Przejdź do zawartości

NGC 3132

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 3132
Ilustracja
Mgławica planetarna Pierścień Południowy (JWST)
Odkrywca

John Herschel

Data odkrycia

2 marca 1835

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Żagiel

Typ

mgławica planetarna

Rektascensja

10h 07m 01,764s[1]

Deklinacja

–40° 26′ 11,06″[1]

Odległość

2000 ly[2] (600 pc)

Jasność pozorna mgławicy

9,87m

Rozmiary kątowe

1,4′ × 0,9′

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

0,4 ly[2]

Alternatywne oznaczenia
Rozerwana Ósemka, Pierścień Południowy,
PK 272+12.1, ESO 316-PN27, AM 1004-401, CS=10.1

NGC 3132 (znana również jako Rozerwana Ósemka[3] lub Mgławica Pierścień Południowy) – mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Żagla. Została odkryta przez Johna Herschela 2 marca 1835 roku[4]. NGC 3132 znajduje się w odległości około 2000 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga na obszarze 0,4 roku świetlnego[2].

Mgławica z widocznymi dwoma gwiazdami w pobliżu centrum

Nazwa Mgławica Pierścień Południowy została nadana tej mgławicy ze względu na podobieństwo do pierścienia. Źródłem tej mgławicy jest słabsza z dwóch gwiazd znajdujących się w jej centrum, która w XXI wieku jest widoczna z Ziemi jako biały karzeł. Świecący gaz mgławicy został utworzony z zewnętrznych warstw gwiazdy o masie oszacowanej na 2,86 masy Słońca. Mgławica ta była obiektem badań ze względu na jej nietypową asymetrię. Nietypowy kształt zewnętrznej, chłodniejszej otoczki oraz struktura i położenie chłodnych, włóknistych pasm pyłu biegnących w poprzek NGC 3132 było trudne do wytłumaczenia do czasu wykonania dokładniejszych zdjęć przez teleskop JWST w 2022 roku[5][6]. Na podstawie zdjęć z JWST oraz symulacji grupa naukowców wysnuła wniosek, że mgławica musiała być pierwotnie układem co najmniej czterech gwiazd[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b NGC 3132 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c NGC 3132. [w:] The Hubble Heritage Project [on-line]. 1998. [dostęp 2015-05-04]. (ang.).
  3. Praca zbiorowa: Encyklopedia Wszechświat. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo Techniczne PWN, 2006, s. 394. ISBN 978-83-01-14848-5.
  4. Courtney Seligman: NGC 3132. Celestial Atlas. [dostęp 2015-05-04]. (ang.).
  5. NGC 3132 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
  6. a b Orsola De Marco i inni, The messy death of a multiple star system and the resulting planetary nebula as observed by JWST, arXiv, 7 stycznia 2023, DOI10.48550/arXiv.2301.02775 [dostęp 2025-02-09] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]