Nerw przedsionkowo-ślimakowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nerw przedsionkowo-ślimakowy (VIII)

Nerw przedsionkowo-ślimakowy, (łac. nervus vestibulocochlearis) – VIII nerw czaszkowy unerwiający ucho wewnętrzne łączący je z mózgowiem. Nerw ten przekazuje informacje słuchowe ze ślimaka i informacje dotyczące przyspieszeń liniowych i kątowych z kanałów półkolistych i łagiewki. Dawniej używana nazwa: nerw statyczno-słuchowy.

Nerw VIII początkowo dzieli się na dwie części:

  • część przedsionkową z receptorami leżącymi w:
    • plamkach łagiewki
    • plamkach woreczka
    • grzebieni bańkowych
  • część ślimakową (nerw słuchowy) z receptorami leżącymi w:

Włókna z części przedsionkowej zbierają się w zwoju przedsionkowym.

Włókna z części ślimakowej (nerw ślimakowy) zbierają się w zwoju spiralnym ślimaka. Nerw ślimakowy człowieka składa się z około 30000 zmielinizowanych aksonów neuronów zwoju spiralnego ślimaka[1].

Włókna wychodzące z obu zwojów łączą się w jeden nerw przedsionkowo-ślimakowy i razem wnikają do mózgu na granicy mostu i rdzenia przedłużonego.

Nerw przedsionkowo-ślimakowy jest pierwszym odcinkiem drogi słuchowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Turlough FitzGerald MJ, Gregory Gruener, Estomih Mtui "Neuroanatomia", Elselvier Urban & Partner, Wrocław, 2008, ISBN 978-83-60290-54-5, str. 246.