Nerw sromowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nerw sromowy, przebieg i gałęzie

Nerw sromowy (łac. nervus pudendus) – nerw mieszany, zawierający włókna czuciowe, ruchowe, współczulne i przywspółczulne, pochodzące z gałęzi brzusznych nerwów rdzeniowych S2, S3, S4 oraz jądra pośrednio-przyśrodkowego. Jest gałęzią długą splotu krzyżowego (łac. plexus sacralis).

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Wychodzi z miednicy przez dolną część otworu kulszowego większego, następnie owija się wokół kolca kulszowego i z powrotem wraca do miednicy przechodząc przez otwór kulszowy mniejszy. Dostaje się on do dołu kulszowo-odbytniczego (łac. fossa ischiorectalis) i biegnie tutaj po jego bocznej ścianie, przyśrodkowo do guza kulszowego. Wchodzi do kanału sromowego (łac. canalis pudendalis), utworzonego przez rozdwojenie powięzi zasłonowej, w tylnej części tego kanału dzieli się na gałązki końcowe czyli nerwy kroczowe (łac. nervi perineales) i nerw grzbietowy prącia/łechtaczki (łac. nervus dorsalis penis/clitoridis).

Zakres unerwienia[edytuj | edytuj kod]

Porażenie[edytuj | edytuj kod]

Uszkodzenie tego nerwu powoduje nietrzymanie kału i moczu oraz uszkodzenie czynności płciowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]