Narodowe Centrum Sportu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł od 2012-06-02 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.
Uwagi: dot. kosztów budowy, lat powstawania i aktualnego stanu (tj. co już powstało), bo póki co artykuł wskazuje na to, że nie mamy ani stadionu ani stacji PKP Stadion.
Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Narodowe Centrum Sportu–Rozliczenia sp. z o.o.
Ilustracja
Stadion Narodowy – siedziba spółki
Państwo  Polska
Siedziba Warszawa
Adres al. ks. J. Poniatowskiego 1
03-901 Warszawa
Data założenia 4 października 2007
Forma prawna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Prezes Jakub Opara
(od 18.12.2015)
Udziałowcy Skarb Państwa
(Minister Sportu i Turystyki)
Nr KRS 0000291803
Dane finansowe
Kapitał zakładowy 2 000 000,00 PLN
brak współrzędnych
Strona internetowa

Narodowe Centrum Sportu–Rozliczenia sp. z o.o. (do 28 kwietnia 2013 pod nazwą Narodowe Centrum Sportu sp. z o.o.) – spółka celowa Skarbu Państwa (podlegająca Ministrowi Sportu i Turystyki) z siedzibą w Warszawie, powołana 4 października 2007 (pod nazwą Narodowe Centrum Sportu sp. z o.o.) do zbudowania kompleksu sportowego na terenach byłego Stadionu Dziesięciolecia i zarządzania obiektami wchodzącymi w jego skład (m.in Stadionem Narodowym)[1]. Działa na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012[2] oraz umowy z dnia 23 grudnia 2008 r. o powierzeniu spółce celowej zadań związanych z przygotowaniem i wykonaniem przedsięwzięcia Euro 2012, zawartej pomiędzy Spółką a Skarbem Państwa, reprezentowanym przez Ministra Sportu i Turystyki.

Głównym celem spółki było przygotowanie oraz nadzór inwestorski inwestycji związanych z budową kompleksu Stadion Narodowy, dla potrzeb organizacji turnieju Mistrzostw Europy 2012 oraz zarządzanie stadionem w imieniu Skarbu Państwa[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W związku z przyznaniem Polsce i Ukrainie prawa organizacji turnieju piłkarskich Mistrzostw Europy 2012, 27 października 2006, premier Jarosław Kaczyński zapowiedział utworzenie NCS[4], zaś 21 listopada 2006 Rada Ministrów przyjęła projekt uchwały w sprawie budowy kompleksu, którego właścicielem zostanie Skarb Państwa, a zarządcą Centralny Ośrodek Sportu (COS)[5]. Podmiot został powołany na mocy ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012 z dnia 7 września 2007 roku. Podstawą działania jest umowa zawarta ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministerstwo Sportu i Turystyki o przygotowanie i realizację zadań związanych z Mistrzostw Europy 2012[6]. Do 31 grudnia 2012 NCS zarządzała Stadionem Narodowym, a od 1 stycznia 2013 obowiązki te przejęła od niej spółka PL.2012+. 28 kwietnia 2013 zmieniono nazwę podmiotu z Narodowe Centrum Sportu sp. z o.o. na Narodowe Centrum Sportu–Rozliczenia sp. z o.o.

Kompleks Narodowego Centrum Sportu[edytuj | edytuj kod]

W miejscu oraz okolicach Stadionu Dziesięciolecia planowano w latach 2007-2011 budowę kompleksu sportowo-rekreacyjnego o powierzchni prawie 39 ha (387 990 m²), w skład którego miały wchodzić:

  • wielofunkcyjny Stadion Narodowy z widownią na 58 145 miejsc wraz z kilkoma pełnowymiarowymi boiskami treningowymi (szacunkowy koszt budowy – ok. 1 mld złotych),
  • wielofunkcyjna hala sportowo-widowiskowa wkomponowana w obecne wnętrze Stadionu Dziesięciolecia z widownią na ponad 15 000 miejsc wraz z centrum kongresowym (szacunkowy koszt budowy – 140 mln złotych),
  • wielofunkcyjna kryta pływalnia o parametrach olimpijskich z widownią na około 4 000 miejsc oraz aquapark (szacunkowy koszt budowy – 280 mln złotych),
  • pełnowymiarowe boiska treningowe do hokeja na trawie wraz z pełnym zapleczem szatniowo-sanitarnym oraz sztucznym oświetleniem,
  • tzw. infrastruktura towarzysząca - tj. Dom Sportowca (pełniący funkcję siedziby: Ministerstwa Sportu, polskich związków sportowych i Centralnego Ośrodka Medycyny Sportowej), hotel, centrum wystawowe, zespół handlowo-usługowo-mieszkaniowy, punkty gastronomiczne, wielopoziomowe parkingi, dworzec kolejowy "Stadion" oraz stacja metra "Stadion Narodowy" - niezbędna dla organizacji dużych imprez sportowo-widowiskowych (szacunkowy koszt budowy – 150 mln złotych).

Całkowity koszt realizacji inwestycji miał wynieść około 1,225 mld złotych i być sfinansowany ze środków budżetu państwa oraz Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, ewentualnie Totalizatora Sportowego, czy Unii Europejskiej (około 80% kosztów inwestycji miał pokryć rząd).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Stadion Narodowy. Narodowe Centrum Sportu. [dostęp 2010-08-17].
  2. ↑ Dz.U. z 2020 r. poz. 2008
  3. ↑ tvn24.pl: Cele NCS. [dostęp 13 lutego 2012].
  4. ↑ prawoity.pl: Rząd przygotował program budowy Narodowego Centrum Sportu. [dostęp 27 października 2006].
  5. ↑ sportbiznes.pl: Budowa Narodowego Centrum Sportu. [dostęp 22 listopada 2006].
  6. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej NCS. 2011-01-13. [dostęp 2011-02-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Narodowe_Centrum_Sportu&oldid=61341971”