Nafissatou Thiam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nafissatou Thiam
Ilustracja
Nafissatou Thiam (2022)
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1994
Namur[1]

Wzrost

184 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(siedmiobój)
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(siedmiobój)
Mistrzostwa świata
złoto Londyn 2017 siedmiobój
złoto Eugene 2022 siedmiobój
srebro Doha 2019 siedmiobój
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2022 siedmiobój
złoto Berlin 2018 siedmiobój
brąz Zurych 2014 siedmiobój
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 2017 pięciobój
złoto Toruń 2021 pięciobój
złoto Stambuł 2023 pięciobój
srebro Praga 2015 pięciobój
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
srebro Tallinn 2015 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Rieti 2013 siedmiobój

Nafissatou Thiam (ur. 19 sierpnia 1994 w Namur) – belgijska lekkoatletka senegalskiego pochodzenia, wieloboistka.

Jej trenerem jest Roger Lespagnard, były wieloboista, trzykrotny olimpijczyk[2].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W 2011 zajęła 4. miejsce na mistrzostwach świata juniorów młodszych w Lille Metropole. Czternasta zawodniczka juniorskich mistrzostw świata z Barcelony (2012).

3 lutego 2013 w Gandawie Thiam pobiła halowy rekord świata juniorów w pięcioboju zdobywając 4558 punktów[3]. Miała stać się tym samym pierwszą belgijską lekkoatletką, która pobiła rekord świata[4]. Wynik ten jednak nie został oficjalnie ratyfikowany z powodu problemów z kontrolą antydopingową[5].

W tym samym roku zajęła 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Göteborgu oraz została mistrzynią Europy juniorów w siedmioboju. Startując w skoku wzwyż, zajęła 8. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Sopocie (2014). Kilka miesięcy później zdobyła brązowy medal w siedmioboju podczas mistrzostw Europy. Srebrna medalistka halowych mistrzostw Europy (2015). W tym samym roku została młodzieżową wicemistrzynią Starego Kontynentu w skoku wzwyż oraz zajęła 11. miejsce w siedmioboju podczas mistrzostw świata w Pekinie. Czwarta zawodniczka w skoku wzwyż podczas mistrzostw Europy w Amsterdamie (2016). W tym samym roku została mistrzynią olimpijską w siedmioboju. W 2017 po raz pierwszy w karierze została halową mistrzynią Starego Kontynentu w Belgradzie oraz zdobyła w Londynie mistrzostwo świata w rywalizacji siedmioboju. W 2018 zdobyła mistrzostwo Europy w Berlinie, a rok później sięgnęła po srebro światowego czempionatu w Dosze. W 2021 ponownie zdobyła złote medale halowych mistrzostw Europy oraz igrzysk olimpijskich. Rok później zdobyła swój drugi złoty medal mistrzostw świata. Zwyciężyła w pięcioboju na halowych mistrzostwach Europy w 2023 w Stambule, ustanawiając halowy rekord świata wynikiem 5055 punktów.

Złota medalistka mistrzostw Belgii w różnych konkurencjach oraz reprezentantka kraju na drużynowych mistrzostwach Europy.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2011 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Francja Lille Metropole siedmiobój kadetek 4. miejsce 5366 pkt.
Olimpijski festiwal młodzieży Europy Turcja Trabzon skok w dal el. – 18. miejsce 5,50
rzut oszczepem 11. miejsce 40,62
2012 Mistrzostwa świata juniorów Hiszpania Barcelona siedmiobój 14. miejsce 5384 pkt.
2013 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg pięciobój 6. miejsce 4493 pkt.
I liga drużynowych mistrzostw Europy Irlandia Dublin skok wzwyż 1. miejsce 1,89
rzut oszczepem 12. miejsce 40,72
Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Rieti siedmiobój 1. miejsce 6298 pkt.
Mistrzostwa świata Rosja Moskwa siedmiobój 14. miejsce 6070 pkt.
2014 Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot skok wzwyż 8. miejsce 1,90
Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych siedmiobój 3. miejsce 6423 pkt.
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga pięciobój 2. miejsce 4696 pkt.
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Estonia Tallinn skok wzwyż 2. miejsce 1,87
Mistrzostwa świata Pekin siedmiobój 11. miejsce 6298 pkt.
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam skok wzwyż 4. miejsce 1,93
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro siedmiobój 1. miejsce 6810 pkt.
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad pięciobój złoto 1. miejsce 4870 pkt.
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn siedmiobój 1. miejsce 6784 pkt.
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin siedmiobój 1. miejsce 6816 pkt.
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha siedmiobój 2. miejsce 6677 pkt.
2021 Halowe mistrzostwa Europy Polska Toruń pięciobój 1. miejsce 4904 pkt.
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio siedmiobój 1. miejsce 6791 pkt.
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene siedmiobój 1. miejsce 6947 pkt.
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium siedmiobój 1. miejsce 6628 pkt.
2023 Halowe mistrzostwa Europy Turcja Stambuł pięciobój 1. miejsce 5055 pkt.

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Wynik Miejsce Rok Uwagi
Pięciobój (hala) 5055 pkt. Turcja Stambuł 2023 rekord świata
Siedmiobój 7013 pkt. Austria Götzis 2017 rekord Belgii, 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki
Stadion
Bieg na 200 metrów 24,37 Belgia Gaurain-Ramecroix 2019
Bieg na 800 metrów 2:13,00 Stany Zjednoczone Eugene 2022
Bieg na 100 metrów przez płotki 13,21 Stany Zjednoczone Eugene 2022
Pchnięcie kulą 15,41 m Francja Talence 2019
Rzut oszczepem 59,32 m Austria Götzis 2017 rekord Belgii
Skok wzwyż 2,02 m Francja Talence 2019 najlepszy wynik w historii siedmioboju
Skok w dal 6,86 m Wielka Brytania Birmingham 2019 rekord Belgii
Hala
Bieg na 60 metrów przez płotki 8,23 Serbia Belgrad
Turcja Stambuł
2017
2023
Bieg na 800 metrów 2:13,60 Turcja Stambuł 2023
Pchnięcie kulą 15,54 m Turcja Stambuł 2022
Skok wzwyż 1,96 m Serbia Belgrad 2017
Skok w dal 6,79 m Francja Liévin 2020 rekord Belgii

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jej ojciec jest Senegalczykiem z pochodzenia, matka jest Belgijką[6].

Zdobyła tytuł bakałarza z geografii na Uniwersytecie w Liège[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Conan Altatis: Nafissatou Thiam biography: 13 things about Olympic athlete born in Namur, Belgium. conandaily.com, 2021-08-06. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  2. Thiam Nafissatou [online], lbfa.be [dostęp 2013-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-19] (ang.).
  3. BELGIUM’S THIAM BREAKS WORLD INDOOR JUNIOR RECORD FOR THE PENTATHLON [online], iaaf.org [dostęp 2013-04-30] (ang.).
  4. Is de nieuwe Tia Hellebaut opgestaan? [online], nieuwsblad.be [dostęp 2013-04-30] (niderl.).
  5. Athletics: World record unauthorized for Nafissatou Thiam [online], modernghana.com [dostęp 2013-04-30] (ang.).
  6. About Nafi. nafithiam.com. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]