Przejdź do zawartości

Natalia Bukowiecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natalia Bukowiecka
Ilustracja
Natalia Kaczmarek, Poznań 2021
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1998
Drezdenko

Informacje klubowe
Klub

KS Podlasie Białystok

Trener

Marek Rożej

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(sztafeta mieszana 4 × 400 m)
srebro Tokio 2020 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Paryż 2024 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
Mistrzostwa świata
srebro Budapeszt 2023 bieg na 400 m
Mistrzostwa Europy
złoto Berlin 2018 sztafeta 4 × 400 m (elim.)
złoto Rzym 2024 bieg na 400 m
srebro Monachium 2022 bieg na 400 m
srebro Monachium 2022 sztafeta 4 x 400 m
Halowe mistrzostwa świata
srebro Birmingham 2018 sztafeta 4 × 400 m (elim.)
brąz Belgrad 2022 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Toruń 2021 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska europejskie
srebro Kraków 2023 bieg na 400 m
srebro Kraków 2023 sztafeta mieszana 4 × 400 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Gävle 2019 bieg na 400 m
złoto Gävle 2019 sztafeta 4 × 400 m
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Natalia Maria Bukowiecka, z domu Kaczmarek (ur. 17 stycznia 1998 w Drezdenku[1]) – polska lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów, multimedalistka olimpijska.

Mistrzyni olimpijska w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów (2021)[2], wicemistrzyni olimpijska w kobiecej sztafecie 4 × 400 metrów (2021) oraz brązowa medalistka olimpijska w biegu na 400 metrów (2024). Rekordzistka Polski na 400 m w hali[3] i na stadionie[4]. Mistrzyni Europy w biegu na 400 metrów z Rzymu (2024)[4].

W 2021 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. Została najlepszym sportowcem Dolnego Śląska w 2021 w plebiscycie Gazety Wrocławskiej[6].

W styczniu 2024 zajęła 4. miejsce w 89. Plebiscycie Przeglądu Sportowego (na Najlepszego Sportowca 2023 roku)[7].

Jest żołnierzem zawodowym Wojska Polskiego[8].

28 września 2024 wyszła za mąż za kulomiota Konrada Bukowieckiego[9].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2015 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kolumbia Cali bieg na 400 m półfinał 54,25
sztafeta mieszana[10] 5. miejsce 3:24,64
2016 Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz bieg na 400 m półfinał 54,32
sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:36,95
2017 Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Grosseto bieg na 400 m 7. miejsce 54,27
sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 3:34,48
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:32,07 (elim.)
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:28,52 (elim.)
2019 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Szwecja Gävle bieg na 400 m złoto 1. miejsce 52,34
sztafeta 4 × 400 m złoto 1. miejsce 3:32,56
2021 Halowe mistrzostwa Europy Polska Toruń sztafeta 4 × 400 m brąz 3. miejsce 3:29,94
World Athletics Relays Polska Chorzów sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:28,81
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio bieg na 400 m półfinał 50,79
sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:20,53
sztafeta mieszana[10] złoto 1. miejsce 3:09,87
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad bieg na 400 m półfinał 51,87
sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:28,59
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene bieg na 400 m półfinał 51,34
sztafeta mieszana[10] 4. miejsce 3:12,31
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium bieg na 400 m srebro 2. miejsce 49,94[11]
sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:21,68
2023 I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[12] Polska Chorzów bieg na 400 m 2. miejsce[13] 50,34
sztafeta mieszana[10] 2. miejsce[14] 3:12,87
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt bieg na 400 m srebro 2. miejsce 49,57
sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:24,93
2024 World Athletics Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:24.71
Mistrzostwa Europy Włochy Rzym bieg na 400 m złoto 1. miejsce 48,98
Igrzyska olimpijskie Francja Paryż bieg na 400 m brąz 3. miejsce 48,98

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skarb kibica. Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020. „Przegląd Sportowy”, 2021-07-22. Ringier Axel Springer Polska. 
  2. Olympic Games Tokyo 2020, Athletics, 4 × 400m Relay Mixed, Final, Results [online], olympics.com [zarchiwizowane z adresu 2021-08-01] (ang.).
  3. a b Redakcja Bieganie.pl: Rekord Polski Natalii Kaczmarek w biegu na 400 metrów!. bieganie.pl, 2023-02-15. [dostęp 2023-02-16].
  4. a b c Rekord Polski, złota Natalia Kaczmarek! Chapeau bas, nasza mistrzynio. Interia. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  5. M.P. z 2021 r. poz. 1023
  6. 69. Plebiscyt Gazety Wrocławskiej na sportowca roku i trenera roku na Dolnym Śląsku
  7. AWF Wrocław, Natalia Kaczmarek – 4 miejsce w 89 Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Najlepszego Sportowca 2023 roku [online], awf.wroc.pl, 7 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  8. Szer. Natalia Kaczmarek ze srebrem, st. szer. Anna Kiełbasińska z brązem na 400 metrów! [online], www.wojsko-polskie.pl, 18 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-13].
  9. Oficjalnie! Ślub Kaczmarek i Bukowieckiego, mistrzyni zmienia nazwisko
  10. a b c d Sztafeta mieszana 4 × 400 m.
  11. Wspaniały bieg Polek. Dwa medale mistrzostw Europy na 400 m [online], TVN24.pl, 17 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  12. Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  13. W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodniczka zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
  14. W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji sztafeta zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
  15. Kosmiczny bieg Natalii Kaczmarek. Najszybsza od 37 lat!. sport.pl, 2024-06-23. [dostęp 2024-06-23].
  16. Natalia Kaczmarek pobiła nieoficjalny rekord Polski w biegu na 300 m [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2024-07-25] (pol.).
  17. M.P. z 2024 r. poz. 940 – pkt 1.
  18. Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
  19. M.P. z 2021 r. poz. 1023 – pkt 21.
  20. Święto wojska w Warszawie. Szef MON odznaczył olimpijczyków [online], www.rmf24.pl [dostęp 2024-08-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]