Nadchloran potasu, nazwa Stocka: chloran(VII) potasu, KClO 4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadchloranów, sólkwasu nadchlorowego i potasu. Jest silnym utleniaczem, lecz słabszym niż sole innych tlenowych kwasówchloru. Z substancjami palnymi tworzy palne mieszaniny, które po zainicjowaniu deflagrują lub wybuchają. Stosowany jest przede wszystkim do produkcji niektórych mieszanin pirotechnicznych, a dawniej także materiałów wybuchowych. Mieszaniny pirotechniczne oparte na tym utleniaczu są bardzo silne, stabilne i wykazują niewielką wrażliwość na bodźce mechaniczne, znacznie mniejszą od mieszanin, w których utleniaczem jest chloran potasu. Związek ten może być wykorzystywany w mieszaninach pirotechnicznych z siarką w przeciwieństwie do chloranu potasu, który stwarza ryzyko samoistnego wybuchu, kiedy pod wpływem kwaśnych tlenków siarki wydzieli się kwas chlorowy. W przypadku spożycia wykazuje działanie szkodliwe, jednak słabsze niż chloran potasu.
Otrzymywany jest w reakcji wymiany NaClO 4 i KCl lub elektrolitycznie.
Znajduje ograniczone zastosowanie w preparatyce chemicznej. Należy do najsłabiej rozpuszczalnych soli potasu (0,75 g/100 ml wody w 0 °C). Jest też stosowany w leczeniu nadczynności tarczycy (prawdopodobnie ze względu na podobny promień jonowy i hydrofilowość do jonu jodkowegoI− , blokuje syntezę hormonówtarczycy)[5][6].
↑L.E.L.E.BravermanL.E.L.E., Clinical studies of exposure to perchlorate in the United States, „Thyroid”, 17 (9), 2007, s. 819–822, DOI: 10.1089/thy.2007.0105, PMID: 17705696(ang.).
↑O.P.O.P.SoldinO.P.O.P., L.E.L.E.BravermanL.E.L.E., S.H.S.H.LammS.H.S.H., Perchlorate clinical pharmacology and human health: a review, „Therapeutic Drug Monitoring”, 23 (4), 2001, s. 316–331, DOI: 10.1097/00007691-200108000-00002, PMID: 11477312, PMCID: PMC3640367(ang.).
