NGC 2261
|
||
 Zmienna Mgławica Hubble’a (HST) |
||
| Odkrywca | William Herschel | |
| Data odkrycia | 26 grudnia 1783 | |
| Dane obserwacyjne (J2000) | ||
| Gwiazdozbiór | Jednorożec | |
| Typ | mgławica refleksyjna | |
| Rektascensja | 06h 39m 09,5s | |
| Deklinacja | +08° 44′ 40″ | |
| Odległość | 2500 ly (766 pc) | |
| Jasność pozorna mgławicy | 9,0m | |
| Rozmiary kątowe | 3′ × 1'[1] | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Wymiary | ~ 1 ly | |
| Alternatywne oznaczenia | ||
| Zmienna Mgławica Hubble’a, LBN 920, C46, H IV-2, h 399, GC 1437, CED 83, HH 39, PP 64 | ||
NGC 2261 (również Zmienna Mgławica Hubble’a) – mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. Została odkryta 26 grudnia 1783 roku przez Williama Herschela[1]. Mgławica ta znajduje się w odległości około 2500 lat świetlnych.
NGC 2261 jest powiązana z młodą gwiazdą R Monocerotis. Układ ten należy do najdokładniej badanych układów gwiazda-mgławica w ciągu ostatnich 100 lat. Mgławica ta kształtem przypominająca stożek jest pusta w środku. Źródłem mgławicy jest znana od 150 lat gwiazda zmienna, która od jej odkrycia ulegała wahaniom o cztery wielkości gwiazdowe. Zmienna Mgławica Hubble’a zawdzięcza swą nazwę badaniom Edwina Hubble’a, który w 1916 roku odkrył, że mgławica ta może ewoluować w skali miesięcy. Gwałtowne zmiany jasności NGC 2261 są spowodowane przez cień pyłu krążącego wokół gwiazdy R Monocerotis.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gendler: Niebo. Warszawa: Carta Blanca, 2007, s. 89. ISBN 978-83-60887-00-4.
- NGC 2261 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
