Nabój Lefaucheux (trzpieniowy)

naboje Lefaucheux kalibru 15 mm, 12 mm, 9 mm, 7 mm, 5 mm i 2 mm. Opis wyświetlany na stronie pliku.

trzepień (firing pin), łuska (case), pocisk (bullet), proch (powder), spłonka (primer).

Nabój Lefaucheux (trzpieniowy) - opracowany w 1832 roku XIX w. przez francuskiego rusznikarza Casimira Lefaucheux. Amunicja strzelecka stosowana m.in. w Belgii, Anglii, Francji, Szwajcarii i Austrii.

Pocisk z ładunkiem prochowym scalony był metalową łuską, u podstawy której wystawał pod kątem 90° mosiężny pręcik (trzpień) pełniący funkcję iglicy. Uderzenie kurka od góry powodowało jego wbicie do wnętrza, detonację zawartego tam piorunianu rtęci i wystrzał.

Naboje typu Lefaucheux były używane do lat 40. XX wieku, głównie przez myśliwych.

Bibliografia

• The Cartridge Freedom Act
• Broń strzelecka XIX wieku. Ilustrowana encyklopedia, 1995, s. 165-166 i 213.
• W. Kwaśniewicz, Leksykon dawnej broni palnej, Warszawa 2004, s. 143 i 266.
• The Pinfire Pepperbox Explained by Gerard Henrotin (H&L Publishing / HLebooks.com - 2009)

W bębnie rewolweru Lefaucheux M1858.