Nabłonek jednorzęskowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nabłonek jednorzęskowy, nabłonek monociliarny – typ nabłonka migawkowego, w którym każda komórka posiada tylko jedną wić lub rzęskę. Cechą charakterystyczną tego typu nabłonka jest obecność dodatkowej centrioli przy kinetosomie.

Nabłonek jednorzęskowy występuje u przedstawicieli różnych typów zwierząt zarówno u form dorosłych (np. pierścienice z rodziny Oweniidae[1]), jak i larwalnych (np. larwy szkarłupni). Szczękogębe (Gnathostomulida), to jedyny znany typ zwierząt, którego wszyscy przedstawiciele posiadają wyłącznie nabłonek jednorzęskowy, służący im do lokomocji[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anne Weigert1, Christoph Bleidorn. Current status of annelid phylogeny. „Organisms Diversity and Evolution”. 16, s. 345-362, 2019. DOI: 10.1007/s13127-016-0265-7. (ang.). 
  2. Andreas Schmidt-Rhaesa (ed.): Handbook of Zoology: Gastrotricha, Cycloneuralia and Gnathifera. Volume 3. Gastrotricha and Gnathifera. Berlin: Walter De Gruyter GmbH, 2015.