rodzaju Myrmechixenus Chevrolat (Coleoptera: Tenebrionidae) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 25 (1), s. 60-61, 2006.