Niżnie Szpiglasowe Wrótka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niżnie Szpiglasowe Wrótka
Ilustracja
Widok z Dolinki za Mnichem
Państwo

 Polska  Słowacja

Wysokość

ok. 2100 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry

Sąsiednie szczyty

Szpiglasowa Turniczka, Dziurawa Czuba

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Niżnie Szpiglasowe Wrótka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niżnie Szpiglasowe Wrótka”
Ziemia49°11′42,0″N 20°02′26,5″E/49,195000 20,040694

Niżnie Szpiglasowe Wrótka (słow. Východná deravá štrbina, niem. Östliche Löchrige Scharte, węg. Alsó-Liptói-kapu)[1] – położona na wysokości ok. 2100 m przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, w odcinku zwanym Szpiglasową Granią. Znajduje się w niej pomiędzy Szpiglasową Turniczką (ok. 2125 m) a Dziurawą Czubą (ok. 2155 m). Znana jest także pod nazwami Wschodnia Dziurawa Przełączka i Wschodnia Szczerbina w Igle[1].

Szpiglasową Granią biegnie granica polsko-słowacka. Północno-wschodnie stoki Pośrednich Szpiglasowych Wrótek opadają do polskiej Dolinki za Mnichem, południowo-zachodnie do słowackiej Doliny Ciemnosmreczyńskiej[2].

V-kształtna przełęcz jest głęboko wcięta w grań. Do Doliny za Mnichem opada z niej głęboko w skały wcięty komin, niżej przechodzący w żleb. Prowadzi nim droga wspinaczkowa. Pierwsze przejście: Władysław Cywiński 28 kwietnia 1983 r. (0 w skali tatrzańskiej). W słowackich stokach na odcinku od Szpiglasowej Czuby po Dziurawą Czubę znajduje się depresja. Z Niżnich Szpiglasowych Wrótek, a także sąsiednich przełączek w jej górną część wcinają się żlebki. Wyjście z Doliny Ciemnosmreczyńskiej na Niżnie Szpiglasowe Wrótka bez trudności (0 w skali tatrzańskiej)[3]. Obecnie jednak Szpiglasowa Grań i jej ściany są wyłączone z uprawiania turystyki i taternictwa[4].

Widok z Dolinki za Mnichem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
  2. Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
  3. Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
  4. Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].