NGC 4485
 NGC 4485, u dołu CXOU J123033.6+414057 (HST) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
14 stycznia 1788 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ |
nieregularna (IBm/P) |
| Rektascensja |
12h 30m 31,3s |
| Deklinacja |
+41° 42′ 03″ |
| Odległość | |
| Przesunięcie ku czerwieni |
0,0016[2] |
| Jasność obserwowana |
11,7m |
| Rozmiary kątowe |
2,4' × 1,8' |
| Alternatywne oznaczenia | |
| UGC 7648, MCG 7-26-13, ZWG 216.7, KCPG 341A, ARP 269, VV 30, PGC 41326 | |
NGC 4485 (również PGC 41326 lub UGC 7648) – galaktyka nieregularna (IBm/P), znajdująca się w gwiazdozbiorze Psów Gończych. Odkrył ją William Herschel 14 stycznia 1788 roku[3].
NGC 4485 jest w trakcie zderzenia z NGC 4490. Ta para galaktyk nosi oznaczenie Arp 269 w Atlasie Osobliwych Galaktyk i znajduje się w odległości około 30 milionów lat świetlnych od Ziemi. Dawniej NGC 4485 była galaktyką spiralną, jednak oddziaływanie grawitacyjne z większą sąsiadką sprawiło, że stała się galaktyką nieregularną, zapoczątkowało też intensywne procesy gwiazdotwórcze. Moment najbliższego zbliżenia galaktyki te mają już za sobą i obecnie oddalają się od siebie[4].
Obok NGC 4485 widoczna jest jasna galaktyka CXOU J123033.6+414057, która jest silnym źródłem promieniowania rentgenowskiego[1]. Znajduje się ona jednak znacznie dalej od Ziemi – w odległości szacowanej na 850 milionów lat świetlnych[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c On the verge. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2019-05-16. [dostęp 2019-05-29]. (ang.).
- ↑ NGC 4485 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ Courtney Seligman: NGC 4485. Celestial Atlas. [dostęp 2014-09-19]. (ang.).
- ↑ Starbursts in the wake of a fleeting romance. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2014-05-12. [dostęp 2015-05-18]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- NGC 4485 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 4485 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 4485 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)