Natasza Goerke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Natasza Goerke (ur. 13 marca 1960 w Poznaniu) – polska prozaiczka, eseistka i felietonistka; autorka krótkich groteskowo-surrealistycznych, podszytych ironią i zabarwionych czarnym humorem opowiadań, porównywana do Daniiła Charmsa czy Antonio Tabucchiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała polonistykę na UAM w Poznaniu, indianistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i indologię na Uniwersytecie w Hamburgu. Od połowy lat 80. przebywa poza granicami Polski, mieszkając najpierw w Danii, a następnie w Niemczech. Obecnie mieszka w Niemczech i Nepalu[2]. Była stypendystką m.in. Akademie Schloss Solitude 1995[3], Schloss Wiepersdorf 2001[4], Villa Hellebosch w Belgii 2002[5].

W 1992 roku została wyróżniona w konkursie na opowiadania Czasu Kultury[6]. W 2003 roku była nominowana do Nagrody Literackiej Nike[7]. W 2019 roku jej książka Tam[8] zdobyła nagrodę Bursztynowego Motyla w Konkursie im. Arkadego Fiedlera[9].

Prowadzi warsztaty literackie w ramach Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu[10] oraz warsztaty organizowane przez wydawnictwo Czarne w Wołowcu[11].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Książki wydane w Polsce:

  • Fractale, 1994, wydanie poprawione 2004[12].
  • Księga pasztetów, 1997[13].
  • Pożegnania plazmy, 1999[14].
  • 47 na odlew, 2002[15], nominacja Nike w 2003 roku[7].
  • Tam, 2017[16]

Przekłady

  • angielski:
    • Farewells to plasma, Praha 2001[1].
  • chorwacki:
    • Oprostaji Plazme, Zagreb 2004[17].
  • niemiecki:
    • Sibirische Palme, Hamburg 1997[18].
    • Abschied von Plasma, Hamburg 2000[19].
    • Rasante Erstarrung, Innsbruck 2003[20].
  • serbski:
    • Sve pastete sveta, Beograd 2002[21].
  • słowacki:
    • Povedz mi čo Si mysliš o Indii a ja Ti powiem kto Si, Bratislava 2002[22].

Publikuje w czasopismach polskich m.in. Brulion, Bluszcz, Chimera, Czas Kultury, Kontynenty, Odra, Twórczość, Wysokie Obcasy, kilku periodykach polonijnych oraz czasopismach zagranicznych np. Innostrannaja Literatura (Иностранная литература)[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Natasza Goerke: Farewells to Plasma [online], twistedspoon.com [dostęp 2017-11-25].
  2. ↑ Kontynenty 2/2012 – Redakcja kwartalnika Kontynenty (153279) – Lubimyczytać.pl [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  3. ↑ Natasza Goerke [online], twistedspoon.com [dostęp 2017-11-25].
  4. ↑ https://web.archive.org/web/20140106040449/http://www.richter-stiftung.de/2001.pdf
  5. ↑ Villa Hellebosch – Home [online], hellebosch.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  6. ↑ Czas Kultury – Kwartalnik społeczno-kulturalny [online], czaskultury.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  7. ↑ a b Nike 2003. nike.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)]..
  8. ↑ Tam [online], czarne.com.pl [dostęp 2020-01-23].
  9. ↑ Bursztynowy Motyl dla Nataszy Goerke [online], poznan.wyborcza.pl [dostęp 2020-01-23].
  10. ↑ Festiwal [online], opowiadanie.org [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  11. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-05)].
  12. ↑ Fractale – Natasza Goerke (64069) – Lubimyczytać.pl [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  13. ↑ Czas Kultury – Kwartalnik społeczno-kulturalny [online], sklep.czaskultury.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  14. ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2017-11-25].
  15. ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2017-11-25].
  16. ↑ Tam. Natasza Goerke. czarne.com.pl. [dostęp 2017-06-03].
  17. ↑ Pips, Chips & Videoclips – Almost Famous – natasza goerke [online], pipschipsvideoclips.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-06].
  18. ↑ literaria.org – Ce site est en vente! – Portail d’informations [online], literaria.org [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  19. ↑ P O L E N: Die dornigen Bällchen der Seufzer | ZEIT ONLINE [online], zeit.de [dostęp 2017-11-25] (niem.).
  20. ↑ Natasza Goerke: Rasante Erstarrung (Skarabaeus) / Kritik „Neue Zürcher Zeitung” [online], berlinerliteraturkritik.de [dostęp 2017-11-19] (niem.).
  21. ↑ Sve paštete sveta: Nataša Gerke: 86-447-0099-5 : Knjizara.com: Knjige [online], knjizara.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  22. ↑ Natasza Goerke | Martinus [online], martinus.sk [dostęp 2017-11-25] (słow.).
  23. ↑ Maxima Library [online], maxima-library.org [dostęp 2017-11-25] (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Natasza_Goerke&oldid=73596293”