Nadzór emerytalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nadzór emerytalny – część nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce dotycząca nadzoru nad rynkiem emerytalnym (otwarte fundusze emerytalne i powszechne towarzystwa emerytalne, pracownicze programy emerytalne, indywidualne konta emerytalne i banki depozytariusze) wprowadzona w Polsce w związku z reformą emerytalną lat 1997-1999. Pierwotnie nadzór emerytalny sprawowany był na podstawie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych i ustawy o pracowniczych programach emerytalnych z 1997 przez Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. W latach 2002-2006 nadzór emerytalny sprawowała Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a od 2006 Komisja Nadzoru Finansowego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ustawa z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
  • Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym
  • Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
  • Paweł Pelc, Nowy kształt nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce (w: Gazeta Ubezpieczeniowa, nr 48 (399), 28 listopada 2006, str. 14-15)
  • Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi lata 1998-2001. Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, Warszawa, sierpień 2001

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]