Nenad Bjelica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nenad Bjelica
Ilustracja
Nenad Bjelica w lutym 2017.
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1971
Osijek

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Trabzonspor (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
1989–1990 Metalac Olt
1990–1991 NK Osijek
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1993 NK Osijek 28 (7)
1993–1996 Albacete Balompié 79 (19)
1996–1998 Real Betis 30 (2)
1998–1999 UD Las Palmas 24 (3)
1999–2001 NK Osijek 30 (15)
2001–2004 1. FC Kaiserslautern 65 (5)
2004–2006 Admira Wacker Mödling 52 (12)
2006–2008 FC Kärnten 58 (17)
W sumie: 366 (80)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993  Chorwacja U-21 1 (0)
2001  Chorwacja B 1 (0)
2001–2004  Chorwacja 9 (0)
W sumie: 11 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2009 FC Kärnten
2009 FC Lustenau 07
2010–2013 WAC/St. Andrä
2013–2014 Austria Wiedeń
2014–2015 Spezia Calcio
2016–2018 Lech Poznań
2018–2020 Dinamo Zagrzeb
2020–2022 NK Osijek
2023– Trabzonspor
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Nenad Bjelica (ur. 20 sierpnia 1971 w Osijeku) – chorwacki trener piłkarski i piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę w małym klubie Metalac Olt. Potem przeniósł się do jednego z większych klubów Chorwacji, NK Osijek, w którym grał w juniorach a także zadebiutował w nowo powstałej lidze chorwackiej. W styczniu 1993 zdecydował się wyjechać zagranicę, wybór padł na hiszpańskiego średniaka Albacete Balompie, klubu który rok w rok bronił się przed spadkiem z Primera División. Największym sukcesem w barwach Albacete był awans do półfinału Pucharu Króla. Kiedy w 1996 klub spadł do Segunda División, Bjelica podpisał kontrakt z Realem Betis. Pierwszy sezon w barwach Betisu był dla Bjelicy udany, klub zajął 4. miejsce w lidze i awansował aż do finału Pucharu Króla. W następnym sezonie Bjelica stracił miejsce w składzie i został wypożyczony do UD Las Palmas, występującego w Segunda División. Na wiosnę wrócił do Betisu, ale zagrał tylko 3 mecze i kolejny sezon 1998/1999 spędził ponownie w Las Palmas.

W 1999 roku Bjelica postanowił wrócić do ojczyzny. Trafił do klubu, w którym się wychował, do NK Osijek. Zagrał w nim 3 rundy w Pucharze UEFA i przez 1,5 sezonu gry w Osijeku odzyskał formę. Zimą 2000 za 0,5 miliona euro został sprzedany do 1.FC Kaiserslautern. W Kaiserslautern grał 4 lata ze zmiennym szczęściem, czasami był zawodnikiem pierwszego składu, a czasami grał nawet w amatorach w Regionallidze. W 2004 roku na zasadzie wolnego transferu odszedł do austriackiej Admiry Wacker Mödling. W sezonie 2005/2006 klub spadł z austriackiej Bundesligi, a Bjelica przeniósł się do FC Kärnten z Klagenfurtu, w którym grał 2 lata. Po sezonie 2007/2008 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Chorwacji Bjelica zadebiutował 28 lutego 2001 za kadencji selekcjonera Mirko Jozicia w wygranym 1:0 przez Chorwację meczu z reprezentacją Austrii, kiedy to w 76. minucie zmienił Boška Balabana. Bjelica w reprezentacji zagrał dziewięciokrotnie. Reprezentował Chorwację na Euro 2004, na którym to zagrał 2 mecze, w tym swój ostatni w kadrze – 17 czerwca 2004, zremisowany 2:2 z reprezentacją Francji.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Bjelica rozpoczął karierę trenerską 15 września 2007, gdy zaczął trenować FC Kärnten, którego był zawodnikiem. 30 czerwca 2008 zakończył karierę piłkarską i zaledwie dzień po zakończeniu kariery zawodowej, podpisał pełny trenerski kontrakt. Od 19 marca 2009 do 11 grudnia tego samego roku, prowadził FC Lustenau 07. 10 maja 2010 podpisał kontrakt z WAC/St. Andrä, z którym wygrał 2. Ligę i awansował do Bundesligi. 17 czerwca 2013 rozstał się z klubem i podpisał kontrakt z Austrią Wiedeń[1]. Z nowym klubem zdołał się zakwalifikować do fazy grupowej Ligi Mistrzów 2013/2014, pokonując w dwumeczu Dinamo Zagrzeb 4:3[2]. Bjelica został zwolniony 16 lutego 2014[3][4]. Jego kontrakt z klubem był ważny do końca sezonu, jednak zgodnie z klauzulą mógł być przedłużony w przypadku awansu Austrii do europejskich pucharów. Austria Wiedeń nie zakwalifikowała się do Ligi Europy UEFA, przez co kontrakt wygasł.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1991/92 NK Osijek Chorwacja  Prva HNL 23 7
1992/93 NK Osijek Chorwacja  Prva HNL 3 0
1992/93 Albacete Balompie Hiszpania  Primera División 7 0
1993/94 Albacete Balompie Hiszpania  Primera División 1 0
1994/95 Albacete Balompie Hiszpania  Primera División 31 6
1995/96 Albacete Balompie Hiszpania  Primera División 40 13
1996/97 Real Betis Hiszpania  Primera División 27 2
1997/98 UD Las Palmas Hiszpania  Segunda División 11 1
1997/98 Real Betis Hiszpania  Primera División 3 0
1998/99 UD Las Palmas Hiszpania  Segunda División 13 2
1999/00 NK Osijek Chorwacja  Prva HNL 16 7
2000/01 NK Osijek Chorwacja  Prva HNL 14 9
2000/01 1.FC Kaiserslautern Niemcy  Bundesliga 13 1
2001/02 1.FC Kaiserslautern Niemcy  Bundesliga 11 1
2002/03 1.FC Kaiserslautern Niemcy  Bundesliga 21 1
2003/04 1.FC Kaiserslautern Niemcy  Bundesliga 20 2
2004/05 Admira Wacker Mödling Austria  Bundesliga austriacka w piłce nożnej 24 5
2005/06 Admira Wacker Mödling Austria  Bundesliga austriacka w piłce nożnej 28 7
2006/07 FC Kärnten Austria  Red Zac-Erste Liga 29 11
2007/08 FC Kärnten Austria  Red Zac-Erste Liga 29 6

Trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Stan na dzień 12 lipca 2022.
Zespół Od Do Długość Statystyka
M W R P % W
Austria FC Kärnten 15 września 2007 29 stycznia 2009 505 dni 41 17 11 13 41,46
Austria FC Lustenau 07 19 marca 2009 11 grudnia 2009 268 dni 31 12 8 11 38,71
Austria WAC/St. Andrä 10 maja 2010 17 czerwca 2013 1134 dni 124 56 29 39 45,16
Austria Austria Wiedeń 17 czerwca 2013 16 lutego 2014 244 dni 34 12 10 12 35,29
Włochy Spezia Calcio 22 czerwca 2014 21 listopada 2015 517 dni 61 25 18 18 40,98
Polska Lech Poznań 30 sierpnia 2016 10 maja 2018 602 dni 78 41 21 16 52,56
Chorwacja Dinamo Zagrzeb 15 maja 2018 16 kwietnia 2020 702 dni 101 73 15 13 72,28
Chorwacja NK Osijek 5 września 2020 Obecnie 675 dni 78 46 21 11 58,97
Łącznie 549 282 133 134 51,37

Sukcesy zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

NK Osijek

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

WAC/St. Andrä
Dinamo Zagrzeb

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Najlepszy trener klubowy w Europie według FIFEX: 2018[5]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Czarnogórca Božo[6] i Chorwatki[7] Mirjany[8]. Żonaty z Senką, z którą ma synów Luana i Lukę[9][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Bjelica neuer Austria-Coach FOTOS, oe24.at, 17 czerwca 2013 [dostęp 2022-07-12] (niem.).
  2. ↑ Kienast the hero as Austria Wien pip Dinamo, uefa.com, 27 sierpnia 2013 [dostęp 2022-07-12] (ang.).
  3. ↑ Austria trennt sich von Bjelica, kicker.de, 16 lutego 2014 [dostęp 2022-07-12] (niem.).
  4. ↑ Nenad Bjelica dobio otkaz u bečkoj Austriji, tportal.hr, 16 lutego 2014 [dostęp 2022-07-12] (chorw.).
  5. ↑ Hrvoje Tironi, Bjelica najbolji trener Europe! Predavao o Dinamovom napadu, 24sata.hr, 12 stycznia 2019 [dostęp 2022-07-12] (chorw.).
  6. ↑ Nikola Nikolić, Bjelica: Sramota me je što nisam bio u Crnoj Gori, vijesti.me, 6 października 2013 [dostęp 2022-07-12] (czarnog.).
  7. ↑ Familie als Champions League, kleinezeitung.at, 19 maja 2012 [dostęp 2022-07-12] (niem.).
  8. ↑ a b Nenad Bjelica: Meni je Osijek - suđen!, nogometni-magazin.com, 5 stycznia 2008 [dostęp 2022-07-12] (chorw.).
  9. ↑ Nikolina Belošević, Ljubav koja traje skoro četvrt stoljeća: Evo tko je jedina žena u životu Nenada Bjelice, tportal.hr, 8 marca 2019 [dostęp 2022-07-12] (chorw.).
Skład reprezentacji Chorwacji na Euro 2004

Chorwacja

Kariera szkoleniowa
Trenerzy Trabzonsporu
Trenerzy Austrii Wiedeń
  1. ↑ a b c trener tymczasowy
Trenerzy Lecha Poznań
  1. ↑ a b c d e f g h trener zastępczy
  2. ↑ prowadzenie niepewne
  3. ↑ a b c d e f g trener tymczasowy
Trenerzy Dinama Zagrzeb
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nenad_Bjelica&oldid=71024732”