49°39′48″N 19°52′37″E/49,663333 19,876944Naprawa (wieś)
| ||||
| ||||
 Budowa tunelu pod Luboniem Małym | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  małopolskie
| |||
| Powiat | suski | |||
| Gmina | Jordanów | |||
| Liczba ludności (2011) | 2023[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 18 | |||
| Kod pocztowy | 34-240[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | KSU | |||
| SIMC | 0431438 | |||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Jordanów   Naprawa | ||||
Położenie na mapie Polski  Naprawa | ||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Naprawa | ||||
Położenie na mapie powiatu suskiego  Naprawa | ||||
| 49°39′48″N 19°52′37″E/49,663333 19,876944
| ||||
Naprawa – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Jordanów[3][4].
W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie nowosądeckim.
Wieś położona w dolinie Naprawki w Kotlinie Rabczańskiej, u podnóża Lubonia Małego, na pograniczu Beskidu Makowskiego i Wyspowego[5]. Wieś leży około 4 km na wschód od Jordanowa i 8 km na północ od Rabki-Zdroju.
Przez Naprawę przechodzi łącząca Kraków z Zakopanem droga krajowa nr 7 (fragment międzynarodowej trasy E77), stanowiąca na tym odcinku część zakopianki. Przez miejscowość przechodzi również droga krajowa nr 28.
Siedziba rzymskokatolickiej parafii św. Siostry Faustyny Kowalskiej w Naprawie.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| części wsi | Antałówka, Brzeźniówka, Burmistrzówka, Czubinowa, Dyrdałówka, Folwarskówka, Gorzutkówka, Gwiżdżówka, Halkówka, Jakubowa, Karczmarzówka, Kasperkówka, Kiełbasówka, Kowalowa, Maślakówka, Mirkowa, Pasiówka, Pieczygrochówka, Surówkowa, Swałtówka, Szewcowa, Tatarkowa, Tłukówka, Wawrzyńcówka, Wojdyłówka, Zagroda, Żegleniówka Dolna, Żegleniówka Górna |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1529. Jej powstanie związane jest z osobą właściciela Jordanowa – Spytka Wawrzyńca Jordana. W 1595 roku wieś położona w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego była własnością kasztelanowej krakowskiej Anny z Sieniawskich Jordanowej[6]. W kampanii wrześniowej w okolicach Naprawy miała miejsce bitwa polskiego wojska z Niemcami. Dnia 3 września 1939 roku 10 Pułk Strzelców Konnych odparł atak czołgów niemieckich w rejonie miejscowości biorąc do niewoli jeńców. Obawiając się drugiego ataku Niemców strzelcy podjęli kontratak szwadronem odwodowym wspieranym przez kompanię czołgów Vickers. Wsparci ostrzałem czołgowym strzelcy natarli pieszo na niemieckie pozycje, odpychając nieprzyjaciela. W ostatniej fali polskiego ataku doszło do walki na granaty i bagnety. Niemcy wycofali się[7]. Po zakończeniu wojny część mieszkańców Naprawy została przesiedlona do wsi Lubrza koło Prudnika. 11 czerwca 1945 zostali zabrani trzema samochodami ciężarowymi z przyczepkami. Jechali dwa dni przez Myślenice, Kraków, Katowice, Koźle i Prudnik (ponad 250 km)[8]. Przesiedleńcy nazwali Lubrzę początkowo Nowa Naprawa[9], ale władze nakazały powrócić do historycznej nazwy Lubrza[10]. Na pamiątkę tego faktu jedna z ulic w Lubrzy nosi nazwę Nowej Naprawy[11].
Z Naprawy pochodzili:
- Jalu Kurek (1904–1983), autor m.in. Grypa szaleje w Naprawie,
- Antoni Olcha (1914–1978), poeta.
Naprawa jest wsią letniskową. Prowadzi tędy 
niebieski szlak turystyczny z Jordanowa przez Luboń Mały na Luboń Wielki (1022 m n.p.m.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 807 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 108.
- ↑ Andrzej Rukowiecki, Kronika pancernego szlaku żołnierzy generała Maczka, w: Żołnierze generała Maczka, Muzeum Tradycji Niepodległościowych, folder wystawy Łódź 2010.
- ↑ Antoni Olcha, Nowa Naprawa, Warszawa: Czytelnik, 1946.
- ↑ Bogusław Wyderka i inni, Rocznik Ziem Zachodnich: Tom 2, Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” [dostęp 2020-12-06] (pol.).
- ↑ Lubrza – Pamięci osadników. Atrakcje turystyczne Lubrza. Ciekawe miejsca Lubrza, www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2020-12-06].
- ↑ ul. Nowej Naprawy, Lubrza – polska-org.pl, polska-org.pl [dostęp 2020-12-06].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||
