Nadieżda Grinfeld
| Data i miejsce urodzenia |
1887 |
|---|---|
| Data śmierci |
1918 lub po tej dacie |
| Przynależność polityczna |
Nadieżda Jewgienijewna Grinfeld z d. Königschatz, Kenigszac (ur. 1887 w Kiszyniowie, zm. 1918[1] lub po tej dacie[2]) – mołdawska i rosyjska działaczka polityczna pochodzenia żydowskiego, mienszewiczka, jedna z dwóch kobiet deputowanych do mołdawskiej Rady Kraju.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką adwokata Jewgienija Königschatza i Olgi Bernstein, kierowniczki dziennego przytułku dla sierot w Kiszyniowie. W wieku szesnastu lat, w 1903 r., wstąpiła do kiszyniowskiego okręgu Bundu, następnie została członkinią Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji. Należała do frakcji mienszewickiej[1]. Działała w organizacjach mienszewików w Odessie, Kijowie, Petersburgu i Kronsztadzie[1]. Następnie wróciła do Kiszyniowa, gdzie była liderką miejscowych mienszewików[3].
Jesienią 1917 r. została wybrana na członkinię Rady Kraju[1] – parlamentu Besarabii, która otrzymała po rewolucji lutowej autonomię w ramach państwa rosyjskiego. Była jedną z sześciu przedstawicieli besarabskich Żydów (wybory odbywały się według klucza etnicznego)[4] i jedną z dwóch, obok Eleny Alistar, kobiet zasiadających w Radzie.
W Radzie Kraju sprzeciwiała się przyłączeniu Besarabii do Rumunii[1], do czego dążyła frakcja narodowa w parlamencie i co poparła frakcja eserów, pod wpływem obaw o wzrost wpływów bolszewików i z uwagi na panujący w kraju chaos[5]. Według części źródeł w styczniu 1918 r., po interwencji rumuńskiej w Besarabii, Grinfeld, razem z deputowanymi Wasilijem Rudjewem, Fiodorem Kotarosem, Dmitrijem Prachnickim, Iwanem Pancyrem, Nikołajem Kowsanem i Piotrem Czumaczenką podjęła próbę ucieczki za Dniestr. Cała grupa została jednak zatrzymana przez rumuńskich żandarmów i rozstrzelana na miejscu[1]. Według innych Grinfeld została zmuszona do wyjazdu do Rosji Radzieckiej po tym, gdy Besarabia została włączona do Królestwa Rumunii, a jej data śmierci jest nieznana[2].
Nadieżda Grinfeld (jako Frida Kenigszac) i jej ojciec zostali przedstawieni w powieści Siemiona Rieznika "Krowawaja karusel' ", opowiadającej o pogromie kiszyniowskim 1903 r.[1]
Była zamężna z Piotrem Grinfeldem, również działaczem socjalistycznym. Miała syna Lwa (ur. 1908)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Надежда Гринфельд, „EBRAIKA”, 24 lutego 2017 [dostęp 2018-05-17] (ros.).
- ↑ a b I. Colesnic, Sfatul Tarii: Enciclopedie, Editura Museum, Chisinau 1998, s. 173.
- ↑ Евреи Бессарабии [online], www.soroki.com [dostęp 2018-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-17] (ros.).
- ↑ J. Demel, Historia Rumunii, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa 1986, s. 356.
- ↑ J. Demel, Historia Rumunii, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Warszawa 1986, s. 354-356.