Ssawkonóg skryty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Myzopoda schliemanni)
Ssawkonóg skryty
Myzopoda schliemanni[1]
Goodman, Rakotondraparany & Kofoky, 2007[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Emballonuroidea

Rodzina

ssawkonogowate

Rodzaj

ssawkonóg

Gatunek

ssawkonóg skryty

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Ssawkonóg skryty[4] (Myzopoda schliemanni) – gatunek ssaka z rodziny ssawkonogowatych (Myzopodidae).

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał amerykańsko-madagaskarski zespół (Amerykanin Steve M. Goodman oraz Madagaskarczycy Felix Rakotondraparany i Amyot Kofoky) nadając mu nazwę Myzopoda schliemanni[2]. Holotyp pochodził z Jardin Botanique A (16°19′S 46°48′E/-16,323333 46,806667), w Station Foresttere d’Ampijoroa, na wysokości 160 m n.p.m., w Parku Narodowym Ankarafantsika, na Madagaskarze[5].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Myzopoda: gr. μυζαω muzaō „ssać”; πους pous, ποδος podos „stopa, noga”[6].
  • schliemanni: prof. dr Harald Schliemann (ur. 1936), niemiecki zoolog i biolog na Uniwersytecie w Hamburgu[7][8].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Ssawkonóg skryty występuje w północno-zachodnim Madagaskarze[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 92–107 mm, długość ogona 44–47 mm, długość ucha 30–32 mm, długość tylnej stopy (bez pazurów) 5–6 mm, długość przedramienia 45–49 mm; masa ciała 7,8–10,3 g[9]. Ma duże oczy oraz wydatne przyssawki na stopach i kciuku. Jest koloru płowobrązowego i mysiej szarości.

Środowisko życia[edytuj | edytuj kod]

Zwierzę odnalezione zostało w 3 nizinnych obszarach Madagaskaru. Zamieszkuje lasy deszczowe o szerokich liściach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Myzopoda schliemanni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Goodman, Rakotondraparany i Kofoky 2007 ↓, s. 68.
  3. A. Monadjem i inni, Myzopoda schliemanni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-30] (ang.).
  4. Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 100. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 156. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  6. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 446, 1904. (ang.). 
  7. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 363. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  8. Goodman, Rakotondraparany i Kofoky 2007 ↓, s. 69.
  9. S.M. Goodman: Family Myzopodidae (Madagascar Sucker-footed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 393. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]