Nibywłośnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nibywłośnia (łac. paracapillitium) – rodzaj włośni u niektórych grzybów. Od włośni prawdziwej odróżnia się tym, że nie pochodzi z gleby, lecz z endoperydium. Nibywłośnia występuje u niektórych gatunków z rodziny pieczarkowatych (Lycoperdaceae). Występowanie nibywłośni (lub jej brak) ma znaczenie przy mikroskopowym oznaczaniu gatunków grzybów należących do tej rodziny. U niektórych gatunków nibywłośni brak, u niektórych występuje w dużo większej ilości, niż włośnia[1].

Nibywłośnia zbudowana jest ze strzępek cienkościennych, hialinowych (tzn. bezbarwnych, przeźroczystych) i septowanych, podczas gdy włośnię prawdziwą budują strzępki grubościenne, nieseptowane i wybarwione na brązowo[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wanda Rudnicka-Jezierska, Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales), Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991, ISBN 83-85444-01-7.
  2. Paracapillitium [online], Mycobank [dostęp 2016-01-15].