Naoya Ogawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naoya Ogawa
小川直也
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1968
Tokio

Wzrost

193 cm

Masa ciała

115 kg

Styl walki

judo

Zwycięstwa

7

Przez nokauty

2

Przez poddania

5

Porażki

2

Remisy

0

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 judo
(+95 kg)
Mistrzostwa świata w judo
złoto Essen 1987 open
złoto Belgrad 1989 +95 kg
złoto Belgrad 1989 open
brąz Barcelona 1991 +95 kg
złoto Barcelona 1991 open
brąz Hamilton 1993 open
brąz Chiba 1995 +95 kg
Igrzyska azjatyckie
brąz Pekin 1990 +95 kg
Mistrzostwa Azji
złoto Damaszek 1988 open
Akademickie Mistrzostwa Świata
złoto Tbilisi 1988 +95 kg
brąz São Paulo 1986 open
Strona internetowa

Naoya Ogawa (jap. 小川直也 Ogawa Naoya; ur. 31 marca 1968 w Tokio) – utytułowany japoński judoka, także wrestler i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Czterokrotny mistrz świata i wicemistrz olimpijski w judo.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Judo[edytuj | edytuj kod]

Trenować judo zaczął w szkole średniej. W 1987 roku w wieku 19 lat zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w Essen w kategorii open, zostając tym samym najmłodszym mistrzem świata w historii judo[1]. W sumie w latach 1987–1995 na pięciu kolejnych mistrzostwach świata zdobył 7 medali (w tym 4 złote) w kategoriach powyżej 95 kg i open. W 1988 roku został również mistrzem Azji (kat. open).

Dwukrotnie reprezentował Japonię na igrzyskach olimpijskich. W 1992 roku w Barcelonie zdobył srebrny medal w kategorii powyżej 95 kg, przegrywając jedynie z Gruzinem Dawitem Chachaleiszwilim. Cztery lata później w Atlancie zajął 5. miejsce.

Wrestling[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu startów w judo w 1997 roku, namówiony przez Antonio Inokiego, rozpoczął karierę wrestlera. Występował m.in. dla organizacji NJPW, UFO i HUSTLE, zdobywając sobie pozycję jednej z gwiazd japońskiego wrestlingu. Rozgłos przyniosła mu w szczególności rywalizacja z innym popularnym zapaśnikiem, Shinyą Hashimoto[2]. Od 2007 roku jest związany z organizacją IGF.

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Swój pierwszy oficjalny pojedynek na zasadach MMA zanotował w 1997. W latach 1999–2005 stoczył 6 walk dla największej ówcześnie organizacji MMA na świecie, PRIDE FC. W swoich pierwszych występach pokonał przez poddanie Gary’ego Goodridga i Masaakiego Satake.

W 2004 roku wziął udział w turnieju PRIDE Heavyweight Grand Prix Final. Odpadł w półfinale, przegrawszy przez poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) z mistrzem PRIDE w wadze ciężkiej, Fiodorem Jemieljanienko.

Swoją ostatnią walkę w MMA stoczył na gali PRIDE Shockwave 2005 przeciwko innemu wybitnemu japońskiemu judoce, Hidehiko Yoshidzie; przegrał przez poddanie na skutek dźwigni na staw łokciowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Naoya „O-Chan” Ogawa. [dostęp 2009-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-14)]. (ang.).
  2. Shu Hirata: Naoya Ogawa: Hot Commodity. Bout Review. [dostęp 2009-11-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]