Nesolotis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nesolotis
Miyatake, 1966
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Sticholotidini

Rodzaj

Nesolotis

Typ nomenklatoryczny

Nesolotis impunctata Miyatake, 1966

Synonimy
  • Paranesolotis Hoàng, 1982

Nesolotisrodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Coccinellinae. Obejmuje 17 opisanych gatunków. Występują we wschodniej części Azji od Tybetu po Tajwan i Riukiu.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o niewiele dłuższym niż szerokim, okrągławym i silnie wypukłym, prawie półkulistym ciele długości od 1,3 do 2,2 mm i szerokości od 1,2 do 1,7 mm. Wierzch ciała jest całkowicie gładki, pozbawiony owłosienia[1][2][3]. Włoski obecne są na spodzie ciała, narządach gębowych, czułkach i odnóżach[1].

Duża głowa zaopatrzona jest w przeciętnych rozmiarów oczy złożone, zbudowane z dość grubych ommatidiów. Nadustek jest bardzo słabo ku przodowi rozszerzony, boki ma niemal równoległe, kąty przednie zaokrąglone, a przedni brzeg lekko odgięty i lekko pośrodku wklęśnięty[2]. Bardzo szerokie czoło ma wysklepioną[2][3] i pokrytą punktowaniem powierzchnię. Boczne krawędzie puszki głowowej mają cienkie wyrostki wystające ponad oczami[2]. Czułki buduje 10 członów[2][3], z których pierwszy jest półtora raza dłuższy niż szeroki, drugi nieco węższy i tak długi jak pierwszy, trzeci znacznie węższy i nieco dłuższy niż drugi, czwarty o ⅓ krótszy od trzeciego, piąty niewiele dłuższy niż szeroki i o połowę krótszy od czwartego, szósty wyraźnie dłuższy niż szeroki, siódmy poprzeczny, ósmy tak długi jak szeroki i ku wierzchołkowi rozszerzony, dziewiąty prawie tak długi jak szeroki i ku wierzchołkowi rozszerzony, ostatni, dziesiąty znacznie węższy i dłuższy od poprzedniego, w połowie nasadowej równoległoboczny, a dalej skośnie ścięty. Narządy gębowe cechują się ostatnim członem głaszczków szczękowych 2,5 raza dłuższym niż szerokim i nierównomiernie zwężającym się ku szczytowi, a ostatnim członem trójczłonowych głaszczków wargowych smukłym[2].

Poprzeczne, silnie wypukłe przedplecze ma głęboko wykrojoną krawędź przednią i ostro wystające kąty przednie z zaokrąglonymi wierzchołkami. Małych rozmiarów tarczka ma trójkątny zarys. Mocno wysklepione pokrywy mają wyraźnie wykształcone guzy barkowe[2], bardzo wąsko rozszerzone krawędzie boczne[2][3] i osobno, szeroko wyokrąglone wierzchołki[2]. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone lub zredukowane[2][3]. Bardzo krótkie przedpiersie ma trapezowaty wyrostek międzybiodrowy z lekko odgiętą ku dołowi i obrzeżoną krawędzią przednią oraz głęboko wykrojonymi i obrzeżonymi brzegami bocznymi. Poprzeczne śródpiersie (mezowentryt) jet między biodrami trapezowate w obrysie. Stosunkowo krótkie i poprzeczne zapiersie (metawentryt) ma wąskie części boczne i mniej lub bardziej rozwinięte linie subbazalne i środkowe[2]. Wąskie i ku tyłowi silnie zwężające się epipileury dochodzą do wierzchołka pokryw i mają wyraźne dołki, w których w pozycji ochronnej chowają się wierzchołki ud środkowej i tylnej pary odnóży[2][3]. Odnóża cechują się szerokimi udami[2]. Golenie przedniej pary są silnie rozszerzone w kierunku zewnętrznym, te par środkowej i tylnej rozszerzone są w stopniu przeciętnym[2][3].

U obu płci na spodzie odwłoka widocznych jest pięć sternitów (wentrytów), z których pierwszy ma niekompletne linie udowe o ukośnym przebiegu[2][3], zbliżające się, ale nigdy nie dochodzące do tylnej jego krawędzi, niekiedy słabo widoczne lub zupełnie zanikłe[2].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten rozprzestrzeniony jest na południowym wschodzie Palearktyki i północnym wschodzie krainy orientalnej. Większość gatunków występuje w Chinach. Zamieszkują tam Guangdong, Hajnan, Jiangxi, Junnan, Kuangsi, Kuejczou[2] i Tybet[2][3]. Poza tym przedstawiciele rodzaju znani są z japońskich Wysp Riukiu, Tajwanu i Wietnamu[2]. W sumie Chiny zamieszkuje 10 gatunków[2][3], Riukiu 4 gatunki, Tajwan 2 gatunki, a Wietnam 1 gatunek[2].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 1966 roku przez Mutsuo Miyatake jako dwugatunkowy. W tej samej publikacji opisany został jego gatunek typowy, N. impunctata[1]. W 1967 roku kolejne dwa gatunki opisał Hiroyuki Sasaji[4]. W 2004 roku Stanisław Adam Ślipiński zsynonimizował rodzaje Nesolotis i Paranesolotis z rodzajem Sticholotis[5]. W 2010 roku Wang Xingmin, Ren Shunxiang i Chen Xiaosheng przywrócili rodzaj Nesolotis, ustanawiając Paranesolotis jego synonimem i opisując 8 nowych gatunków[2]. W 2014 Wang Xingmin i Ren Shunxiang opisali dwa nowe gatunki tybetańskie[3].

Do rodzaju tego należy 17 opisanych gatunków[2][3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mutsuo Miyatake. A new genus belonging to the Pharini from the northern part of the Ryukyu Islands (Coleoptera: Coccinellidae). „Transactions of the Shikoku Entomological Society”. 9 (2), s. 47–50, 1966. 
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Xing-Min Wang, Shun-Xiang Ren, Xiao-Sheng Chen. The Genus Nesolotis (Coleoptera: Coccinellidae) from China, with Descriptions of Eight New Species. „Annales Zoologici”. 60 (1), s. 1-13, 2010. Museum and Institute of Zoology, Polish Academy of Sciences. DOI: 10.3161/000345410X499461. 
  3. a b c d e f g h i j k l Xingmin Wang, Lizhi Huo, Shunxiang Ren. Serangiini and Sticholotidini (Coleoptera: Coccinellidae) from Tibet, China. „Annales Zoologici”. 64 (1), s. 15-31, 2014. Museum and Institute of Zoology, Polish Academy of Sciences. DOI: 10.3161/000345414X680528. 
  4. Hiroyuki Sasaji. A revision of the Formosan Coccinellidae (I) the subfamily Sticholotinae, with an establishment of a new tribe (Coleoptera). „Etizenia”. 25, s. 1–28, 1967. 
  5. A. Ślipiński. Revision of the Australian Coccinellidae (Coleoptera). Part 2. Tribe Sticholotidini. „Annales Zoologici”. 54, s. 389–402, 2004..