Nagoum Yamassoum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nagoum Yamassoum
ilustracja
Data urodzenia

1954

Premier Czadu
Okres

od 12 grudnia 1999
do 13 czerwca 2002

Przynależność polityczna

Patriotyczny Ruch Ocalenia

Poprzednik

Nassour Guelendouksia Ouaido

Następca

Haroun Kabadi

Odznaczenia

Nagoum Yamassoum (ur. 1954) – czadyjski polityk, politolog i menedżer, w latach 1999–2002 premier Czadu[1], sędzia sądu konstytucyjnego, były minister edukacji, kultury oraz spraw zagranicznych (2003–2005).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z dystryktu Grande Sido leżącego w regionie Szari-Bagirmi. Ukończył studia z dyplomacji i zarządzania organizacjami międzynarodowymi. Obronił doktorat z zakresu politologii na Uniwersytecie w Bordeaux, był dziekanem wydziału ekonomii, prawa i zarządzania Uniwersytetu Ndżameńskiego[2]. W 1996 był szefem kampanii wyborczej prezydenta Idrissa Déby'ego. Został członkiem rządzącego ugrupowania Patriotyczny Ruch Ocalenia[3].

Swoją karierę w administracji państwowej rozpoczął jako subprefekt i urzędnik w ministerstwie planowania i współpracy[2]. Sprawował funkcję ministra w resortach edukacji i kultury[4], stanął także na czele Rady Konstytucyjnej (krajowego sądu konstytucyjnego). Od 12 grudnia 1999 sprawował funkcję premiera, złożył rezygnację 13 czerwca 2002. Od 24 czerwca 2003 do 8 sierpnia 2005 kierował resortem spraw zagranicznych i integracji z Afryką w rządzie Moussy Fakiego[5]. Od listopada 2007 kierował przedsiębiorstwem węglowodorowym Societe des Hydrocarbures du Tchad. Przed rokiem 2011 (kiedy odbywały się wybory parlamentarne i prezydenckie) objął funkcję sekretarza generalnego Patriotycznego Ruchu Ocalenia. Był jednak krytykowany przez członków partii jako element obcy i w konsekwencji w styczniu 2011 zastąpił go Haroun Kabadi[6]. Wkrótce potem ponownie stanął na czele Rady Konstytucyjnej[7]. W grudniu 2017 został przewodniczącym Środkowoafrykańskiej Rady Nadzorczej Rynków Finansowych (COSUMAF)[2].

Jest żonaty, ma dwoje dzieci. Oficer Orderu Narodowego Czadu i komandor Orderu Narodowego Tajwanu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chad. rulers.org. [dostęp 2018-11-03].
  2. a b c d Nagoum Yamassoum, nouveau président de la COSUMAF. financialafrik.com, 20 grudnia 2017. [dostęp 2018-11-03]. (fr.).
  3. Tshitenge Lubabu: Nagoum Yamassoum, un homme de terrain. jeuneafrique.com, 27 grudnia 2010. [dostęp 2018-11-03]. (fr.).
  4. New PM for Chad. bbc.co.uk, 14 grudnia 1999. [dostęp 2018-11-03].
  5. Africa South of the Sahara 2004. Psychology Press, 2003, s. 234, seria: Europa Regional Surveys of the World 2004 Series. ISBN 978-1-85743-183-4.
  6. Idriss Déby Itno investi candidat à la présidentielle d’avril. afriqueavenir.org, 17 stycznia 2011. [dostęp 2018-11-03]. (fr.).
  7. Chad constitutional council upholds Deby re-election. yahoo.com, 4 maja 2015. [dostęp 2018-11-03].