Nauczyciel kontraktowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nauczyciel kontraktowy – dawniej w Polsce nauczyciel, który uzyskał decyzję administracyjną o nadaniu mu stopnia nauczyciela kontraktowego w systemie awansu zawodowego nauczycieli i był zatrudniony w systemie oświaty. Był to wyższy stopień awansu zawodowego niż stopień nauczyciela stażysty i stopień niższy niż stopień nauczyciela mianowanego[1].

Akt nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela kontraktowego.

Przepisy dotyczące nauczyciela kontraktowego zawierała ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela[2] oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli[3][4].

Nabycie statusu[edytuj | edytuj kod]

Kryteriami nabycia statusu było posiadanie statusu nauczyciela stażysty oraz odbycie trwającego 9 miesięcy stażu pracy w szkole zakończonego uzyskaniem akceptacji komisji kwalifikacyjnej po przeprowadzonej rozmowie.

Z chwilą zatrudnienia w szkole nauczyciel nieposiadający żadnego stopnia awansu zawodowego stawał się nauczycielem stażystą. W celu uzyskania przez niego statusu nauczyciela kontraktowego podejmowano następujące czynności[5][6]:

  • dyrektor szkoły przydzielła nauczycielowi stażyście opiekuna wybranego spośród nauczycieli mianowanych i dyplomowanych zatrudnionych w danej szkole (art. 9c ust. 4),
  • nauczyciel stażysta opracowywał plan własnego rozwoju zawodowego,
  • dyrektor szkoły zatwierdzał plan rozwoju zawodowego nauczyciela stażysty,
  • po wdrożeniu planu rozwoju zawodowego nauczyciela stażysty sporządzał on sprawozdanie z jego realizacji,
  • opiekun nauczyciela stażysty sporządzał projekt oceny dorobku zawodowego tego nauczyciela,
  • dyrektor szkoły dokonywał oceny nauczyciela stażysty (w przypadku oceny negatywnej nauczyciel stażysta mógł się od niej odwołać do organu prowadzącego szkołę lub złożyć wniosek o dodatkowy 9-miesięczny staż),
  • po otrzymaniu pozytywnej oceny od dyrektora szkoły nauczyciel stażysta składał wniosek o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego w kierunku uzyskania stopnia nauczyciela kontraktowego,
  • komisja kwalifikacyjna przeprowadzała z nauczycielem stażystą rozmowę kwalifikacyjną[1]
  • w przypadku uzyskania przez nauczyciela stażystę akceptacji komisji kwalifikacyjnej dyrektor szkoły nadawał mu stopień nauczyciela kontraktowego; w przypadku braku takiej akceptacji wnioskował o ponowny 9-miesięczny staż[7].

Uzyskanie wyższego stopnia awansu[edytuj | edytuj kod]

Nauczyciel kontraktowy mógł rozpocząć procedurę uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego po upływie 2 lat pracy w charakterze nauczyciela kontraktowego (tzw. przerwa międzystażowa)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Awans zawodowy nauczycieli, [w:] M. Pyter, A. Balicki, Leksykon prawa oświatowego i prawa o szkolnictwie wyższym. 100 podstawowych pojęć, C.H. Beck, Warszawa 2014, s. 9.
  2. Dz.U. z 2021 r. poz. 1762
  3. Dz.U. z 2020 r. poz. 2200
  4. Awans zawodowy nauczycieli, [w:] M. Pyter, A. Balicki, Leksykon prawa oświatowego i prawa o szkolnictwie wyższym. 100 podstawowych pojęć, C.H. Beck, Warszawa 2014, s. 6.
  5. Art. 9a-9g ustawy – Karta Nauczyciela.
  6. Awans zawodowy nauczycieli, [w:] M. Pyter, A. Balicki, Leksykon prawa oświatowego i prawa o szkolnictwie wyższym. 100 podstawowych pojęć, C.H. Beck, Warszawa 2014, s. 9-24.
  7. Awans zawodowy nauczycieli, [w:] M. Pyter, A. Balicki, Leksykon prawa oświatowego i prawa o szkolnictwie wyższym. 100 podstawowych pojęć, C.H. Beck, Warszawa 2014, s. 10.
  8. Art. 9d ust. 4 ustawy – Karta Nauczyciela.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Awans zawodowy nauczycieli. W: Magdalena Pyter, Adam Balicki: Leksykon prawa oświatowego i prawa o szkolnictwie wyższym. 100 podstawowych pojęć. Warszawa: C.H. Beck, 2014, s. 6–24. ISBN 978-83-255-6697-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]