Nefelometr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nefelometr

Nefelometr – (nazwa pochodzi od greckiego słowa „nephos" (chmura)) - przyrząd optyczny służący do pomiaru stężenia cząsteczek stałych zawieszonych w w cieczy lub gazie na podstawie pomiaru natężenia światła rozproszonego przez zawiesiny. Umożliwia oznaczenie stężenia zawiesiny w roztworze oraz rozmiarów i masy jej cząstek. Używany jest także do badania atmosfery. Głównymi elementami przyrządu są źródło światła i fotodetektor ustawione w stosunku do siebie pod pewnym kątem różnym od 180° (najczęściej 90°)[1].

Przyrząd jest wykorzystywany w nefelometrii. Do badania mętności wody w naturalnych zbiornikach wykorzystuje się krążek Secchiego.

W medycynie nefelometria jest wykorzystywana między innymi do pomiaru funkcji układu odpornościowego. Jest również wykorzystywana w mikrobiologii klinicznej do przygotowania standaryzowanego inokulum (zawiesiny McFarlanda) do badania wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]