National Basketball Association Draft
Draft NBA – coroczny proces mający na celu pozyskanie przez kluby ligi NBA praw do nowych zawodników. Najczęściej są to zawodnicy kończący szkoły wyższe w USA. Coraz więcej jest jednak obcokrajowców.
Wybierając gracza w drafcie, klub NBA uzyskuje na najbliższy rok pierwszeństwo do negocjowania i podpisania z nim kontraktu w obrębie ligi. Prawem tym może jednak dowolnie dysponować (np. zrzec się go, sprzedać lub wymienić za innego gracza, bądź odłożyć wybór na przyszłość).
Wybrany w drafcie może zostać każdy zawodnik wyrażający chęć gry w NBA i spełniający wymogi określone w przepisach, np. minimalny wiek.
Zawodnicy wybierani w pierwszej rundzie zazwyczaj otrzymują propozycje umowy od razu i często należą do wyróżniających się graczy ligi. Ci z niższych miejsc podpisują kontrakty po kilku latach gry w innych ligach, nabierając tam doświadczenia i umiejętności. Niektórzy z nich nigdy nie dostają szansy gry w NBA, mimo znalezienia się na liście draftu. W mediach największe zainteresowanie wzbudza zawsze drużyna, która zdobywa pierwszy wybór oraz spekulacje na temat gracza, który zostanie przez nią wybrany.
Kolejność wybierania zawodników ustalana jest w drodze losowania oraz na podstawie wyników z poprzedniego sezonu. Aby wyrównać poziom zespołów, największe szanse na pierwsze numery mają zawsze najsłabsze ekipy. Numerami w drafcie - nawet przyszłym, nie znając jego dokładnej kolejności - można się dowolnie wymieniać. Oferuje się je często przy transferach zawodników.
Obecnie draft NBA składa się z dwóch rund (razem 60 zawodników) i każda drużyna ma prawo wyboru jednego zawodnika w rundzie, chyba że prawa te oddała (lub zyskała dodatkowe) w wyniku wcześniejszych transakcji.
Spis treści
Zasady loterii[edytuj | edytuj kod]
W drafcie każdy zespół ma numer, z którym będzie wybierał. Od 1985 r. przyznawanie numerów odbywa się drogą losowania, im mniej zwycięstw w sezonie, tym więcej szans na lepszy numer w drafcie.
Losowania kolejności wyboru dokonuje się przy użyciu 14 piłeczek pingpongowych ponumerowanych od 1 do 14, spośród których wyciąga się 4 (w kilkunastosekundowych odstępach), co daje 1 001 czteroelementowych kombinacji. Tysiąc z nich przypisuje się, proporcjonalnie do uzyskanych wyników, drużynom uczestniczącym w loterii. Najsłabsza otrzymuje ich 250, kolejna 199, a trzecia od końca 156 itd. (patrz tabela) Jeśli dwie drużyny uzyskały taki sam wynik w sezonie, otrzymują one średnią liczbę kombinacji przypisanych do miejsc, które zajmują (w przypadku otrzymania liczby niecałkowitej, decyduje rzut monetą i zwycięzca bierze „resztę”). Jednej kombinacji nie przypisuje się żadnej z drużyn i jeśli zostanie wylosowana, dokonuje się powtórnego ciągnięcia piłeczek.
W loterii biorą udział tylko drużyny, które nie zakwalifikowały się do play-offów, a losowanie dotyczy tylko trzech pierwszych miejsc draftu w pierwszej rundzie - pozostałe miejsca przypadają według wyników z sezonu zasadniczego. Najpierw losuje się pierwsze, potem drugie, a następnie trzecie miejsce w drafcie, każdorazowo wrzucając piłeczki z powrotem do maszyny losującej. Jeśli przy losowaniu 2. i 3. miejsca wylosowana zostanie drużyna już wybrana, losuje się ponownie, aż do skutku. Wyniki ogłasza się w kolejności odwrotnej do losowania.
| Drużyna | Liczba kombinacji (z 1 001) |
|---|---|
| 30. (najsłabsza w lidze) | 250 |
| 29. | 199 |
| 28. | 156 |
| 27. | 119 |
| 26. | 88 |
| 25. | 63 |
| 24. | 43 |
| 23. | 28 |
| 22. | 17 |
| 21. | 11 |
| 20. | 8 |
| 19. | 7 |
| 18. | 6 |
| 17. (najlepsza poza play-off) | 5 |
Dzień draftu[edytuj | edytuj kod]
W około miesiąc po ogłoszeniu kolejności wyboru (NBA Draft Lottery) odbywa się właściwy draft. Podczas specjalnej ceremonii, na której obecni są przedstawiciele klubów oraz zaproszeni gracze (około 10-15 faworytów do wysokich miejsc), ogłaszane są, począwszy od numeru 1, nazwiska wybranych.
Każdy klub ma prawo zrezygnować ze swojego wyboru, a także zaproponować wymianę numerów draftu czy zawodników już wybranych.
Prawa do draftowanego gracza[edytuj | edytuj kod]
- Zawodnik może podpisać kontrakt z klubem NBA tylko wtedy, jeśli był choć raz zgłoszony (eligible) do draftu.
- Zawodnik może zostać zgłoszony do draftu maksymalnie dwa razy.
- Drużyna, która draftuje (wybiera) zawodnika, uzyskuje roczne prawo do negocjowania i podpisania z nim kontraktu, jeśli do 15 lipca w roku draftu zgłosi do tego chęć (tzw. Required Tender).
- Jeśli po przedstawieniu Required Tender klub nie podpisze z zawodnikiem kontraktu przed kolejnym draftem, traci do niego prawo, a zawodnik jest automatycznie zgłoszony do tego draftu.
- Jeśli zawodnik zostanie wybrany w kolejnym drafcie, a wybierający klub przedstawi Required Tender i nie podpisze z nim kontraktu przez rok, zawodnik staje się wolnym agentem i może negocjować z dowolnym klubem w lidze NBA.
- Jeśli zgłoszony gracz nie zostanie wybrany w drugim drafcie, staje się wolnym agentem.
- Jeśli gracz zostaje draftowany podczas jakiegokolwiek draftu, ale klub nie przedstawi Required Tender do 15 lipca, gracz staje się wolnym agentem następnego dnia.
- Klub może wycofać Required Tender w każdym momencie, ale tylko za zgodą gracza. W takim przypadku staje się on wolnym agentem.
- Gracz zgłoszony do draftu, ale w nim nie wybrany, staje się wolnym agentem.
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Draft odgrywa olbrzymią rolę w kreowaniu znaczenia drużyn. Dzięki draftowi mało znaczące kluby stają się niekiedy potęgami w NBA. W ostatnich latach stało się tak np. w przypadku Ralpha Sampsona, Hakeema Olajuwona i Houston Rockets, Michaela Jordana i Chicago Bulls, Shaquille O’Neala i Orlando Magic, Dirka Nowitzkiego i Dallas Mavericks, LeBrona Jamesa i Cleveland Cavaliers, Carmelo Anthony i Denver Nuggets oraz Dwyane Wade i Miami Heat.
Zdarzają się też przypadki niewypałów. Najgłośniejsze w ostatnich sezonach to nr 2. dla Sama Bowiego w 1984 r. (przed Jordanem) i niespełnieni zwycięzcy: Pervis Ellison w 1989 r., Joe Smith w 1995 r., Michael Olowokandi w 1998 r. Kwame Brown w 2001 r. czy Hasheem Thabeet w 2009 r
Niektóre drafty uznaje się za wyjątkowo udane, świadczy o tym liczba przystępujących zawodników, ale przede wszystkim rozwój talentów wybranych zawodników. Za najsilniejsze uważa się drafty z lat: 1984, 1996, 2003. Silnym draftem był też ten z 1999 roku.
Gorsze drafty to np.
- 1986 – (Brad Daugherty)
- 1989 (mimo kilku dobrych graczy - Shawn Kemp, Glen Rice, Tim Hardaway)
- 2000 – (Kenyon Martin)
Expansion draft[edytuj | edytuj kod]
Praktykowany podczas dołączania jednej lub więcej drużyn do ligi. Oprócz tradycyjnego naboru nowych zawodników, kończących studia, drużyny dobierają wtedy zawodników z istniejących zespołów. Aby chronić swych najlepszych graczy, aktywne drużyny wpisują pewną ich liczbę na chronioną listę. Nowy zespół (zespoły) wybierają swe typy spośród pozostałych zawodników, na zasadach przyjętych w tradycyjnym drafcie.
Numery jeden w drafcie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 1993 NBA Draft, Basketball-Reference.com [dostęp 2012-02-25] (ang.).
|
| ||||||||||||||||||||||||
