NHL (1966/1967)/Playoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Osobny artykuł: NHL (1966/1967).

Rozgrywki posezonowe ligi NHL decydujące o zdobyciu Pucharu Stanleya w sezonie 1966/1967, czyli 1967 Stanley Cup playoffs rozpoczęły się 6 kwietnia Zwycięzca poprzedniej edycji Pucharu Stanleya - Montreal Canadiens awansował do finału rozgrywek. W finale rozgrywek uczestniczyły dwie drużyny z Kanady. Kolejny raz kiedy dwie drużyny z kraju klonowego liścia zagrały w finale rozgrywek miało miejsce w sezonie 1985/1986.

Rozgrywki zakończyły się 2 maja. Ostatnim, szósty meczem finałowym Pucharu Stanleya w którym Toronto Maple Leafs (21 raz w finale) pokonało Montreal Canadiens (23 raz w finale). Był to piąty finał rozgrywek w którym oba zespoły zmierzyły się ze sobą. Nagrodę Conn Smythe Trophy dla najwartościowszego zawodnika play-off zdobył Kanadyjczyk Dave Keon.

Rozstawienie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 4 zespoły zapewniło sobie start w fazie playoff. Drużyna Chicago Black Hawks zdobywca Prince of Wales Trophy uzyskał najlepszy wynik w lidze zdobywając w 70 spotkaniach 94 punkty. Była to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione zależały od miejsca w tabeli fazy grupowej.

Faza zasadnicza[edytuj | edytuj kod]

Puchar Stanleya
  1. Chicago Black Hawks – zdobywca Prince of Wales Trophy oraz 94 punkty
  2. Montreal Canadiens – 77 punkty (32 zwycięstwa)
  3. Toronto Maple Leafs – 75 punktów (32 zwycięstwa)
  4. New York Rangers – 72 punkty (30 zwycięstw)

Drzewko play-off[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana została w dwóch rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Prince of Wales Trophy (w tym wypadku Chicago Black Hawks) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 3 i 4 oraz ewentualnie 6 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: pierwszy, drugi oraz ewentualnie piąty.

  Półfinały Finał
             
 Chicago Black Hawks 2  
 Toronto Maple Leafs 4  
 
     Toronto Maple Leafs 4
   Montreal Canadiens 2
 Montreal Canadiens 4
 New York Rangers 0  


Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Chicago BlackhawksToronto Maple Leafs
Data Wyjazd Dom  
6 kwietnia Toronto 2 5 Chicago
9 kwietnia Toronto 3 1 Chicago
11 kwietnia Chicago 1 3 Toronto
13 kwietnia Chicago 4 3 Toronto
15 kwietnia Toronto 4 2 Chicago
18 kwietnia Chicago 1 3 Toronto
Toronto wygrało 4:2
Montreal CanadiensNew York Rangers
Data Wyjazd Dom  
6 kwietnia NY Rangers 4 6 Montreal
8 kwietnia NY Rangers 1 3 Montreal
11 kwietnia Montreal 3 2 NY Rangers
13 kwietnia Montreal 2 1 NY Rangers Po dogrywce
Montreal wygrało 4:0

Finał Pucharu Stanleya[edytuj | edytuj kod]

Finał Pucharu Stanleya odbył się od 20 kwietnia do 2 maja 1967. Zmierzyły się w nim druga oraz trzecia drużyna sezonu zasadniczego - Montreal Canadiens z Toronto Maple Leafs. Dla drużyny Toronto był to dwudziesty pierwszy występ w finale rozgrywek, zaś dla drużyny z Montrealu dwudziesty trzeci.

Zwycięzcą został zespół Toronto Maple Leafs pokonało drużynę Montreal Canadiens w sześciu meczach z bilansem bramek 17:16 na korzyść drużyny Leafs. Decydującą bramkę o zdobyciu Pucharu Stanleya zdobył w trzeciej tercji, szóstego meczu George Armstrong.

20 kwietnia 1967 Montreal Canadiens 6:2 Toronto Maple Leafs Forum de Montréal, Montreal
22 kwietnia 1967 Montreal Canadiens 0:3 Toronto Maple Leafs Forum de Montréal, Montreal
25 kwietnia 1967 Toronto Maple Leafs 3:2 pd. Montreal Canadiens Arena Gardens, Toronto
27 kwietnia 1967 Toronto Maple Leafs 2:6 Montreal Canadiens Arena Gardens, Toronto
29 kwietnia 1967 Montreal Canadiens 1:4 Toronto Maple Leafs Forum de Montréal, Montreal
2 maja 1967 Toronto Maple Leafs 3:1 Montreal Canadiens Arena Gardens, Toronto

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]