Przejdź do zawartości

Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego
Nagroda za

osiągnięcia kultury polskiej dla młodych twórców, artystów, działaczy kultury

Przyznający


Rada Ministrów

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Pierwsze rozdanie

30 lipca 1984

Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego – nagroda ustanowiona przez Radę Ministrów w 1984 roku w celu promowania i rozwoju edukacji kulturalnej młodego pokolenia.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

30 lipca 1984 roku Rada Ministrów ustawiła Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego. Patronem nagrody jest Stanisław Wyspiański, polski poeta i dramaturg, który tworzył w epoce Młodej Polski. Nagrodę przyznawano dla młodych twórców, zespołów muzycznych, artystów, działaczy kultury i edukacji dzieci i młodzieży.

Kandydatów do nagrody zatwierdzała specjalna Komisja Nagrody, a Minister (Członek Rady Ministrów do Spraw Młodzieży) wytypowanym laureatom przyznawał: dyplom, medal, nagrodę pieniężną bądź stypendium twórcze, w niektórych przypadkach także dodatkowe środki promocji i pomocy. Do nagrody mogły kandydować osoby, które nie ukończyły 35. roku życia. Nagroda dzieli się na I i II stopnia, przyznawana jest w dziedzinach: literatury, filmu, teatru, muzyki, sztuk plastycznych, tańca, architektury, fotografiki, estrady, sztuki ludowej, sztuki cyrkowej i krytyki artystycznej.

Laureaci

[edytuj | edytuj kod]

Niepełna lista laureatów:

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]