Néstor Vidrio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Néstor Vidrio
Pełne imię i nazwisko

Néstor Vicente Vidrio Serrano

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1989
Guadalajara

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Venados

Numer w klubie

33

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2011 Atlas 84 (1)
2012–2013 Pachuca 30 (1)
2013–2017 Guadalajara 55 (2)
2015–2016 Dorados (wyp.) 28 (0)
2016 Juárez (wyp.) 6 (0)
2017 Cimarrones (wyp.) 17 (0)
2018 UdeG 24 (2)
2019–2020 Puebla 51 (0)
2021–2023 Mazatlán 81 (2)
2024– Venados 5 (1)
W sumie: 381 (9)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Meksyk U-20 3 (0)
2012  Meksyk U-23 9 (0)
W sumie: 12 (0)
  1. Aktualne na: 17 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 17 lutego 2024.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012

Néstor Vicente Vidrio Serrano (ur. 22 marca 1989 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, od 2024 roku zawodnik Venados.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Vidrio pochodzi z Guadalajary i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego zespołu Club Atlas. Do pierwszej drużyny został włączony jako osiemnastolatek przez argentyńskiego szkoleniowca Miguela Ángela Brindisiego i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 9 lutego 2008 w przegranych 0:2 derbach miasta z Chivas. Od razu, mimo młodego wieku, wywalczył sobie pewne miejsce na środku obrony, szczególnie dobre występy notując wówczas w rozgrywkach Copa Libertadores, gdzie pomógł swojej ekipie dotrzeć do ćwierćfinału. Na arenie krajowej został natomiast wybrany przez Meksykański Związek Piłki Nożnej odkryciem ligi meksykańskiej w swoim premierowym sezonie Clausura 2008. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 31 lipca 2010 w przegranej 1:2 konfrontacji z Querétaro. Ogółem w Atlasie spędził cztery lata, a w styczniu 2012 odszedł do ekipy CF Pachuca; tam występował bez większych sukcesów, przez pierwszy rok jako podstawowy stoper, lecz na ostatnie sześć miesięcy stracił miejsce w składzie na rzecz Miguela Herrery.

Latem 2013 Vidrio przeszedł do klubu Chivas de Guadalajara, gdzie od razu został kluczowym punktem defensywy; dzięki udanym występom już po niecałym roku oferty transferowe złożyły za niego francuskie FC Lorient i portugalski Sporting CP, jednak ostatecznie do przenosin nie doszło. W wiosennym sezonie Clausura 2015 dotarł do finału krajowego pucharu – Copa MX, jednak w międzyczasie stracił pewne miejsce w składzie, konkurując z graczami takimi jak Jair Pereira czy Carlos Salcedo. Bezpośrednio po tym udał się na wypożyczenie do beniaminka najwyższej klasy rozgrywkowej – ekipy Dorados de Sinaloa z miasta Culiacán.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2007/2008 Club Atlas Meksyk  Liga MX 15 0
2008/2009 Club Atlas Meksyk  Liga MX 22 0
2009/2010 Club Atlas Meksyk  Liga MX 21 0
2010/2011 Club Atlas Meksyk  Liga MX 15 1
2011/2012 Club Atlas Meksyk  Liga MX 11 0
2011/2012 CF Pachuca Meksyk  Liga MX 14 1
2012/2013 CF Pachuca Meksyk  Liga MX 16 0
2013/2014 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 29 0
2014/2015 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 26 2
2015/2016 Dorados de Sinaloa Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Vidrio został powołany przez szkoleniowca Juana Carlosa Cháveza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Tam był podstawowym piłkarzem swojej drużyny i wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach w pełnym wymiarze czasowym, ani razu nie wpisując się na listę strzelców, a jego kadra zanotowała wówczas bilans remisu i dwóch porażek, wobec czego zajęła ostatnie, czwarte miejsce w grupie i nie zdołała zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Egipcie.

W 2011 roku Vidrio znalazł się w ogłoszonym przez Luisa Fernando Tenę składzie rezerwowej reprezentacji złożonej głównie z zawodników z rocznika '89, mającej pod szyldem dorosłej kadry wziąć udział w turnieju Copa América. Zaledwie kilka dni przed rozpoczęciem rozgrywek razem z siedmioma innymi zawodnikami złamał jednak wewnętrzne zasady drużyny, wskutek czego został wydalony z zespołu, zawieszony w prawach reprezentanta na pół roku, a ponadto ukarany grzywną przez Meksykański Związek Piłki Nożnej. W maju 2012, już po odbyciu dyskwalifikacji, w barwach reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Tenę wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, podczas którego miał pewne miejsce w wyjściowym składzie i wystąpił we wszystkich pięciu meczach od pierwszej do ostatniej minuty, zaś jego zespół triumfował wówczas w tych rozgrywkach, pokonując w finale Turcję (2:1). Kilka tygodni później został powołany na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, podczas których był jednym z ważniejszych punktów pierwszego składu – rozegrał wówczas cztery z sześciu spotkań, z czego trzy w wyjściowej jedenastce. Meksykanie zdobyli wówczas jedyny złoty medal dla swojego kraju na tych igrzyskach, pokonując w finale męskiego turnieju piłkarskiego faworyzowaną Brazylię (2:1).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]