Nae Ionescu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nae Ionescu (ur. 16 czerwca 1890 w Brăile, zm. 15 marca 1940 w Bukareszcie) – rumuński filozof, logik, dziennikarz i publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do Liceum imienia Nicolae Bălcescu w Braile. Następnie studiował filozofię na uniwersytetach w Bukareszcie, Wiedniu i Monachium, gdzie uzyskał stopień doktora w 1919. Po powrocie do Rumunii wykładał od 1920 już jako profesor historię filozofii, logikę i metafizykę na uniwersytecie w Bukareszcie[1]. Był twórcą systemu myślowego, w którym filozofia jest nie tylko aktem rozumu, ale także aktem woli.

Do jego uczniów należeli, m.in.: Mircea Eliade, Emil Cioran, Constantin Noica i Mircea Vulcănescu.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Doctrinele partidelor politice - Sindicalism (1924; Doktryny partii politycznych — syndykalizm)
  • Fenomenul Legionar (1940; Fenomen legionowy)
  • Istoria logicei (1940; Historia logiki)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dictionar Enciclopedic, t. III, București 1999
  • V. Georgescu, Istoria Românilor de la origini pînă in zilele noastre, Oakland 1984
  • D. Ciachir, Gînduri despre Nae Ionescu, Iași 1994
  • J. Darski, Rumunia. Historia, współczesność, konflikty narodowe, Warszawa 1995
  • K. Dach, T. Dubicki, Żelazny Legion Michała Archanioła, Warszawa 1996
  • I. Vasiliu-Scrabu, Metafisica lui Nea Ionescu, Slobozia 2000
  • Nae Ionescu, Curs de istorie a logicii, ediție îngrijită de Marin Diaconu, Humanitas, 1993
  • Nae Ionescu, Curs de metafizică, ediție îngrijită de Marin Diaconu, Humanitas, 1995
  • Nae Ionescu, Curs de filosofie a religiei. 1924 - 1925, ediție îngrijită de Marin Diaconu, prefață de Nicolae Tatu, postfață de Mircea Vulcănescu, Editura Eminescu, 1998
  • Isabela Vasiliu Scraba, Metafizica lui Nae Ionescu, 2000
  • Romina Surugiu, Dominante filosofice în publicistica lui Nae Ionescu. De la "Logos" la "Cuvîntul", Paideia, 2008

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. D. Ciachir, Gînduri despre Nae Ionescu, Iași 1994