Przejdź do zawartości

Nachman z Bracławia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nachman z Bracławia
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1772
Międzybóż

Data i miejsce śmierci

16 października 1810
Humań

Zawód, zajęcie

cadyk

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Dawny ohel Nachmana z Bracławia na cmentarzu żydowskim w Humaniu
Grób Nachmana z Bracławia w Humaniu

Nachman z Bracławia (ur. 4 kwietnia 1772 w Międzybóżu, zm. 16 października 1810 w Humaniu) – cadyk chasydzki, prawnuk Baal Szem Towa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od strony matki był prawnukiem Baal Szem Towa, a ze strony ojca wnukiem jego towarzysza – Nachmana z Horodenki[1].

W dzieciństwie pobierał nauki u prywatnego nauczyciela i jeszcze przed bar micwą miał napisać swoje pierwsze dzieło: Sefer ha-Midot[2]. W 1785 roku, zaraz po bar micwie, został ożeniony z córką rabina Efraima z Osoty[3]. Zamieszkał w Starej Osocie, gdzie formować zaczęło się grono jego zwolenników, następnie przeniósł się do Medwediwki. W latach 1798–1799 odbywał pielgrzymkę do Palestyny, odwiedzając święte miejsca na północy kraju oraz grób Nachmana z Horodenki(inne języki) w Tyberiadzie[2]. Powrócił z powodu trwającej wyprawy Napoleona do Egiptu i Syrii[1].

W 1800 roku osiadł w Złotopolu[2]. Popadł następnie w konflikt z cadykiem Arie Lejbem ze Szpoły[1].

W latach 1802–1809 mieszkał w Bracławiu. Słowa jego nauk z tamtego okresu notował rabin Natan, który po śmierci swojego mistrza wydał główne dzieło Nachmana Likutej (zbiór nauk) złożone z części:

  • Likutej Halachot (przepisy prawa)
  • Sefer Ha-Midot (traktat o moralności)
  • Sipurej Maasijot (zbiór 13 opowieści)

W 1808 roku przebywał na leczeniu we Lwowie[2]. W 1810 roku, niedługo przed śmiercią, przeniósł się do Humania, gdzie został pochowany. Przed śmiercią chorował prawdopodobnie na gruźlicę[1].

Rabin Nachman pozostawił po sobie zwolenników – tzw. bracławskich chasydów, którzy różnią się od innych chasydzkich grup tym, że nie mają przywódcy, bo nikogo nie uznają za godnego miana następcy Nachmana. Jego grób w Humaniu jest celem pielgrzymek chasydów z całego świata[1], szczególnie w okresie żydowskiego Nowego Roku – święta Rosz ha-Szana.

Nachman jest też popularny w kręgach żydowskiej kontrkultury.

Zbigniew Herbert przywołuje postać Nachmana w wierszu ,,Pan Cogito szuka rady[4]".

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Jan Doktór, Nachman [ben Symcha] z Bracławia [online], delet.jhi.pl [dostęp 2024-10-29] (pol.).
  2. ↑ a b c d Nachman z Bracławia, [w:] Wirtualny Sztetl [online] [dostęp 2024-10-29].
  3. ↑ * Osota, wś, pow. czehryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 648.
  4. ↑ Pan Cogito szuka rady [online], Fundacja Herberta [dostęp 2025-05-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Halkowski (opr.), Opowieści rabina Nachmana z Bracławia, Wydawnictwo Mercury, Kraków 1999

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nachman_z_Bracławia&oldid=76846873”