Nacisk osi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Znak B-19: „zakaz wjazdu pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej ... t” (tutaj: 10 t)

Nacisk osi – suma nacisków, jaką na drogę wywierają koła znajdujące się na jednej osi[1].

Maksymalny nacisk osi to największy nacisk kół na podłoże danej osi pojazdu obciążonego, określony przez producenta w zależności od konstrukcji pojazdu oraz konstrukcji tej osi[2].

Dopuszczalny nacisk osi to największy nacisk wywierany na podłoże przez koła danej osi pojazdu obciążonego, określony na podstawie przepisów[2]

W transporcie kolejowym jest to suma statycznych pionowych sił koła wywieranych na tor przez zestaw kołowy lub parę niezależnych kół, podzielona przez przyspieszenie ziemskie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, art. 2 pkt 57 (Dz.U. z 2022 r. poz. 988).
  2. a b Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. z 2024 r. poz. 502).
  3. Decyzja Komisji z dnia 26 kwietnia 2011 r. dotycząca technicznej specyfikacji interoperacyjności podsystemu „Infrastruktura” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (CELEX: 32011D0275).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]